Φωτιά στην Εύβοια – Οι Ranch-Eros περπάτησαν στη φλεγόμενη Εύβοια για να σώσουν τα άλογά τους

Στις 3 Αυγούστου το βράδυ, η σελίδα του Ranch-Eros, του φιλοζωικού σωματείου που από το 2012 φροντίζει κακοποιημένα και εγκαταλελειμμένα ιπποειδή, καθησύχαζε το κοινό:

«Η φωτιά στην Λίμνη και τα γειτονικά χωριά δεν μας απειλεί», έγραφαν οι εθελοντές της φάρμας που βρίσκεται στην παραλία της Αγίας Άννας. «Το πυρακτωμένο σύννεφο μόνο που κοιτάμε μάς μαυρίζει την καρδιά. Η σκέψη μας στο πευκόδασος που φλέγεται, σε όσους αγωνιούν και σε εκείνους που παλεύουν με τις φλόγες».

Δυο μέρες αργότερα, τέσσερις εθελοντές με δέκα ιπποειδή θα εκκένωναν με τα πόδια τον χώρο για να ξεφύγουν από την πυρκαγιά, που κατέστρεψε ολοσχερώς το δάσος στο οποίο βρισκόταν, αλλά και το τροχόσπιτο όπου ζούσε η ιδρύτρια του σωματείου, Νάνσυ Κουρέλλου.

«Εμείς που θα πάμε με οχτώ άλογα και δυο γαϊδούρια;»

«Στις 5 Αυγούστου, που έγιναν όλα, ξυπνάμε με ένα μήνυμα της Πολιτικής Προστασίας για εκκένωση των χωριών Κεράμεια και Αμέλαντες», λέει στο in.gr η Ντέπυ Κουρέλλου, εθελόντρια του Ranch-Eros και κάτοικος της Αγίας Άννας. «Πέντε η ώρα το πρωί. Κοιταζόμαστε με τον άντρα μου, κι εγώ αρχίζω να φτιάχνω πράγματα – ενώ δεν υπάρχει εντολή εκκένωσης για το δικό μας χωριό. Το καταλαβαίνεις;»

Ο σύζυγός της προσπαθεί να την καθησυχάσει, λέγοντάς της πως η φωτιά δεν θα έφτανε μέχρι εκεί. Και ακόμη κι αν έφτανε, το χωριό είναι κοντά στη θάλασσα – άρα ο κίνδυνος μικρός.

«Όμως το Μάτι είναι πολύ νωπό στην ψυχολογία μας, στις μνήμες μας», τονίζει η Ντέπυ. «Αυτό που ζήσαμε όλοι, όχι μόνο αυτοί που κάηκαν. Ήταν συλλογικό, μια χώρα ολόκληρη κάηκε στο Μάτι, γιατί το βλέπαμε σε live broadcasting». Ετοιμάζει τα πράγματά τους. Μέχρι ο σύζυγός της να σχολάσει από τη δουλειά του, το μήνυμα εκκένωσης συμπεριλαμβάνει πια και το δικό τους χωριό. Εκείνος ξεκινά μαζί με τα δυο τους παιδιά για την Αθήνα, κι εκείνη μένει πίσω για να βοηθήσει την αδερφή της – «ο άνδρας μου δεν ξέρει από άλογα», εξηγεί.

View this post on Instagram

A post shared by Rancheros farm (@rancheros_farm)

«Πάω από τη Νάνσυ», συνεχίζει η Ντέπυ. «Της λέω, όλοι στο χωριό είναι εφησυχασμένοι. Μου λέει όχι, θα πάρουμε τρέιλερ και θα φύγουμε. Δεν μπορούμε να το διακινδυνεύσουμε. Οι άλλοι μπαίνουν σε ένα αυτοκίνητο και φεύγουνε. Εμείς που θα πάμε με οχτώ άλογα, δυο γαϊδούρια και 13 σκυλιά;

»Το τρέιλερ φτάνει στην παραλία στις επτά το απόγευμα. Και χαλάει. Χαλάει, ολόκληρη νταλίκα, χαλάει. Και κοιταζόμαστε και λέμε εντάξει, ωραία».

