Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών – Πώς να αναγεννήσουμε και να προστατεύσουμε τα δάση από τις πυρκαγιές

Το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπως αναφέρει ο πρύτανης του ιδρύματος κ. Σπύρος Κίντζιος, «στο πλαίσιο του ρόλου του ως το κατεξοχήν αρμόδιο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα, με την εξειδικευμένη εμπειρία που έχει αποκτήσει σε προγράμματα αποκατάστασης των πυρόπληκτων περιοχών καθώς και με το εξειδικευμένο προσωπικό που διαθέτει, προτίθεται να οργανώσει και να συντονίσει, προγράμματα αποκατάστασης των καμένων δασικών εκτάσεων, με την υποστήριξη των αρμόδιων Φορέων και των Δασικών υπηρεσιών σε συνδυασμό και με τοπικές εθελοντικές οργανώσεις».

Όπως υπογραμμίζει ο κ. Κίντζιος «τα προγράμματα αυτά, έχουν στόχο την ανακούφιση των πληγεισών, από τις πυρκαγιές, περιοχών, την παρακολούθηση της φυσικής αναγέννησής των καμένων δασικών οικοσυστημάτων, το σχεδιασμό των έργων αντιδιαβρωτικής προστασίας των εδαφών και της προστασίας από τις αναμενόμενες πλημμύρες και γενικότερα την μακροπρόθεσμη αποκατάσταση του περιβάλλοντος και της ανασυγκρότησης των πληγεισών περιοχών».

Τα μέλη του Τμήματος Δασολογίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του ΓΠΑ, με έδρα το Καρπενήσι, ανταποκρινόμενα άμεσα στις κρίσιμες περιστάσεις επεξεργάστηκαν μία ολοκληρωμένη πρόταση για την αντιμετώπιση της παρούσας και μελλοντικών έκτακτων καταστάσεων, στοιχεία της οποίας παρουσιάζονται στη συνέχεια.

Χαρτογράφηση των καμένων περιοχών – Άμεσα έργα αποτροπής πλημμύρων και διάβρωσης

Επικοινωνούμε τις απόψεις μας και προτείνουμε ενδεικτικά μέτρα, τα οποία θεωρούμε κρίσιμα: α) για την προστασία των δασικών περιοχών και των γειτονικών σε αυτές οικιστικών περιοχών β) την αποκατάσταση της βλάστησης των καμένων περιοχών και γ) τη μελλοντική αντιπυρική διαχείριση των δασών μας ενόψει και της εξελισσόμενης κλιματικής αλλαγής.

Οι πρώτες ενέργειες μετά την καταστροφή περιλαμβάνουν την ακριβή χαρτογράφηση και λεπτομερή περιγραφή των καμένων εκτάσεων και την άμεση κήρυξή τους ως αναδασωτέων, με παράλληλη απαγόρευση της βοσκής για τα πρώτα έτη.

Στη συνέχεια είναι απαραίτητο να συνταχθούν οι σχετικές μελέτες και να ξεκινήσουν άμεσα, αφενός τα έργα αποτροπής των άμεσων κινδύνων που ακολουθούν τις δασικές πυρκαγιές, όπως οι πλημμύρες και η διάβρωση του εδάφους και αφετέρου η αποκατάσταση της βλάστησης.

Συγκεκριμένα:

• Μετά την επέλαση της πύρινης λαίλαπας θα πρέπει ΑΜΕΣΑ τα πληγέντα οικοσυστήματα να προστατευθούν από την επερχόμενη διάβρωση και απόπλυση του εδάφους και την πιθανή εμφάνιση πλημμυρικών φαινομένων στις χαμηλότερες σε αυτά περιοχές.

Τα δένδρα λειτουργούν ως «ασπίδα προστασίας» και αποτρέπουν σε σημαντικό βαθμό την επιφανειακή απορροή των όμβριων υδάτων και τη διάβρωση του εδάφους.

Είναι αναγκαίο λοιπόν μετά την καταστροφή της βλάστησης να συνταχθούν άμεσα οι μελέτες, έτσι ώστε να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατό η κατασκευή έργων αποτροπής της διάβρωσης και των πλημμυρών.

Έργα αυτού του είδους είναι τα κορμοδέματα στις καμένες πλαγιές παράλληλα με τις ισοϋψείς καμπύλες του εδάφους και τα κορμοφράγματα στα ρεύματα των πληγεισών περιοχών, καθώς επίσης και μεγαλύτερα έργα διευθέτησης ορεινών υδάτων, όπως φράγματα συγκράτησης στερεών υλικών, όταν απαιτείται.

• Παράλληλα, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην αναγέννηση των κατεστραμμένων δασών.

