Το βροντερό «παρών» των εθελοντών

Κι αίφνης εν μέσω της δυστοπίας των πυρκαγιών, ένα σύνθημα διαπέρασε τον δημόσιο λόγο. Ο λαός θα βοηθήσει τον λαό. Η αρχή έγινε στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Πρωτοβουλίες πολιτών, συνελεύσεις σε γειτονιές, ομάδες στο Facebook, ΜΚΟ, δομές αλληλέγγυων, κοινωνικά παντοπωλεία και φαρμακεία άρχισαν να συγκεντρώνουν υλικά, τρόφιμα, νερά, κολλύρια, για τους πυρόπληκτους.

Αλλα καλέσματα έγιναν στο πόδι. Αλλα πιο οργανωμένα, όπως το φαγητό που ετοιμάζει για πυρόπληκτους η πρωτοβουλία κοινωνικής κουζίνας Ο Αλλος Ανθρωπος του Κώστα Πολυχρονόπουλου, που τις ώρες που μας διαβάζετε μαγειρεύει στο χωριό Λάλας του Νομού Ηλείας για τους συμπολίτες μας. Κομβόι αυτοκινήτων ή μηχανών, κατέφθαναν σε χωριά της Βόρειας Εύβοιας, παρέδιδαν υλικό και έφευγαν.

Οποιος είχε μια μικρή πείρα αυτές τις ημέρες από κινήσεις αλληλεγγύης, έμενε άφωνος από την όρεξη του κόσμου, τον όγκο των πραγμάτων (πολλές φορές οι αποθήκες που χρησίμευαν για υποδοχή δεν χωρούσαν άλλα!), τον αυθορμητισμό.

«Εγώ αυτές τις μέρες πήγα σε τρεις δομές. Στο humanity.gr στην Αριστοφάνους 12 στου Ψυρή οργανώνεται πρωτοβουλία και κάθε μέρα 10.00 με 22.00 συγκεντρώνονται από εθελοντές και φεύγουν είδη πρώτης ανάγκης (φάρμακα, ξηρά τροφή, ζωοτροφές, νερά) για τις πληγείσες περιοχές με βανάκια που τα έχει διαθέσει η bsklogistics (οργανωμένη φάση – πολλοί εθελοντές και πολλοί διάσημοι μέσα σ’ αυτούς)», μας λέει η δημοσιογράφος-στιχουργός και εθελόντρια Μαρίτα Αλημίση που έχει γνώση των κινήσεων.

Φαγητό με βανάκια

Στον Αλλο Ανθρωπο στον Κεραμεικό, στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου 109, συντονίζουν μια ομάδα από εθελοντές και στέλνονται καθημερινά πάνω από 300 μερίδες φαγητού αλλά και είδη πρώτης ανάγκης και φάρμακα στις πληγείσες περιοχές με βανάκια και αμάξια εθελοντών (κι εκεί έχει πολύ κόσμο, πλέον ενημερώνουν τηλεφωνικά και χωρίζονται σε βάρδιες για να μη συνωστίζονται).

Επίσης, ο Αλλος Ανθρωπος μαγειρεύει όλες αυτές τις μέρες στην Αμαλιάδα και πέρασε και από το Κρυονέρι. «Και τέλος, πήγα στην κεντρική αποθήκη του Ερυθρού Σταυρού, Αστρους 111 στον Κολωνό, όπου κι εκεί γίνεται καθημερινά από τις 10 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ διαλογή και πακετάρισμα ειδών πρώτης ανάγκης αλλά και πολλών νερών (έχουν γίνει δωρεές από εταιρείες).

Εκεί είναι διαφορετικά τα πράγματα, έχουν ανάγκη από εθελοντές καθώς και από ευρωπαϊκές παλέτες (όπου γίνεται το «ντάνιασμα» των νερών) και κούτες», συμπληρώνει η Μαρίτα Αλημίση.

Οσοι πήγαν ή πάνε σε δομές, περιγράφουν ένα κλίμα με πολλή όρεξη για προσφορά και παλμό. Κυρίως νέος κόσμος και αρκετά άτομα που έχουν έρθει από την περιφέρεια για να βοηθήσουν! «Σκέψου στον Αλλο Ανθρωπο ένας τύπος ήρθε από την Ανδρο, νοίκιασε βανάκι και κάνει κάθε μέρα δρομολόγιο στην Εύβοια!

Ολη η οργάνωση γίνεται μέσω social media, ανανεώνονται συχνά τα «στόριζ» με τις ανάγκες σε προϊόντα και εθελοντές ώστε να κατευθύνουν τον κόσμο στις σωστές δομές», μας λέει η Μαρίτα Αλημίση. Οι αποθήκες του Ερυθρού Σταυρού είναι γεμάτες. Αλλά και όπου υπάρχει κάλεσμα ή ψηφιακό ραντεβού, αμέσως ο κόσμος προσέρχεται. Εδώ βρίσκει κανείς και σωματεία. Από τη συσπείρωση συνδικάτων και ομοσπονδιών που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ μέχρι το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών ή πιο επίσημες βοήθειες όπως αυτή του Ολυμπιακού.

Από τα social στην πράξη

Διαβαθμίζοντας κάποιος το κύμα αλληλεγγύης, βρίσκει από γνωστές οργανώσεις, όπως είπαμε ΜΚΟ, μέχρι άτυπες μαζώξεις κόσμου. Τα ίδια τα κοινωνικά δίκτυα έδειξαν τον πολλαπλό ρόλο τους αφού ένα απλό ποστάρισμα-κάλεσμα μεταφράζεται σε λίγες ώρες σε δεκάδες κιβώτια με νερά και τρόφιμα για τους πυρόπληκτους. Ξεχωριστή αλληλεγγύη εκφράζεται για τα ζώα των περιοχών που επλήγησαν από τις φωτιές – ένα ακόμη χαρακτηριστικό της ψηφιακής ευαισθησίας που όμως παίρνει σάρκα και οστά με βοήθεια σημαντική.

Σημειολογώντας κανείς τη νέα τάση, μπορεί να βρει ανάλογα παραδείγματα σε άλλες φάσεις, όπως για παράδειγμα τον καιρό των Μνημονίων ή διαφόρων πολέμων (π.χ. Σερβία) όπου συμπολίτες μας προσέτρεχαν για βοήθεια – όχι όμως με τα ίδια χαρακτηριστικά κινητοποίησης. Τώρα βέβαια, υπάρχει ένα ακόμη χαρακτηριστικό.

Ενα είδος επιστροφής στη συλλογικότητα και τη συμμετοχή. Μια συμβολή «απ’ τα κάτω» στην κοινωνική συνοχή, όπως μας λέει πεπειραμένος των δομών αλληλεγγύης. Και είναι αναλογικά μεγάλο αυτό το ρεύμα, σε μια εποχή εξατομίκευσης ή ψηφιακής ζωής υπό το καθεστώς μιας τρέχουσας πανδημίας που επίσης απομόνωσε τον κόσμο όλο αυτό το διάστημα.

Τις ώρες που γράφονται αυτές οι γραμμές το κύμα αυτό δεν έχει κοπάσει. Ολο και καινούργιες κινήσεις στήνονται σε όλη την Ελλάδα, από δήμους μέχρι… βιβλιοπωλεία. Οψη ανθρωπισμού αλλά και μια έμμεση υπενθύμιση πως μέσα στην πιο άγρια δυστοπία μπορεί κανείς να βρει ένα ξέφωτο.