Σάββας Θεοδωρίδης – Ένας χρόνος χωρίς τον «αιώνιο έφηβο» του Ολυμπιακού

Το όνομά του συνώνυμο με εκείνο του Ολυμπιακού. Ο Θρύλος του Θρύλου αφιέρωσε τη ζωή του στον κορυφαίο σύλλογο της Ελλάδας. «Στρατιώτης» πραγματικά. Πάντα εκεί. Δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα. Ο Σάββας Θεοδωρίδης «έφυγε» από τη ζωή σαν σήμερα, έναν χρόνο πριν. Ήταν 17 Αυγούστου 2020 όταν η «ερυθρόλευκη» οικογένεια και ολόκληρη η ποδοσφαιρική Ελλάδα «βυθίστηκαν στο πένθος.

Αγαπήθηκε όσο λίγοι. Και με τον θάνατό του άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στον Ολυμπιακό και όχι μόνο. Στο ελληνικό ποδόσφαιρο εν γένει. Όλη του τη ζωή, όπως προαναφέραμε, την αφιέρωσε στον Θρύλο του. Από τα νεανικά του χρόνια όταν αγωνιζόταν με την ερυθρόλευκη φανέλα, έως και την τελευταία περίοδο της ζωής του ως παράγοντας του συλλόγου. Πέρασε από όλες τις θέσεις και ήταν πάντοτε η «ψυχή» του Ολυμπιακού. Πάντα δίπλα στους παίκτες να τους εμψυχώνει όταν έμπαιναν στο γήπεδο. Σε εντός και εκτός έδρας ματς. Πάντα. Παντού.

Ακόμη και όταν τα προβλήματα υγείας άρχισαν να τον ζορίζουν, εκείνος ποτέ δεν αποσύρθηκε. Ποτέ. Δεν το… κούνησε ρούπι από τον Ολυμπιακό. Ούτε ένα λεπτό. Μέχρι το τέλος εκεί.

O επίτιμος πρόεδρος των «ερυθρόλευκων» έδωσε μεγάλη μάχη τα τελευταία χρόνια, με την εικόνα του στη φιέστα του 45ου πρωταθλήματος του Θρύλου να συγκλονίζει. Ακόμα και τότε, με επιβαρυμένη την κατάσταση της υγείας του, ήταν στο γήπεδο. Δίπλα στην αγαπημένη του ομάδα, για να γιορτάσει ακόμη έναν τίτλο. Ο Ολυμπιακός ήταν για τον ίδιο θρησκεία. ‘Έδωσε τα πάντα για τους «ερυθρόλευκους». Ήταν ο… στρατιώτης της ομάδας, πάντα μπροστά στο πεδίο της μάχης.

Αγάπησε αγνά τον Ολυμπιακό. Με όλη του την ψυχή. Και γι’ αυτό θα είναι για πάντα στις καρδιές των φίλων του Ολυμπιακού. Όσα χρόνια και αν περάσουν…

To10.gr λοιπόν, με αφορμή τον έναν χρόνο από τον θάνατο του Σάββα Θεοδωρίδη, αποτίει φόρο τιμής σε έναν γνήσιο Ολυμπιακό.

Στον Ολυμπιακό από μικρός

Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε με την Αθλητική Ένωση Αμπελοκήπων, μέχρι που το 1953 μεταπήδησε στον Ολυμπιακό. Αξίζει να σημειωθεί, πως προοριζόταν για τον… Παναθηναϊκό, με τον Σάββα Θεοδωρίδη να μιλάει μετά από πολλά χρόνια για αυτή την υπόθεση.

«Η Ένωση Αμπελοκήπων στην οποία έπαιζα με έδινε με ελευθέρας στον Παναθηναϊκό και με διετή αποκλεισμό τιμωρία στον Ολυμπιακό… Ο Παναθηναϊκός για να με πάρει, μέχρι που είχε δώσει αποδυτήρια στην Ένωση Αμπελοκήπων κάτω από τα επίσημα του ΠΑΟ στη Λεωφόρο. Και έπαιζε εκεί η ομάδα μου τότε, χρησιμοποιούσε το γήπεδο του ΠΑΟ. Εγώ ήθελα να παίξω στον Ολυμπιακό γιατί ήμουν τρελός με τον Ολυμπιακό και πλήρωσε τελικά ο πατέρας μου ένα σωρό λεφτά για να μην τιμωρηθώ με διετή αποκλεισμό! Είχε πάει στο φαρμακείο του ο Γιώργος Ανδριανόπουλος και είχε πάρει τα λεφτά και είπε στον πατέρα μου το απίθανο: “Έκανες δώρο στον Ολυμπιακό το γιο σου”! Έτσι πήγαν τα λεφτά στην Ένωση Αμπελοκήπων».

