Εφικτή είναι η εκρίζωση του κοροναϊού. Είναι πιο εύκολη από την εκρίζωση της πολυομυελίτιδας, αλλά αρκετά δυσκολότερη από την εκρίζωση της ευλογιάς.

Επιστήμονες από τη Νέα Ζηλανδία αξιολόγησαν την δυσκολία εκρίζωσης των τριών αυτών ασθενειών σε ανάλυσή τους που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό BMJ Global Health, συμπεριλαμβάνοντας στην αξιολόγησή τους τεχνικούς, κοινωνικοπολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.

Η ευλογιά, που εκριζώθηκε το 1980 είχε το υψηλότερο σκορ δυνατότητας εκρίζωσης, με μέσο όρο το 2,7 σε μια κλίμακα με όριο το 3, και έχοντας αναπτύξει 17 διαφορετικές παραλλαγές. Κατ΄ αντιστοιχία, στην ίδια κλίμακα, ο κοροναϊός έχει σκορ το 1,6 και η πολυομυελίτιδα το 1,5.

Ο καθηγητής Νικ Γουίλσον από το Πανεπιστήμιο του Οτάγκο στο Γουέλινγκτον, επισημαίνει ότι η ανάλυση θέτει την εκρίζωση του κοροναϊού στα όρια του εφικτού, λαμβάνοντας υπόψιν την τεχνική δυνατότητα. Για την επίτευξη του εγχειρήματος, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν τα προγράμματα εμβολιασμού, τα μέτρα δημόσιας υγείας και το διεθνές ενδιαφέρον στη μάχη με την ασθένεια.

«Η εκρίζωση του κοροναϊού σε κρατικό επίπεδο έχει ήδη επιτευχθεί και έχει διατηρηθεί για μακρά χρονικά διαστήματα σε διάφορα σημεία της Ασίας και του Ειρηνικού, γεγονός που σημαίνει ότι η παγκόσμια εξάλειψη της νόσου είναι δυνατή», σημειώνει ο καθηγητής.

Παράγοντες επιτυχίας

Τα προγράμματα εμβολιασμού ήταν υπεύθυνα για την παγκόσμια εξάλειψη της ευλογιάς και δύο από τους τρεις ορότυπους της πολιομυελίτιδας. Ορισμένες άλλες ασθένειες είναι κοντά στην εξάλειψη χωρίς τη χρήση εμβολίων, με την Κίνα να γίνεται πρόσφατα η 40η χώρα που έχει πιστοποιηθεί για την εξάλειψη της ελονοσίας στο εσωτερικό της.

Κατά την κατάταξη της δυνατότητας εξάλειψης των τριών ασθενειών, οι ερευνητές έλαβαν υπόψη ένα ευρύ φάσμα παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της διαθεσιμότητας ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων, της πιθανότητας δια βίου ανοσίας, της επίδρασης των μέτρων δημόσιας υγείας, της αποτελεσματικότητας των κρατικών μηνυμάτων για έλεγχο της λοίμωξης, του ενδιαφέροντος για την αντιμετώπιση της νόσου τόσο από τους πολιτικούς όσο και από το κοινό, αλλά και της κοινής αποδοχής των μέτρων ελέγχου για τη λοίμωξη.

Ο καθηγητής Γουίλσον τονίζει πως ενώ έχει δοθεί έμφαση στην ανάγκη επίτευξης ανοσίας αγέλης για να ξεπεραστεί ο κοροναϊός, η ανοσία του πληθυσμού μπορεί να μην είναι απαραίτητη για την καταπολέμηση της νόσου, καθώς η ευλογιά εξαλείφθηκε μέσω προγραμμάτων εμβολιασμού στον κύκλο των επαφών των ατόμων που προσβλήθηκαν από τη νόσο.

Οι ερευνητές λένε ότι η πρόκληση για την εξάλειψη του κοροναϊού σε σχέση με την ευλογιά και την πολιομυελίτιδα περιλαμβάνουν την μειωμένη αποδοχή των εμβολίων σε ορισμένες χώρες και την εμφάνιση παραλλαγών του ιού που μπορεί να είναι πιο μεταδοτικές ή ικανές να αποφύγουν την προστασία από τα εμβόλια.

Ο ιός θα φτάσει στα όριά του

Παρά τις παραπάνω δυσκολίες όμως, ο καθηγητής Γουίλσον λέει ότι ο ιός θα φτάσει τελικά στο όριο της ικανότητάς του να μεταλλάσσεται σε πιο μολυσματικές μορφές και πιθανότατα θα αναπτυχθούν νέα εμβόλια για την αντιμετώπιση των εξελισσόμενων στελεχών της νόσου.

