Αφίδνες μετά τις φωτιές – Ο πρόεδρος της κοινότητας συγκλονίζει με ανάρτησή του στο Facebook

Τον γάτο του που, καθησυχασμένος μετά την συμφορά, τρώει και μια δική του φωτογραφία που αν δεν είναι ήδη viral, θα γίνει, πόσταρε σήμερα, παραμονή Δεκαπενταύγουστου ο Ανδρέας Θεοδωρακόπουλος.

Πρόκειται για τον δραστήριο πρόεδρο των Αφιδνών, της περιοχής που βρίσκεται 35 χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα και τυλίχθηκε στις φλόγες μέσα σε μια εφιαλτική αλυσίδα γεγονότων και άυπνων ημερών και νυκτών.

Το in.gr επικοινώνησε με τον κύριο Θεοδωρακόπουλο για την κατάσταση αυτήν την στιγμή στον τόπο του:

«Μαζεύουμε τα κομμάτια μας και προσπαθούμε να δούμε πώς θα ανασυνταχθούμε. Να κάνουμε αναδάσωση ή να αφήσουμε το δάσος να ξαναπιάσει μόνο του; Κουβεντιάζουμε, συζητάμε.

Ένας φίλος γεωπόνος μού είπε ότι σε τρεις εβδομάδες θα αρχίσουν να πετάνε από κάτω οι πρασινάδες, τα σχίνα και του χρόνου τα πεύκα…Για να δούμε»

Κύριε Θεοδωρακόπουλε, θυμάστε το στιγμιότυπο στο πεζούλι; Σας πήρε ο ύπνος από την εξάντληση…

Ήμουν άυπνος, όπως καταλαβαίνετε. Καθώς περίμενα όχημα για να μεταφέρω κάποια νερά, με πήρε ο ύπνος. Μια κοπέλα από κάποιο πρκατορείο ζήτησε την άδειά μου να την δημοσιεύσει μόλις ξύπνησα.

Βρισκόμασταν στην τρίτη ημέρα της πυρκαγιάς…

Εξάντληση και θλίψη

Πώς ακριβώς δράσατε ως Πρόεδρος της Κοινότητας;

Θα σας είμαι ειλικρινής: Εκμεταλλεύτηκα τα media για να μπορώ να απευθύνω εκκλήσεις με μετρημένο και ήπιο τρόπο χωρίς κραυγές. Δεν άρχισα να κραυγάζω για ευθύνες προς κάθε κατεύθυνση, προσπάθησα να κρατήσω τους τόνους χαμηλούς και να κοιτάξω την ουσία.

Αυτό μάλιστα μου το επεσήμαναν ακόμα και αντιπολιτευόμενοι. Αναγκάστηκα, φυσικά, να εκκενώσω το χωριό, βάσει της Οδηγίας του Υπουργείου Προστασίας.

Ευτυχώς, είχα στήριξη. Μιλώ για μια βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος που επέμεινε στο να μείνει ανώνυμη. Προσέφερε έργο η γυναίκα. Αλλά και ο Βασίλης Κικίλιας συνέδραμε σημαντικά: μας βοήθησε να ξανανοίξουμε ένα, μέχρι εκείνη την στιγμή, κλειστό κέντρο υγείας.

Ουσιαστικά, όμως, εσείς ο ίδιος βρεθήκατε στο «πεδίο της μάχης»…

Έκανα ό, τι μπορούσα, προσπάθησα να είμαι παρών στις ανάγκες που ανέκυπταν κάθε στιγμή. Κάηκαν κάποια σπίτια, πολύ δυστυχώς, αλλά δεν είχαμε ανθρώπινες απώλειες. Δεν θα ξεχάσει κανείς μας τον τραγικό θάνατο που βρήκε ο εθελοντής πυροσβέστης, ο οποίος συγκόνισε το πανελλήνιο.

Δύο άνθρωποι, ακόμα, έπαθαν εγκαύματα, σώζοντας κάποιες αγελάδες.

Προσπάθησα να στηρίξω ψυχολογικά τους ανθρώπους της κοινότητας. Επίσης, βοηθήσαμε τους μηχανικούς του Υπουργείου Υποδομών να καταγράψει 300 σπίτια σε 4 ημέρες. Καθοριστική, εν προκειμένω, η συμβολή της κυρίας Μαίρης Ρούσση και της κυρίας Ελένης Μέξη, τοπικές σύμβουλοι και οι δύο.

Αυτήν την στιγμή, είμαστε σε επιφυλακή.  Κάποια κούτσουρα καπνίζουν ακόμα…