Στις 7 Φεβρουαρίου του 1953, φοράει για πρώτη φορά την ερυθρόλευκη φανέλα, σε επίσημο παιχνίδι. Ολυμπιακός-Αστέρας Αθηνών 4-0 για το Κύπελλο Ελλάδος στο γήπεδο της Ριζούπολης. Ο Σάββας Θεοδωρίδης είχε κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, υπερασπιζόμενος για πρώτη φορά την εστία του Ολυμπιακού.

Στις 20 Φεβρουαρίου του 1954, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, κάνει ντεμπούτο, στο Ολυμπιακός-Απόλλωνας, στο γήπεδο της Λεωφόρου. Το ματς τελειώνει 2-0 με τον νεαρό γκολκίπερ να κάνει εξαιρετική εμφάνιση, αποκρούοντας μάλιστα πέναλτι του Λάμπη Σεραφείδη.

Με τα «ερυθρόλευκα» γάντια αγωνίστηκε μέχρι και το 1962, όταν έβαλε τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία 27 ετών. Με τον αγαπημένο του Ολυμπιακό τα… σάρωσε όλα ως τερματοφύλακας. Κατέκτησε 5 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα Ελλάδος. Μετά από πολλά χρόνια, είχε αναφερθεί στην απόφασή του να κρεμάσει νωρίς τα… γάντια του.

«Ο πατέρας μου ήταν μέλος των 100 αθανάτων του Ολυμπιακού, μέσα στα ιδρυτικά μέλη. Τρελός Ολυμπιακός. Για 4 χρόνια συντηρούσε την ομάδα ο ίδιος. Και όταν σταμάτησα τη μπάλα, με έβαλε ο Ολυμπιακός τιμής ένεκεν και εμένα στους 100 αθάνατους. Επειδή σταμάτησα μόλις 26 χρονών. Άλλοι αρχίζουν σε αυτήν την ηλικία να παίζουν βασικοί σε μεγάλες ομάδες. 

Δεν μετάνιωσα που σταμάτησα. Διότι εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να αγαπώ τον Ολυμπιακό. Για αυτό έπαιζα στον Ολυμπιακό, για τίποτα άλλο. Είναι γνωστό ότι δεν έπαιρνα λεφτά ποτέ από τον Ολυμπιακό, αντιθέτως έδινα λεφτά στους συμπαίκτες μου. Τον αγαπούσα πάντα τον Ολυμπιακό και μετά που σταμάτησα, και ως παράγοντας στην ΕΠΟ και ως γενικός αρχηγός του Ολυμπιακού και αντιπρόεδρος, οπότε τι να μετανιώσω. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να προσφέρω. 45 τίτλους έχω πάρει με τον Ολυμπιακό είτε ως τερματοφύλακας είτε ως παράγοντας, δεν έχουν ξαναγίνει αυτά».

Μια ζωή στον θρύλο

Ο Σάββας Θεοδωρίδης ήταν μια μοναδική περίπτωση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πάνω από 60 χρόνια στην πρώτη γραμμή. Από ποδοσφαιριστής της ομάδας, έγινε αντιπρόεδρος του σωματείου και γενικός αρχηγός. Μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Ολυμπιακός ως επίτιμος πρόεδρος. Πέρασε δηλαδή από όλα τα ερυθρόλευκα πόστα, πάντα δίπλα στον Ολυμπιακό. Όποτε του ζητήθηκε, φώναξε παρών, προσφέροντας τις υπηρεσίες του χωρίς καν δεύτερη σκέψη.

«Η Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ανακοινώνει ότι ο κ. Σάββας Θεοδωρίδης αναλαμβάνει θέση Αντιπροέδρου στο Διοικητικό Συμβούλιο, με αρμοδιότητα θέματα που αφορούν το ποδοσφαιρικό τμήμα», ανέφερε η ανακοίνωση του Ολυμπιακού, με τον Σάββα Θεοδωρίδη να επιστρέφει στο λιμάνι μετά από μια μικρή περίοδο απουσίας.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης τον ενεργοποίησε ξανά τότε, όταν οι «ερυθρόλευκοι» είχαν βρεθεί πίσω στη βαθμολογία. Το καλοκαίρι του 2012, ο ηγέτης του Ολυμπιακού, δήλωσε: «αυτό το πρωτάθλημα ανήκει στον Σάββα Θεοδωρίδη».