Άλλες προκλήσεις περιλαμβάνουν το υψηλό κόστος του εμβολιασμού του παγκόσμιου πληθυσμού και την αναβάθμιση των συστημάτων υγείας, καθώς και την επίτευξη διεθνούς συνεργασίας απέναντι στα επιθετικά κινήματα κατά της επιστήμης και τον εθνικισμό των εμβολίων.

Ο καθηγητής Γουίλσον λέει ότι ενώ ο πανδημικός ιός μπορεί να μολύνει πληθυσμούς άγριων και κατοικίδιων ζώων, αυτό είναι απίθανο να αποτελέσει σοβαρή πρόκληση για την εξάλειψη.

«Οι μολύνσεις από άγρια ​​ζώα φαίνεται να είναι αρκετά σπάνιες μέχρι σήμερα και όταν τα ζώα συντροφιάς μολυνθούν, δεν φαίνεται να μολύνουν ξανά τους ανθρώπους».

Εξάλειψη και της ιλαράς

Ένας από τους συγγραφείς του άρθρου, ο καθηγητής Μάικλ Μπέικερ από το Τμήμα Δημόσιας Υγείας του ίδιου Πανεπιστημίου, λέει ότι μπορεί να είναι δυνατόν να εκμεταλλευτούμε την παγκόσμια ανησυχία για την πανδημία, εξηγώντας ότι

«Η μαζική κλίμακα των επιπτώσεων του COVID-19 στην υγεία, τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στον περισσότερο κόσμο έχει προκαλέσει πρωτοφανές παγκόσμιο ενδιαφέρον για τον έλεγχο των ασθενειών και μαζικές επενδύσεις σε προγράμματα εμβολιασμού.

Σε αντίθεση με την ευλογιά και την πολιομυελίτιδα, ο έλεγχος του κοροναϊού έχει το πλεονέκτημα των πρόσθετων μέτρων δημόσιας υγείας, όπως τους ελέγχους στα σύνορα, τις κοινωνικές αποστάσεις, τον εντοπισμό των επαφών και τη χρήση μάσκας, τα οποία μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικά εάν εφαρμοστούν σωστά».

Ο καθηγητής Μπέικερ επισημαίνει ακόμη ότι «η αναβάθμιση των συστημάτων υγείας με στόχο τον COVID-19 θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στον έλεγχο άλλων ασθενειών και θα μπορούσε ακόμη και να βοηθήσει στην εξάλειψη της ιλαράς.

«Όταν λαμβάνονται υπόψη όλοι οι παράγοντες, θα μπορούσαν τα οφέλη από την εξάλειψη του COVID-19 να υπερτερούν του κόστους, ακόμη κι αν η εκρίζωση διαρκέσει πολλά χρόνια ή έχει σημαντικό κίνδυνο αποτυχίας».

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι το έργο τους είναι προκαταρκτικό και χρειάζεται μια σε πιο βάθος ανάλυση του κόστους και του οφέλους από την εξάλειψη του COVID-19.

«Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ή μια συνεργασία εθνικών οργανισμών πρέπει να επανεξετάσουν επισήμως το εφικτό και το επιθυμητό της απόπειρας εξάλειψης του COVID-19 σε παγκόσμια βάση», λέει ο καθηγητής Μπέικερ.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι είναι σημαντικό να γίνει διάκριση μεταξύ της εκρίζωσης του ιού, που σημαίνει τη μόνιμη μείωση στο μηδέν της παγκόσμιας μόλυνσης που προκαλείται από συγκεκριμένο παράγοντα ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων προσπαθειών, και της εξάλειψης της μόλυνσης, που σημαίνει τη μείωση στο μηδέν της συχνότητας μόλυνσης που προκαλείται από συγκεκριμένο παράγοντα σε καθορισμένη γεωγραφική περιοχή ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων προσπαθειών.

Η εξάλειψη του COVID-19 έχει επιτευχθεί και διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα σε διάφορες περιοχές στην Ασία και τον Ειρηνικό (κυρίως Κίνα, Χονγκ Κονγκ, Ταϊβάν, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία), γεγονός που παρέχει μια απόδειξη ότι η παγκόσμια εξάλειψη είναι τεχνικά εφικτή.

Headlines