Η Άννα Αδριανού εξηγεί γιατί οι γυναίκες πάσχουν από…μοναξιά

Η Άννα Αδριανού, αφού ξεκουράστηκε κατά τη διάρκεια αναγκαίου εγκλεισμού, επέστρεψε στα καλλιτεχνικά δρώμενα με πολλά και ενδιαφέροντα πρότζεκτ.

Η ίδια, με αφορμή την παράσταση «Ανθισμένες Μανόλιες», μας εξηγεί γιατί οι σύγχρονες γυναίκες πάσχουν από μοναξιά. Επιπλέον,  αποκαλύπτει όσα πρέπει να περιμένουμε, από το φθινόπωρο, με το διπλό τηλεοπτικό της «χτύπημα» στο OPEN.

«O εγκλεισμός ήταν μια ευκαιρία να χαλαρώσω, να ξεκουραστώ, να επικοινωνήσω διαφορετικά με τον εαυτό μου και με τον άντρα μου, να δω περισσότερο τα ζωάκια μου, να φροντίσω αδέσποτα, να μιλήσω στο τηλέφωνο με φίλους και να γράψω ένα μυθιστόρημα που σχεδίαζα καιρό», σχολίασε η Άννα Αδριανού για την καραντίνα.

Παραθέτουμε μέρος της συνέντευξης που παραχώρησε στο Gossiptv:

Πρόσφατα επέστρεψες ξανά στο Θέατρο Χυτήριο με το έργο του Ρόμπερτ Χάρλινγκ «Ανθισμένες Μανόλιες». Ποια είναι τα συναισθήματά σου;

Το θέατρο μού δίνει ζωντάνια, ανάσα, ενέργεια. Στο σανίδι ζω τις πιο δημιουργικές στιγμές μου. Πολύ περισσότερο τώρα, που από την πρώτη παράσταση το θέατρο είναι γεμάτο από ένα ενθουσιώδες κοινό, που γελάει, συγκινείται, χειροκροτεί με πάθος και μας δίνει άλλη δύναμη να συνεχίσουμε.

Σε προηγούμενη συζήτηση που είχαμε κάνει μου είχες πει ότι το ένστικτό σου, σού λέει ότι κάποια στιγμή θα ανέβει το έργο. Τελικά σε επιβεβαίωσε…

Το πίστευα πάντα.

Γιατί ήξερα από το φθινόπωρο ακόμη, που κάναμε τις πρόβες, πόση αγάπη και πίστη σ’ αυτό το έργο είχαν και ο Κωνσταντίνος Κυριακού, που το μετέφρασε και το σκηνοθέτησε, και η Βάσια Παναγοπούλου, που είναι η παραγωγός μας, και φυσικά οι μοναδικές συμπρωταγωνίστριες Υρώ Μουκίου, Βάσω Γουλιελμάκη, Κατερίνα Μπιλάλη, Κρίστη Παπαδοπούλου και Εύη Δαέλη, που δούλεψαν σκληρά για να ζωντανέψουν τις υπέροχες ηρωίδες στη σκηνή.

Ήταν μια ευτυχισμένη συγκυρία και είχε τόση καλή ενέργεια αυτή η παράσταση, που δεν θα πήγαινε χαμένη.

Το έργο θίγει αξίες όπως η φιλία, η μητρότητα, η απώλεια, ο έρωτας κ.ά. Εσένα ποια από όλες σε αγγίζει περισσότερο;

Νομίζω ότι όλες έχουν τη θέση τους στη ζωή. Η φιλία τη στολίζει, τη ζεσταίνει και τη στηρίζει. Η μητρότητα δίνει την ευκαιρία να γίνουμε δοτικοί και να υπερβούμε τον εαυτό μας.

Ο έρωτας μας κάνει να πετάμε πέρα από την πραγματικότητα και μας μαθαίνει τον εαυτό μας και τον άλλον. Όσο για την απώλεια, είναι πολύ οδυνηρή, αλλά μας κάνει πιο δυνατούς και πιο σοφούς.

Και τελικά, πιο μαλακούς και ανθρώπινους.

Το έργο αντιμετωπίζει και τη μοναξιά της σύγχρονης γυναίκας, που το τελευταίο διάστημα βρίσκεται στο επίκεντρο και όχι για ευχάριστο λόγο…

Οι γυναίκες σήμερα πάσχουν από μοναξιά, είτε έχουν σύντροφο και οικογένεια είτε όχι, γιατί έχουν επιλέξει τον δρόμο και τον ρόλο τους και έχουν συνειδητοποιήσει ότι σαν μοναδικά πλάσματα που είναι, πολύ πιο πολύπλοκα και δυνατά από τους άντρες, δεν μπορούν να στηρίζονται πια σε αυτούς.

Αλλά αυτό είναι μια αλήθεια που ίσχυε πάντα και πρέπει να την αποδεχθούμε, να χαρούμε τη δύναμή μας και να κάνουμε τη μοναξιά μας μοναχικότητα και αυτονομία.

Την επόμενη σεζόν θα κάνεις διπλό τηλεοπτικό «χτύπημα» στο OPEN…

Είναι μια ευτυχισμένη δημιουργικά στιγμή, που την οφείλω στη διευθύντρια του σταθμού, Μαρία Σαγανά, η οποία θέλησε να συνεργαστώ μαζί τους μέσα από δύο σειρές. Συμμετέχω στην ιδέα και στις ιστορίες του νέου, καθημερινού, δραματικού σίριαλ «Η τελευταία ώρα», στο οποίο έχω και την επιμέλεια των τελικών σεναρίων, που γράφει μία εξαιρετική ομάδα και σκηνοθετεί ο Στάμος Τσάμης. Αλλά, παράλληλα, παίζω έναν πολύ ιδιαίτερο και πρωτότυπο ρόλο στην κωμική σειρά «Σ’ αγαπάω μεν, αλλά…». Νιώθω πολύ όμορφα, γιατί είναι δύο διαφορετικά πράγματα, σενάριο στο ένα, παίξιμο στο άλλο, δράμα το ένα, κωμωδία το άλλο.

Είσαι έτοιμη να… κολυμπήσεις στα γνώριμα και απαιτητικά νερά ενός καθημερινού σίριαλ;

Φυσικά. Είναι πράγματι κάτι πολύ απαιτητικό, που ζητάει καθημερινή εγρήγορση, δημιουργικότητα και φαντασία. Πρέπει να είμαστε όλοι ετοιμοπόλεμοι και συγκεντρωμένοι σαν σκακιστές. Αλλά έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στους συντελεστές και κυρίως στη δυνατή σεναριακή ομάδα.