Εδώ και τρία χρόνια, η Σαλίμα Μαζρί είναι κυβερνήτρια της περιοχής Μπαλχ του Αφγανιστάν, που διαθέτει πληθυσμό 30.000 ατόμων. Για τη Σαλίμα, η μάχη με τους Ταλιμπάν δεν είναι νέα υπόθεση. Όμως από τον Ιούλιο, οι συναντήσεις της με τις ένοπλες δυνάμεις της περιοχής της έχουν γίνει πια καθημερινές, καθώς η παραστρατιωτική ισλαμιστική οργάνωση επιτίθεται αδιάκοπα σε ολόκληρη τη χώρα.

Ως μια εκ των τριών γυναικών κυβερνητριών του Αφγανιστάν, η Μαζαρί έχει βρεθεί στο στόχαστρό τους μόνο και μόνο εξαιτίας του φύλου και της θέσης της. Αυτό που διαχωρίζει τη 40χρονη πολιτικό από τις υπόλοιπες, αναφέρει ο Guardian, είναι το γεγονός ότι θέλει να έχει τον πλήρη έλεγχο της περιοχής της – ιδίως αυτή τη στιγμή, μετά το πρόσφατο κύμα βίας από τους Ταλιμπάν.

«Μερικές φορές είμαι στο γραφείο μου στο Τσαρκίντ, ενώ άλλες αναγκάζομαι να πιάσω το όπλο μου και να ριχτώ στη μάχη», εξηγεί στη βρετανική εφημερίδα.


Η δουλειά της δεν περιλαμβάνει μόνο τη διαχείριση της γραφειοκρατίας, αλλά και την οργάνωση των στρατιωτικών επιχειρήσεων.

«Αν δεν πολεμήσουμε τώρα εναντίον των εξτρεμιστικών ιδεολογιών και των οργανώσεων που τις επέβαλαν στον λαό μας, θα χάσουμε την ευκαιρία μας να τους νικήσουμε. Θα τα καταφέρουν. Θα κάνουν πλύση εγκεφάλου στην κοινωνία μέχρι να αποδεχτεί την ατζέντα του», τονίζει.

Η Μαζάρι γεννήθηκε το 1980 στο Ιράν, από οικογένεια προσφύγων που είχαν δραπετεύσει από τον σοβιετικό πόλεμο. Αφού αποφοίτησε από πανεπιστήμιο της Τεχεράνης, εργάστηκε σε διαφορετικές θέσεις σε πανεπιστήμια και στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, πριν αποφασίσει να επιστρέψει στη χώρα που είχαν εγκαταλείψει δεκαετίες νωρίτερα οι γονείς της.

«Το πιο επώδυνο πράγμα όταν είσαι πρόσφυγας είναι η απουσία της αίσθησης κάποιας πατρίδας», λέει στον Guardian. «Κανένα μέρος δεν είναι πατρίδα σου».

Το 2018 πληροφορήθηκε ότι είχε ανοίξει η θέση του κυβερνήτη της επαρχίας του Τσαρκίντ, «της προγονικής μου πατρίδας», όπως την περιγράφει η Μαζαρί. Με την ενθάρρυνση συναδέλφων και συγγενών της, έθεσε υποψηφιότητα.

Με την εμπειρία και τις περγαμηνές της, ανήκε εξ αρχής στους επικρατέστερους για τη θέση. «Στην αρχή ανησυχούσα ότι ως γυναίκα ενδεχομένως θα γινόμουν αντικείμενο διακρίσεων, όμως οι άνθρωποι με εξέπληξαν», θυμάται. «Τη μέρα που έγινα επίσημα κυβερνήτρια του Τσαρκίντ, συγκινήθηκα από την υποστήριξη που μου έδειξαν».

Ελάχιστες γυναίκες στη χώρα κυκλοφορούν χωρίς μπούρκα ή χιτζάμπ και χωρίς τη συνοδεία κάποιου άνδρα. Η ανάληψη της θέσης της κυβερνήτριας δεν ήταν απλή υπόθεση και σύντομα βρέθηκε να δίνει μάχες που δεν είχε φανταστεί.

