Στο σφυρί η Αμμόχωστος αλλά εμείς, ΟΗΕ, ΕΕ και ΝΑΤΟ «πέρα βρέχει»…

Ο αδίστακτος τοποτηρητής του ψευδοχαλίφη της Άγκυρας Ερντογάν στα κατεχόμενα της Κύπρου, δηλαδή ο ψευδοπρωθυπουργός του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους (ΤΔΒΚ) Ερσίν Τατάρ, αντί να αναδιπλωθεί και να συμμορφωθεί προς τις ανακοινώσεις του ΟΗΕ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, για αποφυγή της συστηματικής προκλητικής συμπεριφοράς κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, εκ μέρους της Άγκυρας, εν τούτοις κάνοντας χρήση των χωρίς κυρώσεις παραπάνω ανακοινώσεων, προχωρεί σε χυδαιότερες κινήσεις, όπως πρόσκληση υποψήφιων επενδυτών για τη μετατροπή της Αμμοχώστου (Βαρωσίων) σε τουριστικό Μαϊάμι… της Τουρκίας! Γιατί όχι και αργότερα και σε θέρετρο, παρόμοιο με τα καμπαρέ και τα πορνεία του δικτάτορα της προ-καστρικής Κούβας Φουλχένσιο Μπατίστα.

Προσωπικά, δεν εκπλήττομαι από τη συνέχιση της ανοχής του Ερντογάν αλλά και των κατσαπλιάδων προκατόχων του τόσο από την ελληνοκυπριακή πολιτική πλευρά, όσο και από τους συμμάχους και εταίρους μας των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Όσο για το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και την ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο, δεν απαιτείται περίσσευμα φαιάς ουσίας για να συμπεράνουμε, ότι ο κορυφαίος αυτός παγκόσμιος οργανισμός, εδώ και πολλά χρόνια, περιορίζεται στα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», αφήνοντας ασύδοτα τα νεοφασιστικά κατοχικά στρατεύματα της Τουρκίας στα κατεχόμενα της Κύπρου, επί μισό περίπου αιώνα!

Πώς άραγε αντέδρασε η Ελλάδα στις προκλήσεις αυτές; Γνωστή αυτή η συνταγή: Φραστική και χωρίς πρακτικό αποτέλεσμα, επίκληση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου. Το ίδιο και ο εταίρος μας της ΕΕ και η Νατοϊκή «συμμαχία». Όσο για τον φερέλπιδα δημοκρατικό πρόεδρο των ΗΠΑ και αυτός αναπαρήγαγε τα τροπάρια της πολιτικής διπροσωπίας: Φραστική και χωρίς κυρώσεις καταδίκη των … «παρενοχλήσεων» της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο, αλλά με το γνωστό φιλοτουρκικό, γιατί όχι και ανθελληνικό ρεφραίν. Τι λέει αυτή, λοιπόν, η «φιλική» προς την Ελλάδα επωδός; Απλούστατα: Οι ΗΠΑ θεωρούν την Τουρκία σημαντικό συμμαχικό παράγοντα στην ανατολική Μεσόγειο! Δηλαδή: «Φίλοι της Ελλάδας, δεν γίνεται αλλιώς. Εμείς μόνον φραστικά καταδικάζουμε και απειλούμε χωρίς να επιβάλουμε κυρώσεις, αλλά η Τουρκία αποτελεί προέκταση των αμερικανικών συμφερόντων στο ευρωμεσογειακό και ευρασιατικό χώρο»! Να τους χαιρόμαστε λοιπόν τέτοιους «συμμάχους». Και εμείς και η υπέροχη ιστορική ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ…

Οι κυανόκρανοι (ειρηνευτική δύναμη του ΟΗΕ στην Κύπρο) είναι υπεύθυνοι για την εκδίωξη των ένστολων Τούρκων κατσαπλιάδων από τα Βαρώσια. Γιατί δεν επεμβαίνουν;

Η μοναδική φωνή της Άννας Διαμαντοπούλου

Μοναδική και αξιοσημείωτη εξαίρεση στο «νομοταγές» πολιτικό σύνολο της Ελλάδας, στη θεωρία και όχι στην πολιτική πρακτική του Διεθνούς Δικαίου, ήταν η φωνή της πρώτης επιτυχημένης υπουργού Παιδείας και Επιτρόπου της Ελλάδας στην ΕΕ της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου. Χωρίς περιστροφές δήλωσε για τον ρόλο του ΟΗΕ στην Κύπρο:

—Γιατί η δύναμη των κυανοκράνων του ΟΗΕ στην Κύπρο δεν παρέταξε μία έστω διμοιρία στρατιωτών της, στην είσοδο της Αμμοχώστου, για να εμποδίζουν το κατοχικό πολιτικό δίδυμο της Τουρκίας Ερντογάν και Τατάρ να παρελάσουν με τους σωματοφύλακές τους ως τροπαιοφόροι κατακτητές στην περίκλειστη ελληνοκυπριακή Αμμόχωστο;

Γιατί ο ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, μολονότι διατυμπανίζει την παράνομη κατοχή του 40% της κυπριακής επικράτειας από τον τουρκικό παράνομο στρατό κατοχής, εντούτοις δεν δίνει την εντολή της επέμβασης της στρατιωτικής δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο, για την εκδίωξη του τουρκικού στρατεύματος κατοχής. Πάντοτε σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ποιος τον εμποδίζει; Είναι ικανοποιημένος από την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του;

Συμπέρασμα

Το αποτέλεσμα των ατέρμονων και αναποτελεσματικών συναντήσεων των εκπροσώπων της ελληνοκυπριακής και τουρκικής πλευράς, μαζί βέβαια με τον φραστικό ωχαδερφισμό της ΕΕ του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και του ΟΗΕ, είναι η δημιουργία μιας επικίνδυνα αδιάφορης ελληνικής, γιατί όχι και κυπριακής Κοινής Γνώμης.

Σε αντίθεση βέβαια προς τις αξέχαστες δεκαετίες 1950 και 1960, όταν στο πλαίσιο του λαϊκού απελευθερωτικού κυπριακού αγώνα, η τότε ελληνική κοινωνία δονούσε το σύμπαν, με τα συλλαλητήρια και την πολιτικώς ομόθυμη συμπαράσταση των Ελλήνων προς τους υπό αποικιακό ζυγό Κυπρίους αδελφούς μας.

Άλλες εποχές, άλλες νοοτροπίες, άλλα πολιτιστικά οράματα αλλά και αιματηροί αγώνες, όπως απαγχονισμοί στα φονικά ικριώματα του βρετανού αποικιοκράτη Χάρτινγκ. Άλλη η εποχή του κινήματος των τότε Αδέσμευτων και άλλη η σημερινή, όπου την πρωτοκαθεδρία της κοινωνικής διαμαρτυρίας κατέχουν είδωλα του ξέφρενου και κάθε άλλο παρά μελωδικού ψευδομουσικού ξεφαντώματος.

Ο tempora, o mores!
Ω καιροί, ω ήθη!