Παναγιά στο Μόρφου

Η πιο καλή γειτόνισσα

η Παναγιά είν’ η Χρυσοζώνισσα.

Στο τόσο δα σπιτάκι της κλεισμένη

όποτε πας θάν’ πάντα μέσα να προσμένη

να της ανοίξης την καρδιά σου

τη λύπη να της πης και τη χαρά σου

κι απ’ το παλιό της πίσω το μανουάλι

να γνέφη «ναι» με το κεφάλι.

Ένα την έχει μοναχά πάντα στεναχωρήσει

που δεν μπορεί ένα καφεδάκι να σου ψήση.

Και τις ζεστές του Αυγούστου νύχτες

που δε λέει πια να πάρη τ’ αγεράκι

βγαίνει κ’ Αυτή με μια καρέκλα στο σοκάκι

και τα κουτσομπολιά των άλλων τα τρελλά

τ’ ακούγει και κρυφά-κρυφά γελά.

Ώσπου με το «άντε για ύπνο πια κ’ είν’ η ώρα περασμένη»

σηκώνεται κ’ η Παναγιά

και παίρνει την καρέκλα της και μπαίνει.

Ποίημα του Κώστα Μόντη από τη συλλογή Και τότ’ εν ειναλίη Κύπρω (Λευκωσία, 1974).

Ο Κώστας Μόντης έγραψε το ποίημα αυτό για το παρεκκλήσι της μονής της Παναγίας της Χρυσορρογιάτισσας  (Χρυσορροϊάτισσας) που είναι χτισμένο στην κατεχόμενη πόλη της Μόρφου, κοντά στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μάμαντος.

Το παρεκκλήσι, προσφιλές προσκύνημα των Μορφιτών, έχει βεβηλωθεί και λεηλατηθεί από τους τούρκους εισβολείς.

Ο καθεδρικός ναός του Αγίου Μάμαντος στην κατεχόμενη πόλη της Μόρφου (πηγή: Ιερά Μητρόπολις Μόρφου)

Η μονή της Χρυσορρογιάτισσας, που βρίσκεται κοντά στο χωριό (Πάνω) Παναγιά της επαρχίας Πάφου και ιδρύθηκε από το μοναχό Ιγνάτιο το 12ο αιώνα, πανηγυρίζει το Δεκαπενταύγουστο, ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Headlines