Αφγανιστάν – Πώς ξεκίνησαν και πώς τελείωσαν όλα – Ο παραλληλισμός με τους Δίδυμους Πύργους
Δύο δεκαετίες, λοιπόν, μετά την ανατροπή τους και την εισβολή του διεθνούς συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, στο Αφγανιστάν ξεκινά η εποχή των Ταλιμπάν που επιφέρει πλήρη αβεβαιότητα για περίπου 40 εκατομμύρια Αφγανούς και φόβο για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρίως των γυναικών
Ούτε οι χειρότεροι εχθροί των ΗΠΑ θα μπορούσαν να διανοηθούν ένα τόσο ταπεινωτικό φινάλε στον πιο μακρύ πόλεμο της ιστορίας τους.
Λίγες ημέρες προτού συμπληρωθούν 20 χρόνια από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι Ταλιμπάν, που είχαν προσφέρει άσυλο στον Οσάμα μπιν Λάντεν, επανήλθαν στην εξουσία κατακτώντας όλα τα αστικά κέντρα μέσα σε λίγα μόνο 24ωρα, όπως και το διαμάντι του στέμματος, την Καμπούλ.
Δύο δεκαετίες, λοιπόν, μετά την ανατροπή τους και την εισβολή του διεθνούς συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, στο Αφγανιστάν ξεκινά η εποχή των Ταλιμπάν που επιφέρει πλήρη αβεβαιότητα για περίπου 40 εκατομμύρια Αφγανούς και φόβο για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρίως των γυναικών.
Δύο φωτογραφίες που κυκλοφορούν τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο αποτυπώνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο πώς ξεκίνησαν όλα -με την εισβολή των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν ένα μήνα μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου και τη συγκλονιστική εικόνα του «ανθρώπου σε πτώση» από τους Δίδυμους Πύργους- και πώς τελειώνουν με την αποχώρηση των Αμερικανών από τη χώρα και την απέλπιδα προσπάθεια κάποιων Αφγανών να εγκαταλείψουν την περιοχή, χωρίς αίσιο τέλος.
«Αφέθηκε στα χέρια του Θεού; Ή φοβόταν το τέλος που τον περίμενε εκεί κάτω;». Μετέωρη στον αέρα, όπως ακριβώς η σιλουέτα του ανθρώπου στην φωτογραφία, παραμένει η ερώτηση της Γκουέντολιν Μπράιλι.
Το μοναδικό πράγμα που έχει για να θυμάται τις τελευταίες στιγμές του αδελφού της Τζόναθαν Μπράιλι είναι αυτή η φωτογραφία που σύμφωνα με την ίδια τον απεικονίζει καθώς πέφτει από έναν από τους δύο φλεγόμενους πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου της Νέας Υόρκης. Ο φωτογράφος του Associated Press Ρίτσαρντ Ντριου ο οποίος την έβγαλε, το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, βρισκόταν κοντά στους Δίδυμους Πύργους για μια φωτογράφιση μόδας.
Κανένας δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι το σκοτεινό αυτό προφίλ του ανθρώπου που πέφτει με το κεφάλι προς τα κάτω ανήκει όντως στον Τζόναθαν Μπράιλι, υπάλληλο του εστιατορίου που στεγαζόταν στον 106ο όροφο, στην κορυφή του Βόρειου Πύργου. Εκείνη την τραγική ημέρα οι άνθρωποι που επέλεξαν να πεθάνουν πέφτοντας στο κενό ήταν τουλάχιστον διακόσιοι.
Οι συγγενείς του Τζόναθαν είναι πεπεισμένοι πως ο άνθρωπος της φωτογραφίας είναι ο δικός τους άνθρωπος. Για τους υπόλοιπους δεν έχει σημασία τόσο η ταυτότητα του όσο το γεγονός ότι αποτέλεσε το σύμβολο μιας τραγικής ελευθερίας. Οτιδήποτε και να σκεφτόταν, η πράξη του ήταν μια ακραία πράξη εναντίωσης στη δολοφονική μανία των τρομοκρατών – εσείς με σκοτώνετε, αλλά εγώ θα επιλέξω πώς θα πεθάνω.
«Ο άνθρωπος που πέφτει» μετατράπηκε σε έμβλημα, έγινε κινηματογραφική ταινία, ακόμα και μυθιστόρημα (από τον Ντον Ντελίλο). Ωστόσο, οι φωτογραφίες που θα μπορούσαν να αποτελούν το σύμβολο των τρομοκρατικών ενεργειών που εγκαινίασαν την τρίτη χιλιετία είναι πολλές.
Ο μεταπολιτευτικός δικομματισμός, που κάποια στιγμή μέσα στην κρίση φάνηκε να κλείνει τον κύκλο του οριστικά, δείχνει αυτές τις μέρες σημάδια ανάκαμψης. Τα νέα δεδομένα για ΠΑΣΟΚ
Το άστρο WOH G64, περίπου 2.000 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο, είναι το πρώτο εξωγαλαξιακό αντικείμενο στο οποίο καταφέρνουν να ζουμάρουν οι αστρονόμοι.
Η εκτίμηση έρχεται να προστεθεί στην ανησυχία ορισμένων επενδυτών ότι τα δισεκατομμύρια που επενδύονται στην τεχνητή νοημοσύνη δεν φέρνουν τα αντίστοιχα κέρδη.
