Ιμπεριαλισμός

Yπάρχει πράγματι κάτι περίεργο με το τουίτ του Γιάνη Βαρουφάκη για τις γυναίκες του Αφγανιστάν. Μόνο που δεν είναι το περιεχόμενό του. Αλλά η έκπληξη και οι αντιδράσεις που προκάλεσε. Η Ομάδα Αλήθειας της ΝΔ σχολίασε ότι «αυτή τη φορά θα μπορούσε απλά να σωπάσει». Διάφοροι ξένοι, και κυρίως ξένες, λένε πως είναι ντροπή του να γράφει τέτοια πράγματα και τον καλούν να ζητήσει συγγνώμη. «Ντροπή»; «Συγγνώμη»; «Να σωπάσει»; Ο άνθρωπος που, αν ήταν στο χέρι του, θα είχε οδηγήσει μια ολόκληρη χώρα στην καταστροφή;

Προσοχή: όχι επειδή έκανε κάποιο λάθος, αυτό θα ήταν ανθρώπινο. Αλλά από την υπέρμετρη αλαζονεία του. Η ίδια αλαζονεία, ανακατεμένη με έναν αριστερό λαϊκισμό στον οποίο είναι εξπέρ, έκανε τον πρώην υπουργό Οικονομικών να γράψει ότι «την ημέρα που ο φιλελεύθερος – νεοσυντηρητικός ιμπεριαλισμός ηττήθηκε μια για πάντα, οι σκέψεις του ΜέΡΑ25 βρίσκονται δίπλα στις γυναίκες του Αφγανιστάν». Κι αφού διευκρινίσει ότι «προς το παρόν» (;) δεν μπορεί να προσφέρει παρά μόνο αλληλεγγύη, να καταλήξει με την ευχή: «Μην το βάζετε κάτω, αδελφές μου!».

Τώρα, οποιοσδήποτε νοήμων άνθρωπος παρακολουθεί στοιχειωδώς την επικαιρότητα γνωρίζει ότι η εισβολή στο Αφγανιστάν έγινε μετά την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους προκειμένου να εξουδετερωθεί ο τζιχαντισμός και να τεθούν οι βάσεις για την οικοδόμηση της δημοκρατίας στη χώρα. Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε σε έναν βαθμό, ο δεύτερος όχι. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες φέρουν πράγματι τεράστια ευθύνη, όχι όμως για την «ιμπεριαλιστική» εισβολή και κατοχή της χώρας, αλλά για την ανικανότητά τους να δείξουν εμπράκτως τα καλά της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

Ο Βαρουφάκης όλα αυτά τα ξέρει. Και την ημέρα που ο κόσμος παρακολουθεί τρομοκρατημένος την πτώση της Καμπούλ, επιλέγει να προσβάλει τη νοημοσύνη των γυναικών του Αφγανιστάν θριαμβολογώντας για την ήττα του «ιμπεριαλισμού» (στον οποίο οι ίδιες αυτές γυναίκες επένδυσαν τις ελπίδες τους) και τη νοημοσύνη όλων ημών υποστηρίζοντας ότι δικαιώθηκε για τις διαδηλώσεις του πριν από 20 χρόνια εναντίον της εισβολής σε Ιράκ και Αφγανιστάν (εννοεί προφανώς την επέμβαση στο Ιράκ το 1991, που έγινε λόγω της κατάληψης του Κουβέιτ, και όχι την άλλη, που έγινε πριν από 18 χρόνια).

«Ξαναδιάβασε το τουίτ σου, Yanis, και σκέψου μια γυναίκα στο Αφγανιστάν να το διαβάζει», έγραψε ένας χρήστης. «Πώς μπορεί να φτάσει κάποιος τόσο χαμηλά;» αναρωτήθηκε μια καθηγήτρια παγκόσμιας ιστορίας. Μα τέτοιου είδους αντιδράσεις προέρχονται από ανθρώπους που θεωρούν ακόμη ότι ο Βαρουφάκης είναι ένας παρεξηγημένος καθηγητής, ένας ακτιβιστής που παρασύρεται από τον ενθουσιασμό του, ένας πολιτικός, έστω, που ενδιαφέρεται πραγματικά για την τύχη των ανθρώπων στο Αφγανιστάν.

Το λακωνικό σχόλιο της Αν Απλμπομ, μιας γυναίκας που ξέρει τι σημαίνει τόσο ολοκληρωτισμός όσο και λαϊκισμός, ήταν πολύ πιο πετυχημένο: «Delusional» (Παραληρηματικός).