Επαινοι και ανησυχίες

Ο ενθουσιασμός με τον οποίο έγινε δεκτή η επιλογή του Σταύρου Μπένου ως επικεφαλής της επιτροπής για την ανασυγκρότηση της Εύβοιας είναι βέβαιο πως ικανοποίησε την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό προσωπικά. Για τον άνθρωπο αυτό δεν έχει ακουστεί κακός λόγος – και δικαίως.

Ως δήμαρχος της Καλαμάτας πέτυχε. Ως υπουργός Εσωτερικών πέτυχε. Ως ιδρυτής και πρόεδρος του σωματείου Διάζωμα πέτυχε. Αυτός ο «κυνηγός των ερειπίων», όπως χαρακτήρισε τον εαυτό του με πρόσφατες δηλώσεις στα «ΝΕΑ», είναι παθιασμένος με όποια δουλειά αναλαμβάνει. Και επιπλέον είναι έντιμος, σεμνός, ήπιος και ευγενής. Μπράβο λοιπόν σ’ εκείνους που τον σκέφτηκαν, είτε είχαν λόγους ουσιαστικούς (την ικανότητα του ανδρός) είτε πολιτικούς (άλλο ένα άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά).

Υπάρχουν όμως δύο στοιχεία που θα πρέπει στην ίδια αυτή κυβέρνηση να προκαλούν μια αμηχανία. Το ένα είναι ότι αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά πως για τις μεγάλες αποστολές, από τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα μέχρι τη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, κι από την προστασία της δημόσιας τάξης μέχρι την ανασυγκρότηση πληγεισών περιοχών, επιλέγονται άνθρωποι εκτός της παράταξης. Η βαθιά Δεξιά γκρινιάζει: εμείς δεν έχουμε ικανούς και έντιμους; Ο Πρωθυπουργός εμμέσως τους απαντά: φοβάμαι πως όχι.

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι οι έπαινοι για τον Μπένο συνοδεύονται από ανησυχίες πως δεν θα τον αφήσουν να κάνει τη δουλειά του. Κάποιοι θυμήθηκαν μια άλλη επιτροπή που είχε συγκροτηθεί τον Δεκέμβριο του 2019, με επικεφαλής μια άλλη προσωπικότητα από την Κεντροαριστερά. Η επιτροπή είχε αντικείμενο τη διερεύνηση περιστατικών αστυνομικής βίας και η προσωπικότητα ήταν ο Νίκος Αλιβιζάτος.

Εξίσου γενναίος και πεισματάρης με τον Μπένο, ο Αλιβιζάτος δεν δίστασε να τα βροντήξει λίγους μήνες μετά την τοποθέτησή του καθώς, όπως θα αποκάλυπτε αργότερα, «μετά το γνωστό περιστατικό στο Κουκάκι (υπόθεση Ινδαρέ) δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον από πλευράς των αρμόδιων κρατικών αρχών να συνεχίσει η επιτροπή το έργο της».

Τα καλά ονόματα λοιπόν δεν αρκούν. Ούτε οι καλές προθέσεις. Για να πείσει η κυβέρνηση ότι θέλει πράγματι την ταχεία ανασυγκρότηση της Εύβοιας, που θα συνδυάζει την αποζημίωση των πληγέντων με την ανάπτυξη της περιοχής σε μια νέα βάση, θα πρέπει όχι μόνο να δώσει μεγάλα περιθώρια κινήσεων στη νέα επιτροπή και τον επικεφαλής της, αλλά και να διευκολύνει τη συνεργασία τους με την τοπική κοινωνία. Ενδεχομένως να υπάρξουν διαφωνίες, ακόμη και συγκρούσεις, η αποστολή του Μπένου είναι πολύ φιλόδοξη. Εκεί θα κριθεί όμως η ειλικρίνεια και η τόλμη εκείνων που τον επέλεξαν.

Στο κάτω-κάτω, η ελληνική κοινωνία ελάχιστα ενδιαφέρεται για το πώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να διευρύνει τη βάση της στήριξής του και το πότε η Φώφη Γεννηματά θα ζητήσει την παραίτηση άλλου ενός στελέχους που προέρχεται από το κόμμα της. Ούτε η σύγκριση με τους προηγούμενους είναι πλέον το κυρίαρχο κριτήριο. Αποτελέσματα χρειάζονται, και γρήγορα.