Μειωμένη κινητικότητα και πτώσεις στους ηλικιωμένους λόγω κοροναϊού

Αυξημένο κίνδυνο πτώσης και τραυματισμού διατρέχουν οι ηλικιωμένοι, λόγω αλλαγών στη φυσική δραστηριότητα και κινητικότητα που έφερε η πανδημία, σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.

Η δημοσκόπηση συμπεριέλαβε πάνω από 2.000 ενηλίκους 50-80 ετών από το Ινστιτούτο Πολιτικής Υγείας και Καινοτομίας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.

Σύμφωνα με αυτήν, πάνω από το ένα τρίτο των ατόμων μεταξύ 50 και 80 ετών αναφέρουν ότι η σωματική τους δραστηριότητα μειώθηκε τους πρώτους 10 μήνες της πανδημίας και περισσότερο από το ένα τέταρτο λένε ότι βρίσκονται σε χειρότερη φυσική κατάσταση τώρα από ό, τι πριν την πανδημία. Πολλοί από τους συμμετέχοντες, ανέφεραν επίσης αυξημένο φόβο πτώσης.

Η ίδια έρευνα επισημαίνει ότι τόσο η μειωμένη φυσική κατάσταση όσο και ο φόβος για πτώση μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο πτώσης στο μέλλον και να μειώσουν την ανεξαρτησία, υποδεικνύοντας την ανάγκη για παρακίνηση των πολιτών να αυξήσουν με ασφάλεια τη σωματική τους δραστηριότητα – ειδικά αν ήταν λιγότερο δραστήριοι ή είχαν περιορίσει την κινητικότητά τους λόγω της πανδημίας.

Η δημοσκόπηση διαπιστώνει ότι το 25% των ηλικιωμένων ενηλίκων είχαν υποστεί μία πτώση από την έναρξη της πανδημίας τον Μάρτιο του 2020 μέχρι τον Ιανουάριο του 2021, ενώ το 40% αυτών είχαν παραπάνω από μία πτώσεις στο ίδιο διάστημα

Η δημοσκόπηση δείχνει επίσης συγκεκριμένες ομάδες ηλικιωμένων άνω των 65 ετών – που μπορεί να χρειαστούν πρόσθετη βοήθεια για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης και τη μείωση του κινδύνου πτώσης. Αυτή η βοήθεια θα μπορούσε να προέλθει από παρόχους υγείας και φυσικής κατάστασης, καθώς και από οικογένεια και φίλους.

Σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν Τζέφρεϊ Χόφμαν που συνεργάστηκε με την ομάδα δημοσκοπήσεων, «πολλές από τις πτώσεις σε αυτή την ηλικιακή ομάδα πληθυσμού καταλήγει σε ελαφρύ τραυματισμό, ενώ το ένα τρίτο των πτώσεων αυτών χρειάζεται ιατρική φροντίδα. Η διατήρηση φυσικής κατάστασης στις ηλικίες αυτές μπορεί να κάνει τη διαφορά, για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας των ατόμων αυτών, για την αποφυγή των πτώσεων, αλλά και για την καλύτερη αποκατάστασή τους εφόσον η πτώση δεν αποφευχθεί τελικά. Είναι καθοριστική όμως η πρόληψη, με διατήρηση της σωματικής υγείας και της δραστηριότητας, της ασφάλειας στο σπίτι και την αποφυγή παραγόντων που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο».

Λιγότερη δραστηριότητα – περισσότερος φόβος

Περισσότερο από το ένα τρίτο των ηλικιωμένων ενηλίκων (37%) ανέφεραν ότι ήταν λιγότερο σωματικά ενεργοί από την έναρξη της πανδημίας. Σχεδόν το ίδιο ποσοστό δήλωσε ότι πέρασαν λιγότερο χρόνο όρθιοι ή περπατώντας, μετά τον Μάρτιο του 2020.

Αυτή η μειωμένη δραστηριότητα οδήγησε το 27% των συμμετεχόντων να παρατηρήσουν ότι η φυσική τους κατάσταση – ευελιξία, μυϊκή δύναμη και αντοχή – είχε επιδεινωθεί. Η κινητικότητα – με μπαστούνι, περιπατητή ή όχημα – μειώθηκε στο 25%.

Αντίστοιχος όμως, ήταν και ο φόβος της πτώσης, τον οποίο βίωσε συνολικά το 36% των συμμετεχόντων, ποσοστό που έφτασε το 46% των ατόμων άνω των 65 ετών και το 44 των γυναικών ηλικίας 50 – 80 ετών.

Από τους ηλικιωμένους που φοβούνται την πτώση, το 23% είπε ότι ο φόβος τους αυξήθηκε με την πανδημία.

Πολύ μεγαλύτερος όμως ήταν ο φόβος όσων ανέφεραν μείωση στη σωματική δραστηριότητα (32%), επιδείνωση της φυσικής κατάστασης (42%) ή επιδείνωση της κινητικότητας (45%).

Μοναξιά και καθυστερημένη περίθαλψη

Η μοναξιά και η έλλειψη συντροφικότητας αυξήθηκαν στους ηλικιωμένους στη διάρκεια της πανδημίας και το αποτέλεσμα μπορεί να έχει επιπτώσεις στα επίπεδα δραστηριότητας, την κινητικότητα και τον κίνδυνο πτώσης, λέει η διευθύντρια της δημοσκόπησης Πρίτι Μαλάνι, Λοιμωξιολόγος – Γηρίατρος στην Ιατρική Σχολή του Μίσιγκαν.

Οι ηλικιωμένοι που βίωναν έλλειψη συντροφικότητας είχαν μεγαλύτερο ποσοστό πτώσεων (32%) ενώ είχαν επίσης λιγότερη σωματική δραστηριότητα και επιδείνωση της κινητικότητας και της φυσικής κατάστασης.

Οι Χόφμαν και Μαλάνι σημείωσαν επίσης ότι στη διάρκεια της πανδημίας, το 28% των ηλικιωμένων που τραυματίστηκαν από πτώση είτε καθυστέρησαν, είτε δεν έλαβαν την ιατρική περίθαλψη που είχαν ανάγκη. Μάλιστα, το 40% αυτής της ομάδας δήλωσε ότι η πανδημία σχετίζεται άμεσα με αυτήν την έλλειψη φροντίδας.

Έτσι, οι ειδικοί επεσήμαναν πως οι ηλικιωμένοι με επιπτώσεις από μια πτώση που συνέβη στη διάρκεια της πανδημίας, θα πρέπει να αναζητήσουν περίθαλψη και αποκατάσταση για να αποφύγουν τον κίνδυνο πρόσθετων προβλημάτων.