Μελαγχολήστε, κλάψτε, γελάστε ελεύθερα.

Τον Αύγουστο η ζωή αστράφτει σαν γυμνή οδοντοστοιχία: τα καλά, τα κακά της, οι αλήθειες της.

Κάποιοι μένουν στην πόλη από επιλογή, άλλοι από ανάγκη.

Σε ένα νοητό φόντο της καθημερινότητάς τους, θα προβάλλονταν άνετα οι επτά αυτές ταινίες που μοιάζουν σαν να τους καταλαβαίνουν απόλυτα.

Ήσυχες μέρες του Αυγούστου

Ο Παντελής Βούλγαρης στην ταινία του  είναι σαν να αφουγκράζεται προσεκτικά τις σκέψεις όσων έμειναν στην έρημη Αθήνα τον Αύγουστο και τις μετουσιώνει σε τρεις ιστορίες που διαδραματίζονται σε αυτήν.

Τον ρομαντισμό και τη μελαγχολία της ταινίας, ντύνει μουσικά ο Μάνος Χατζιδάκις.

Τσίου

Τις ημέρες του Αυγούστου στην Αθήνα εξελίσσεται και η ταινία «Τσίου» του Μάκη Παπαδημητράτου. Ο Τσίου είναι εθισμένος σε ναρκωτικές ουσίες και ψάχνει τη δόση του Αύγουστο στην Αθήνα ενώ όλοι έχουν φύγει για διακοπές. Με μαύρο χιούμορ και μεγάλες δόσεις αλήθειας για την μοναξιά στην πόλη τον Αύγουστο, ο «Τσίου» είναι η μαύρη κωμωδία που δεν θα ξεχάσεις ποτέ ότι είδες.

Η ταινία απέσπασε βραβεία σεναρίου, πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη και FIPRESCI στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Must see και δη ανήμερα Δεκαπενταύγουστο!

(Ξανα)δείτε την ολόκληρη στο Youtube:

Ο Ζεστός Μήνας Αύγουστος

Μια δραματική – αστυνομική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία Σωκράτη Καψάσκη και Ντόρις Γουίσμαν. Την μουσική σύνθεση της ταινίας επιμελήθηκε η Σοφία Μιχαλίτση.

Ο Ιάσων Φιλίππου μόλις έχει απολυθεί από το στρατό κι επιστρέφει στη Ρόδο. Στο μπαρ του πλοίου γνωρίζεται με έναν επαγγελματία ζιγκολό, τον Κώστα Μακρή, και λίγο αργότερα στο κατάστρωμα του πλοίου με μια παντρεμένη πλούσια Ροδίτισσα, τη Μάρθα Φωκά, η οποία τον καταγοητεύει.

Στο νησί, δεν αργούν να συναντηθούν και να ζευγαρώσουν, ενώ η Μάρθα του γνωρίζει και τον σύζυγό της, έναν κυνικό τύπο ο οποίος της κάνει τη ζωή μαύρη. Ο Κώστας, ο οποίος αρχικά είχε προσληφθεί από τον άντρα της Μάρθας για να την παρακολουθεί, αλλά κατέστη εραστής της στη συνέχεια, μαζί με τη Μάρθα σχεδιάζουν να βγάλουν από τη μέση τον Φωκά.

Φτηνά Τσιγάρα

Η ταινία του 1999 γυρίστηκε Αύγουστο στην Αθήνα οπότε μας μεταφέρει το κλίμα της άδειας πόλης αυτούσιο κι ας είναι οι εικόνες που βλέπεις σε αυτήν τραβηγμένες πριν από 20 χρόνια.

«Το 1999 η Αθήνα ήταν ακόμη μια πόλη που άδειαζε τον Δεκαπενταύγουστο, μια πόλη όπου μπορούσες να χαθείς (σ.σ. όπως χάνεται ο ίδιος και η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους, μεταξύ τους άγνωστοι, στην τυχαία τους συνάντηση στο κέντρο της Αθήνας). Είχαμε ακόμη δραχμές και δεν είχαμε μετρό. Κανείς δεν περνούσε από την πλατεία Συντάγματος», είχε πει ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής Ρένος Χαραλαμπίδης γι’ αυτές τις εικόνες.

Η πιο αγαπημένη ταινία των αγοριών και των κοριτσιών που έγιναν τριάντα χωρίς να το καταλάβουν…

Δυο Φεγγάρια τον Αύγουστο

Μια πολυβραβευμένη ταινία του 1978 σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη και μια απ’ τις πολλές διασκευές της νουβέλας του Ντοστογιέφσκι «Λευκές Νύχτες». Η μουσική επιμέλεια είναι του Νίκου Κυπουργού.

Βρισκόμαστε στην Αθήνα, τον μήνα Αύγουστο, όταν οι κάτοικοι απουσιάζουν σε διακοπές. Στους δρόμους της μισοέρημης πόλης περιπλανιέται και ονειροπολεί ένας ιδιόρρυθμος δάσκαλος της μουσικής.

Στους Αέρηδες της Πλάκας συναντά την Άννα, μια παράξενη κοπέλα προσηλωμένη στις φαντασιώσεις της, η οποία περιμένει πάντα την επιστροφή του αγαπημένου της, για να την πάρει μακριά όπως της είχε υποσχεθεί πριν από ένα χρόνο ακριβώς, όταν γνωρίστηκαν.

Οι δύο ήρωες προσπαθούν να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλον, με διαδοχικούς διαλόγους και μονολόγους που αγγίζουν το παράλογο.