«Ήταν Χιροσίμα»

«Αρχίζουμε τις βόλτες στο χωριό», συνεχίζει. «Και είναι σαν Δεκαπενταύγουστος. Δεν μπορείς να φανταστείς: Πάρτι, τσίπουρα. Μας έλεγαν “άντε βρε, χαζοαθηναίοι, δεν έρχεται η φωτιά στην Αγία Άννα. Πώς θα περάσει απ’ τη χαράδρα, πώς θα περάσει απ’ το βουνό;”. Παρασυρόμαστε κι εμείς για λίγο. Όμως ξαφνικά ένας τύπος λέει, “ο ουρανός έχει περίεργο χρώμα”.

»Με το που το ακούω σηκώνομαι και φεύγω, χωρίς να πω κάτι. Κράτησα την πληροφορία. Πάω στην αδερφή μου. Εκεί [στη φάρμα] δεν έχουμε ρεύμα και το χρώμα του ουρανού… δεν μπορώ να σ’ το περιγράψω. Ήταν Χιροσίμα. Ήταν ένα κόκκινο μανιτάρι από πάνω μας.

»Ήταν πανέμορφο. Και ταυτόχρονα ήταν εφιαλτικό.

»Λέω, αυτό το πράγμα θα σκάσει στην παραλία. Και παίρνω τηλέφωνο έναν άνθρωπο του δημοτικού συμβουλίου, και το σηκώνει και μου λέει πάρε τα ζώα και φύγε».

«Καιγόταν όλη η Εύβοια κι εμείς τραγουδούσαμε»

Και κάνουν αυτό ακριβώς. Τέσσερα άτομα, η Ντέπυ και η Νάνσυ Κουρέλλου, ο Αντώνης Μόσχου και η Δάφνη Ανδρίτσου, αφού έσωσαν τις κότες («έναν κουτσό κόκορα, που τον βρήκαμε μισοπεθαμένο και μια κότα», εξηγεί η Ντέπυ) και μετέφεραν τα σκυλιά σε ένα κτήμα στην Κρύα Βρύση, το διπλανό χωριό που γλίτωσε από τις φλόγες, ξεκινούν με τα πόδια από την παραλία της Αγίας Άννας για να φτάσουν κι εκείνοι, όλοι μαζί, στην ασφάλεια.

«Είμαστε αυτοί οι τέσσερις άνθρωποι που περπατάμε στην παραλία με ένα αλογάκι ο καθένας στο χέρι, μέχρι να φτάσουμε στο διπλανό χωριό», περιγράφει η Ντέπυ. «Δεν είναι εύκολο να μετακινήσεις μια οικογένεια αλόγων και να την πας στο άγνωστο. Υπήρχαν έξι ελεύθερα άλογα. Δεν είχαμε χέρια. Φεύγουμε και περπατάμε με τα άλογα – και καίγεται όλη η Εύβοια. Κι εμείς τραγουδάμε και τους λέμε “μπράβο, μπράβο, πάμε μια βόλτα”.

»Αλλά δεν είναι ηλίθια τα άλογα. Με το που κατάλαβαν ότι βγαίνουμε από το χωριό, αυτά που ήταν ελεύθερα το έσκασαν».

«Κι εκείνη την ώρα κάνεις την καρδιά σου πέτρα και λες προχωράμε. Προχωράμε όσοι έχουμε μείνει», λέει με φωνή που πλέον σπάει από δάκρυα. «Δεν περιμένεις κανέναν. Προχωράς να σώσεις αυτά που έχεις στο χέρι σου. Όμως η Δάφνη δεν μπορούσε να το δεχτεί. Και φεύγει και πάει να βρει τα άλογα. Και για πέντε ώρες ήταν αγνοούμενη. Μας κοψοχόλιασε, δεν είχε την εμπειρία να κάνει κάτι τέτοιο».