Τα μεσογειακά δασικά οικοσυστήματα έχουν αναπτύξει μηχανισμούς ανανέωσής τους μετά την επέλαση της φωτιάς, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις το μόνο μέτρο που επιβάλλεται να εφαρμοστεί είναι η προστασία από διάβρωση, βόσκηση και παράνομες καταπατήσεις.

Προτείνεται οι παρεμβάσεις αναδασώσεων να είναι συγκεκριμένες σε συγκεκριμένες περιοχές με πρόβλεψη αντιπυρικών ζωνών.

Όπως αναφέρουν:

Προτείνουμε να εξασφαλιστεί ότι οι αναδασώσεις που θα γίνουν, είτε μεταπυρικές είτε όσες είναι ενταγμένες στο Εθνικό Σχέδιο Αναδασώσεων, δεν θα έχουν τη μοίρα των αναδασώσεων που υλοποιήθηκαν στο παρελθόν και θα εφαρμοστούν τα κατάλληλα δασοκομικά μέτρα προστασίας και ανάδειξης τους στον κατάλληλο χρόνο.

Πρόληψη:

Δεδομένου ότι τα επόμενα χρόνια, με την εντατικοποίηση της κλιματικής κρίσης, αναμένεται επιδείνωση της κατάστασης των δασικών πυρκαγιών, θεωρούμε ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην πρόληψη. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει ληφθούν δραστικά μέτρα και να γίνουν ουσιαστικές ενέργειες για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, όπως παρακάτω:

• Άμεση στελέχωση της Δασικής Υπηρεσίας
• Χρηματοδότηση της διαχείρισης του δάσους με έμφαση στη βιομάζα
• Θεσμοθέτηση Πιστοποιητικού Πυρανθεκτικότητας για τις κατοικίες και γενικά τα κτήρια εντός της ζώνης μίξης αστικών περιοχών – βλάστησης (Wildland-Urban Interface).
• Έγκαιρη πυρανίχνευση
• Έγκαιρος εντοπισμός και χαρτογράφηση επικίνδυνων περιοχών
• Εκπαίδευση (στους πολίτες για τα οφέλη του δάσους , τις αιτίες έναρξης πυρκαγιάς, τις ανυπολόγιστες συνέπειές της, τα μέτρα που θα πρέπει να πάρουν οι ίδιοι για πρόληψη και προστασία τους σε περιπτώσεις δασικών πυρκαγιών)

Αντιμετώπιση

Σε ότι αφορά την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών η άποψη μας είναι ότι αυτή θα πρέπει να γίνει από ενιαίο φορέα, με τη Δασική Υπηρεσία να έχει τον πρωταρχικό ρόλο. Το φυσικό περιβάλλον, και ειδικά το δασογενές, απαιτεί τις εξειδικευμένες γνώσεις των στελεχών που εκπαιδεύτηκαν να εργαστούν σε αυτό και για αυτό.

Η μεταφορά πρόσφατα της Δασικής Υπηρεσίας από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις στο Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Η έγκαιρη και έγκυρη αντιμετώπιση του φαινομένου των δασικών πυρκαγιών απαιτεί άμεση πρόσβαση στην εστία της φωτιάς και στην κατάσβεσή της πριν αυτή πάρει μεγάλες διαστάσεις.

Αυτό πέρα από τα εναέρια μέσα, απαιτεί εξειδικευμένο προσωπικό που γνωρίζει καλά το δάσος και έχει την απαραίτητη εκπαίδευση και εμπειρία να κάνει τους απαραίτητους χειρισμούς για την κατάσβεση της.

Για το λόγο αυτό προτείνουμε την επιπλέον εκπαίδευση και πιστοποίηση του προσωπικού αυτού σε σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης δασικών πυρκαγιών και διαχείρισης της καύσιμης ύλης.

Εν κατακλείδι, απαιτούνται διαρθρωτικές αλλαγές με τη μεγαλύτερη πολιτική συναίνεση στον τρόπο διαχείρισης του εθνικού φυσικού μας πλούτου, ώστε να προσαρμοστούμε όσο το δυνατόν ταχύτερα και καταλληλότερα στις σημερινές προκλήσεις που εισάγει η κλιματική κρίση. Σε όλη αυτή την προσπάθεια φυσικά προέχει η προστασία της ανθρώπινης ζωής και στη συνέχεια της περιουσίας των πολιτών και των εθνικών υποδομών.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι εάν διαταραχθεί το φυσικό μας περιβάλλον, σε βάθος χρόνου, με τις επαναλαμβανόμενες δασικές πυρκαγιές, στις ίδιες εκτάσεις, και την επακόλουθη διάβρωση του εδάφους και ερημοποίηση, η κατάσταση δεν θα είναι αναστρέψιμη και θα διακυβεύεται όχι μόνο η ποιότητα της ζωή των μελλοντικών γενεών αλλά και το συνολικό κοινωνικοοικονομικό μας οικοδόμημα.