Ο ηγέτης του Θρύλου, Βαγγέλης Μαρινάκης αφιέρωσε και το 45ο πρωτάθλημα στον Σάββα Θεοδωρίδη, στον αγνό στρατιώτη του Ολυμπιακού. «Αφιερώνω το πρωτάθλημα που κατακτήσαμε στον Σάββα Θεοδωρίδη. Εναν μεγάλο ολυμπιακό που μας βοήθησε πολύ φέτος», ανέφερε στην φιέστα του Καραϊσκάκης ο Βαγγέλης Μαρινάκης.

Με τον Σάββα Θεοδωρίδη, συγκινημένος να απαντάει: «Δεν το περίμενα. Δεν περίμενα να αφιερώσει το πρωτάθλημα σε εμένα. Έδειξε πόσο κύριος είναι και τι άντρας είναι. Με συγκίνησε. Αλλά κι εγώ 9 χρόνια δίπλα του τον έχω στηρίξει και θα τον στηρίζω μέχρι τέλους. Με συγκίνησε ο Βαγγέλης και με έκανε να νιώσω αιώνιος έφηβος! Και είμαι ευγνώμων που έγινα Ολυμπιακός».

Δεν το έβαλε ποτέ κάτω 

Τα χρόνια προβλήματα υγείας δεν τον κράτησαν μακριά από τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Στις δύσκολες στιγμές, ήθελε να είναι δίπλα στον Θρύλο. Ήταν η καθημερινότητα του πάνω από 60 χρόνια. Και φυσικά, ακόμα και στην τελευταία του κατοικία ήθελε να χει στο πλάι του την ερυθρόλευκη σημαία.

«Εγώ για το θέμα της υγείας μου δεν μιλάω ποτέ. Εμένα με νοιάζει μόνο ο Ολυμπιακός. Αν ποτέ φύγω από τη ζωή -όλοι κάποια στιγμή πεθαίνουν- θέλω να με σκεπάσουν με τη σημαία του Ολυμπιακού! Αλλά όποτε ξεκινάω να πάω στον Ολυμπιακό, και πάω παντού – με βροχές και καταιγίδες-, δεν πονάω! Δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν νιώθω πόνο, τα ξεχνάω όλα λόγω του Ολυμπιακού. Έχω σκοπό να αγωνιστώ και να ζήσω χρόνια ακόμα για να δω κι άλλους τίτλους με τον Ολυμπιακό», είχε δηλώσει το 2017 ο Σάββας Θεοδωρίδης.

Όταν τον τίμησε η Μίλαν

Την σεζόν 2018-2019 ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Μίλαν στους ομίλους του Europa League, με τους «ροσονέρι» να τιμούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο τον Σάββα Θεοδωρίδη. O τεράστιος σύλλογος της Ιταλίας και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου είχε υποκλιθεί στον επίτιμο πρόεδρο του Θρύλου.

«Kαλωσορίζουμε τον Θρύλο του ελληνικού ποδοσφαίρου». Mε αυτά τα λόγια η διοίκηση της Μίλαν τίμησε στο επίσημο γεύμα που έγινε στο Μιλάνο τον Σάββα Θεοδωρίδη ο οποίος ως γκολκίπερ των «ερυθρολεύκων» είχε κάνει σπουδαίες εμφανίσεις απέναντι στους «ροσονέρι» στις αναμετρήσεις του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Οι διοικούντες της Μίλαν είχαν παραδώσει στον αντιπρόεδρο της ΠΑΕ Ολυμπιακός αναμνηστικά, από την αναμέτρηση του 1959 στο Σαν Σίρο, όπως το περιοδικό της Μίλαν για το Κύπελλο Ευρώπης της σεζόν 1959-60. Παράλληλα, του είχαν δώσει και δημοσιεύματα του ιταλικού τύπου.

Ο Σάββας Θεοδωρίδης ήταν η σημαία του Ολυμπιακού. Την «πόναγε» την ομάδα, την αγαπούσε με όλη του την καρδιά.

Ο Σάββας Θεοδωρίδης θα βλέπει και θα καμαρώνει τον αγαπημένο του σύλλογο από τον ουρανό. Και θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά και τις σκέψεις όλων!