«Μετά από μια μεγάλη Οδύσσεια, την επόμενη μέρα βρεθήκαμε ξανά όλοι μαζί», συνεχίζει η Ντέπυ. Η Δάφνη είχε εντοπιστεί και «τα άλογα είχαν γυρίσει στο Ranch-Eros. Δεν είχαν ούτε τρίχα καμένη, ούτε τις οπλές τους. Ήρθαν μόνα τους, πρώτα γύρισαν εκείνα και μετά εμείς. Είναι survivors αυτά τα άλογα. Είναι η δεύτερη φορά που τα γλιτώνουμε, ήταν εγκαταλελειμμένα, κακοποιημένα και έχουν μάθει να επιβιώνουν».

Η επόμενη μέρα

Μπορεί το τέλος να ήταν αίσιο για όλα τα έμψυχα όντα του Ranch-Eros, δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τη φάρμα. Όπως και ολόκληρη η περιοχή, οι εγκαταστάσεις παραδόθηκαν στις φλόγες. Πλέον το μόνο που έχει μείνει είναι στάχτη, καπνός και καρβουνιασμένοι κορμοί. «Από τα σαράντα δέντρα επέζησαν τα πέντε», ενημερώνουν τη Ντέπυ πραγματογνώμονες και ντόπιοι που μέχρι πριν μια βδομάδα ζούσαν από αυτό ακριβώς το δάσος και ξέρουν να εκτιμούν την κατάστασή του.

Όπως και οι υπόλοιποι κάτοικοι της περιοχής, έτσι και η ομάδα του Ranch-Eros πλέον αναζητά το επόμενο βήμα. Που δεν είναι καθόλου εύκολο.

Από το 2012, οπότε και δημιουργήθηκε το σωματείο, έχει φροντίσει αρκετά εγκαταλελειμμένα ή κακοποιημένα ιπποειδή και έχει φέρει δεκάδες άτομα σε επαφή με τα άλογα, προσφέροντας και τη δυνατότητα για ιππασία με όσα εξ αυτών δεν είχαν γνωρίσει το χειρότερο πρόσωπο του ανθρώπου. Τώρα, το μέλλον του προδιαγράφεται αβέβαιο.

Αυτή τη στιγμή, το Ranch-Eros συγκεντρώνει χρήματα προκειμένου να καταφέρει να ανακάμψει. Και το μόνο σίγουρο είναι πως θα χρειαστούν αρκετά, όποια κι αν είναι η λύση που θα δοθεί.

Μια εκδοχή θα ήταν ίσως η παραμονή στην παραλία της Αγίας Άννας, που όμως είναι κάθε άλλο παρά διασφαλισμένη – και σίγουρα καθόλου ονειρική. Όμως και το σενάριο της μεταφοράς σε νέο χώρο, δεν είναι απαραιτήτως ευκολότερο να υλοποιηθεί.

«Θέλουμε να μετακομίσουμε, να πάμε τα ζώα κάπου ωραία», εξηγεί η Ντέπυ. «Όμως κάποια από αυτά είναι κακοποιημένα, έχουν πρόβλημα συμπεριφοράς. Κάποια δεν μπαίνουν μέσα στο τρέιλερ. Δηλαδή και τώρα, ενώ καλέσαμε όχημα, είχαμε αυτή την αγωνία. Θα μπει ο Φίλιππος; Κι αν δεν μπει, ποιος θα μείνει μαζί του;

»Δεν θα αφήναμε ποτέ ένα άλογο μόνο του, θα έπρεπε να του αφήσουμε παρέα και μαζί έναν άνθρωπο. Κάποιος θα έμπαινε στο τρέιλερ μαζί με τα άλογα και κάποιος θα έμενε πίσω με εκείνα που δεν μπαίνουν.

»Στην ουσία, το τρέιλερ που χάλασε μπορεί και να μας έσωσε, γιατί φύγαμε όλοι μαζί. Και αποδείχθηκε ότι δεν πάθαμε τίποτα.

»Εντάξει, έχουμε ρημαγμένη γη. Αλλά δεν χάσαμε ούτε τη γάτα», καταλήγει.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε

iBan EUROBANK:

GR7602601820000810200799653

Αριθµός Λογαριασµού: 0026.0182.81.0200799653

SWIFT: ERBKGRAA

Όνομα δικαιούχου: Φίλοι των Αλόγων Αν. Αττικης και Εύβοιας, Rancheros

PayPal:

rancheros2015@gmail.com