Αντώνης Ξένος – «Για να φτιάξουμε το σπιτάκι μας μάζευα ό,τι άχρηστο υπήρχε από τα σκουπίδια»

Μία σπάνια συνέντευξη παραχώρησε ο Αντώνης Ξένος. Ο σύζυγος της Ελένης Γερασιμίδου μίλησε για το Θέατρο «από κοινού», την κόρη τους, Αγγελική, και τα δύσκολα χρόνια που πέρασαν μέχρι να φτιάξουν το σπίτι τους.

Θέατρο «από κοινού». Πώς σκεφτήκατε να φτιάξετε αυτόν τον υπέροχο χώρο;

«Όλα σε αυτόν τον χώρο, γίνονται από κοινού. Η νονά που έδωσε και το όνομα στο θέατρο, είναι η κόρη μας, η Αγγελική. Το τολμήσαμε μέσα στη βαθιά κρίση το 2015. Όταν όλα είχαν παραλύσει. Έγινε με πολλή αγάπη και πολύ προσωπική δουλειά. Αληθινή προσωπική εργασία. Η Αγγε­λική γύρναγε σπίτι με τσιμέντα και μπετό. Από τα θεμέλια το φτιάξαμε. Είναι καθόλα ασφαλής και νόμιμος», είπε αρχικά ο ηθοποιός στο «Λοιπόν».

Μαζί στο σπίτι, μαζί και στη σκηνή με τη σύζυγό σας, Ελένη Γερασιμίδου. Πώς νιώθετε που τα ζείτε όλα μαζί;

«Είμαστε μέσα στη ροή της δημιουργίας. Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο για εμάς, είναι η καθημερινότητά μας. Παρόλο που τσακωνόμαστε πολύ συχνά, αυτό σβήνει αμέσως».

Πώς γνωριστήκατε;

«Γνωριστήκαμε στο σωματείο μας. Την ώρα που χωριστήκαμε για να φύγουμε μια μέρα, φιληθήκαμε και γυρίζοντας εγώ να φύγω, έπεσα πάνω σε μια κολώνα. Ζαλίστηκα δεν έβλεπα μπροστά μου. Αυτό μετά από το φιλί μας»

Η κόρη σας Αγγελική Ξένου παίζει μαζί σας και όλα δείχνουν πως έχει κληρο­νομήσει το ταλέντο και των δύο. Πώς είναι να έχετε και τις δυο γυναίκες της ζωής σας και στη δουλειά;

«Στη σκηνή είμαστε επαγγελματίες και το τηρούμε ευλαβικά. Από τη αρχή έτσι ήμασταν μεταξύ μας. Γινόμαστε μόνο συνάδελφοι. Όταν υπηρετείς το σανίδι, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά».

Δεν ήταν πάντα εύκολα τα πράγματα στη ζωή για εσάς… Τα φτιάξατε όλα από το τίποτε…

«Μεγάλη φτώχεια. Εμείς παντρευτήκαμε χωρίς να έχουμε μόνιμη δουλειά. Για να φτιάξουμε το σπιτάκι μας, πήγαινα στα σκουπίδια, μάζευα ό,τι άχρηστο υπήρχε και το μετέτρεπα και το χρησι­μοποιούσαμε. Βιβλιοθήκες, τραπεζάκια κι άλλα πολλά. Ευτυχώς πετούσαν πολλά και τα βρίσκα­με εμείς και τα μαζεύαμε. Έτσι έγινε η πρώτη μας επίπλωση. Ακόμα και σήμερα δεν πετάμε τίποτα, όλα τα επιδιορθώνουμε».