«Μας λείπουν βασικά πράγματα, όπως η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη. Για να διαχειριστούμε την ασφάλεια, θα έπρεπε να είχαμε πολύ περισσότερα αστυνομικά οχήματα, εξοπλισμένα με ελαφρύ και βαρύ οπλισμό. Όμως έχουμε πολύ λιγότερους πόρους, παρά το γεγονός ότι έχουμε αιτηθεί πολλές φορές περισσότερα χρήματα από την κεντρική κυβέρνηση. Οι εκκλήσεις μου έχουν πέσει στο κενό», υποστηρίζει.

Βάσει δεδομένων της διοίκησης της αφγανικής επαρχίας, το Τσαρκίντ κάποτε είχε πληθυσμό που ξεπερνούσε τα 200.000 άτομα. Όμως ο πόλεμος, και η φτώχεια που προέκυψε ως αποτέλεσμά του, εκτόπισε τεράστιους αριθμούς πολιτών. Η Μαζαρί αισθάνεται ότι η επαρχία της θεωρείται δεύτερης κατηγορίας πράγμα που δυσκολεύει το έργο της καθώς πολεμά τη διαφθορά εντός της αφγανικής γραφειοκρατίας.

Πριν από δυο χρόνια, η Μαζαρί σύστησε επιτροπή ασφαλείας που στρατολογεί Αφγανούς σε τοπικές πολιτοφυλακές για την υπεράσπιση της επαρχίας.

«Καλώ ανθρώπους από κάθε γωνιά της επαρχίας στο γραφείο μου και ζητώ τη γνώμη τους για τη βελτίωση της κατάστασης στο Τσαρκίντ. Αυτό τους έχει κάνει να ενδιαφέρονται και να εμπλέκονται περισσότερο και αποκαθιστά την πίστη τους στην εξουσία της κυβέρνησης», σημειώνει.

Ο τρόπος που ηγείται μέχρι στιγμής την έχει βγάλει κερδισμένη, παρά το γεγονός ότι η βία των Ταλιμπάν σαρώνει τη χώρα της.

«Έχουμε αντιμετωπίσει πιο παρατεταμένες επιθέσεις των Ταλιμπάν σε σχέση με τις τωρινές και έχουμε καταφέρει να τους κρατήσουμε μακριά από το Τσαρκίντ», σημειώνει υπερήφανα,. Η Μαζαρί έχει παρατάξει τα στρατεύματά της στην περίμετρο της περιοχής, με την ελπίδα ότι οι Ταλιμπάν δεν θα μπορέσουν να τους προσπεράσουν.

Το Τσαρκίντ είναι η μοναδική επαρχία του Αφγανιστάν που βρίσκεται υπό τη διοίκηση μιας γυναίκας σε ό,τι αφορά την ασφάλειά της και η οποία δεν έχει καταληφθεί ποτέ από τρομοκρατική οργάνωση. Όμως η Μαζαρί γνωρίζει ότι η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία και ανησυχεί για το λαό της. Την περασμένη εβδομάδα, οι Ταλιμπάν κατέλαβαν μια σειρά από βόρειες επαρχίες και πρωτεύουσες και οι μάχες εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή της Μπαλχ.

«Σε πολλές περιπτώσεις, στείλαμε επιτροπή εκ μέρους του λαού μας, για να διαπραγματευτεί με τους Ταλιμπάν. Κάναμε περισσότερες από 10 συσκέψεις για να τους ζητήσουμε να προστατεύσουν τις ζωές, τις σοδειές και τις περιουσίες του λαού. Οι άνθρωποί μας είναι αγρότες και εξαρτώνται από τη σοδειά τους για να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Όμως απορρίπτουν τα αιτήματα των ανθρώπων για μια συμφωνία κάθε φορά», εξηγεί.

Η Μαζαρί αποκτά όλο και μεγαλύτερη φήμη ως μια ισχυρή γυναίκα που αντιστέκεται στην ωμότητα των Ταλιμπάν – και αυτό θέτει τη ζωή της σε κίνδυνο. Έχει επιβιώσει από αρκετές ενέδρες τους, αλλά και από νάρκες που τοποθέτησαν παραστρατιωτικοί με στόχο το θάνατό της.

«Όμως δεν φοβάμαι», λέει στον Guardian. «Πιστεύω στο κράτος δικαίου του Αφγανιστάν».

Headlines