Ανέμελοι ή κατώτεροι των περιστάσεων;

Ο πλανήτης μας απειλείται από τα εκατομμύρια κυβικά των λιωμένων παγόβουνων της Ανταρκτικής, αλλά και από την μετατροπή των εδαφών του αρκτικού και ανταρκτικού κύκλου, σε χώρες αφροασιατικής ξηρασίας με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 50 βαθμούς Κελσίου.

Μολονότι είναι ξεκάθαρες οι αιτίες αυτών των αναμενόμενων καταστροφών, με την ανθρώπινη υπαιτιότητα, (δηλαδή υπερθέρμανση του πλανήτη από τα ορυκτά καύσιμα), εν τούτοις έμεινε προκλητικά ανενεργό το Σύμφωνο του Κιότο για τη μείωση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη.

Με πρώτους και χειρότερους παραβάτες του Συμφώνου αυτού αρχικώς 31 χώρες και ανάμεσά τους οι ΗΠΑ και η Κίνα. Οσο για το κατοπινό πρωτόκολλο για την κλιματική αλλαγή, στο Παρίσι, και αυτό τελεί υπό διαπραγματεύσεις με την ταχύτητα της χελώνας.

Αλλά και η δική μας γηραιά και … πολιτισμένη ήπειρος με το μυθικό ελληνικό όνομα, δεν έχει να επιδείξει καλύτερη διαγωγή ως προς την περιβόητη, αλλά και ξεχασμένη στα ράφια των «αζήτητων» … «Πράσινη Επανάσταση». Δηλαδή το διαρκώς περιφρονημένο ή ορθότερα θυσιασμένο οικολογικό κίνημα στο βωμό των γαιοστρατηγικών συμφερόντων. Διότι στα συμφέροντα αυτά είναι υποταγμένες  οι 4 βιομηχανικώς πλουσιότερες χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία), οι οποίες ανερυθρίαστα, χωρίς την παραμικρότερη ντροπή των ηγεσιών τους και  κατά παράβασιν της κοινοτικής νομοθεσίας εφοδιάζουν τον αδίστακτο νεο-οθωμανό «μπαμπούλα» Ερντογάν με τα όπλα θανάτου, που στρέφονται όχι  μόνον εναντίον των χωρών-μελών της ΕΕ, (Ελλάδα-Κύπρος), αλλά και του πολιτικού και ηθικού κύρους αυτής της χαλαρής Ομοσπονδίας των πολλών συμφεροντολογικών ταχυτήτων που ονομάζεται ΕΕ (Ευρωπαϊκή Ένωση). Αλλά και ο ευρωμεσογειακός χώρος, αντί να πριμοδοτήσει τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, εν τούτοις παραμένει δέσμιος των σεισμογραφικών πλοίων της Ερντογανικής Τουρκίας.

Η απερχόμενη από το ευρωπαϊκό πολιτικό προσκήνιο Άνγκελα Μέρκελ, αρκετοί αναλυτές εκφράζουν την ευχή, ν’ ανοίξει το δρόμο στον Μάριο Ντράνγκι και τον Εμμανουέλ Μακρόν για ένα νέο μέτωπο ειρηνικής απεμπλοκής από την πολεμοκαπηλική τακτική της Μέρκελ, με την απροσχημάτιστη υποστήριξη της αντιευρωπαϊκής συμπεριφοράς του Ερντογάν, μέσω της προμήθειας γερμανικού πολεμικού υλικού στον νεοχαλίφη της Άγκυρας. Στο ίδιο αυτό μέτωπο εκφράζεται η ευχή να προσχωρήσει και η ισπανική πολεμική βιομηχανία

Σε διάφορες πολιτικές αναλύσεις ευρωπαϊκών ΜΜΕ η αποχώρηση της Άνγκελας Μέρκελ, από το ευρωπαϊκό πολιτικό προσκήνιο, χαιρετίζεται εμμέσως ως μια σταδιακή απεμπλοκή της ΕΕ, από τα δίχτυα των κάθε άλλο, παρά ευεργετικών για την ευρωπαϊκή ειρήνη, πολεμικών βιομηχανιών.

Στις ίδιες αναλύσεις υπογραμμίζεται η ανάγκη δημιουργίας αμιγώς ευρωπαϊκού Συμφώνου Ασφαλείας και Άμυνας με μικτή διακρατική πολεμική βιομηχανία για τις ανάγκες της ΕΕ. Μάλιστα, ορισμένοι αναλυτές στηρίζουν όλες αυτές τις ελπίδες στη σύμπηξη ενός κατ’ αρχήν γαλλο-ιταλικού μετώπου με επικεφαλής τον Μάριο Ντράγκι και τον Εμμανουέλ Μακρόν, δηλαδή μιας άτυπης κοινοπραξίας στην οποία θα προσχωρούσε και η Ισπανία με τελικό στόχο τον τερματισμό της παράνομης προμήθειας όπλων μαζικής καταστροφής προς το νεο-οθωμανικό τρομοκρατικό καθεστώς του Ερντογάν. Όμως, από τις ελπίδες και τα ευχολόγια μέχρι την πραγματικότητα η απόσταση δεν γεφυρώνεται με λόγια, αλλά με έργα!

Εμετικά θεάματα

Το ΕΣΡ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης), καθώς μαρτυρεί το όργιο των διαφημίσεων, οι οποίες ακρωτηριάζουν ή και μηδενίζουν και τα πιο ενδιαφέροντα τηλεοπτικά προγράμματα, αυτό λοιπόν το Συμβούλιο, που υποτίθεται ότι εργάζεται για την ποιοτική και θεματική βελτίωση των προγραμμάτων, σχεδόν εκ συστήματος αδιαφορεί, για κάποια εμετικά διαφημιστικά σποτ, που προβάλλονται σε ώρες αιχμής. Όπως στα τηλεοπτικά μεσημβρινά δελτία ειδήσεων, όπου στη διάρκεια  της μετάδοσής τους, παρουσιάζουν μωρά νηπιακής ηλικίας να φασκιώνονται με πάνες μαγαρισμένες από τις ακαθαρσίες των νηπίων. Και αυτά βεβαίως ως … ορεκτικό την ώρα του μεσημβρινού γεύματος. Έτσι, μεγιστοποιούνται τα κέρδη από τις πάνες, αλλά και η τάση προς έμετον την ώρα του γεύματος. Εύγε λοιπόν στο ΕΣΡ!