Μια αναμνηστική δόση του εμβολίου κατά της Covid-19 το φθινόπωρο, αναμένεται να είναι αποτελεσματική για την προστασία μας από τις υπάρχουσες και τις μελλοντικές παραλλαγές ανησυχίας.

Ομάδα ειδικών από το Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ διαπίστωσε ότι τα εξουδετερωτικά αντισώματα που δημιουργούνται από μία μόνο δόση του εμβολίου mRNA ήταν λιγότερο αποτελεσματικά στην εξουδετέρωση βασικών παραλλαγών που προκαλούν ανησυχία, όπως η παραλλαγή Βήτα (της Ν. Αφρικής).

Ωστόσο, η δεύτερη δόση, ειδικά σε εθελοντές που είχαν μολυνθεί προηγουμένως με κοροναϊό, αύξησε δραματικά τα εξουδετερωτικά αντισώματα που στρέφονται κατά των παραλλαγών του ιού, και επομένως αύξησε και την πιθανή προστασία, σε επίπεδο μάλιστα, συγκρίσιμο με αυτό που παρατηρήθηκε για το αρχικό στέλεχος του κοροναϊού.

Έτσι, διαφαίνεται πως μια πρόσθετη δόση, ακόμη και με εμβόλια που περιέχουν στοιχεία από το αρχικό στέλεχος του κοροναϊού, μπορεί να αυξήσει την προστασία και για τις παραλλαγές ανησυχίας.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Science Translational Medicine, ήταν μέρος ευρύτερης μελέτης – με τίτλο PANTHER – που εξέτασε τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας για μεγάλο χρονικό διάστημα και την έκθεσή τους στην Covid-19, καθώς και την επίδραση της προηγούμενης μόλυνσης και του εμβολιασμού στους στην ανοσία τους.

Η μελέτη παρακολούθησε μια ομάδα επαγγελματιών υγείας από το Nottingham University Hospitals Trust από την αρχή της πανδημίας.

Πριν τον εμβολιασμό τους με mRNA εμβόλιο, οι μισοί εργαζόμενοι είχαν ήδη εκτεθεί στον ιό. Οι ερευνητές συνέκριναν πώς τα αντισώματά τους ανταποκρίνονταν στον ιό, πριν τον εμβολιασμό τους, μετά την πρώτη δόση του εμβολίου και μετά τη δεύτερη δόση.

Επιπλέον ώθηση στα εξουδετερωτικά αντισώματα

Ο καθηγητής Τζόναθαν Μπόλ από τη Σχολή Επιστημών Ζωής του Πανεπιστημίου και ένας από τους κύριους ερευνητές στη μελέτη, δήλωσε:

«Δείξαμε ότι τα άτομα με παλαιότερη μόλυνση παρήγαγαν περισσότερα αντισώματα μετά από κάθε δόση εμβολίου από εκείνα που δεν είχαν εκτεθεί. Δείξαμε επίσης ότι αυτή η αυξημένη απόκριση αντισωμάτων ήταν πιο αποτελεσματική ενάντια σε ορισμένες από τις παραλλαγές ανησυχίας, όπως οι παραλλαγές Βήτα και Γάμμα.

«Στην ουσία, η φυσική λοίμωξη μιμείται τα αποτελέσματα μιας πρόσθετης δόσης εμβολίου και τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτή η πρόσθετη αντιγονική έκθεση παράγει μια επιπλέον ώθηση στα εξουδετερωτικά αντισώματα, η οποία είναι πιο αποτελεσματική έναντι των παραλλαγών ανησυχίας. Τα αποτελέσματά μας υποστηρίζουν το σχέδιο της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου να παρέχει μια ενισχυτική δόση το Φθινόπωρο, ως μια αποτελεσματική στρατηγική για την προστασία των ανθρώπων από αυτές τις παραλλαγές».

Ο Μπεν Ολιβέρε, Καθηγητής Ορθοπεδικού Τραύματος από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου, ο οποίος ξεκίνησε τη μελέτη και εποπτεύων συγγραφέας της, εξήγησε: «Έχοντας πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τη μόλυνση για περισσότερο από ένα χρόνο πριν από τη δεύτερη δόση του εμβολίου, είναι δυνατόν να εντοπιστούν οι επιδράσεις της προηγούμενης λοίμωξης με κοροναϊό, σε σύγκριση με την επίδραση του εμβολίου στην απόκριση των αντισωμάτων».

Η καθηγήτρια Άννα Βάλντες, μία από τους κύριους ερευνητές στην ομάδα PANTHER και ένας από τους ανώτερους συγγραφείς της μελέτης, δήλωσε: «Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι η ανοσία που δημιουργείται από τη μόλυνση SARS-CoV-2 πιθανόν να έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερα επίπεδα προστασίας σε παραλλαγές ανησυχίας, αλλά ο εμβολιασμός αυξάνει σημαντικά τα επίπεδα εξουδετερωτικών αντισωμάτων κατά των παραλλαγών. Ομοίως, τα άτομα που δεν είχαν προσβληθεί από κοροναϊό, θα πρέπει να ολοκληρώσουν όλες τις δόσεις εμβολιασμού. Τα δεδομένα υποδηλώνουν επίσης ότι παρέχεται άριστη προστασία με αυτόν τον τρόπο στις σημαντικότερες παραλλαγές ανησυχίας».

Γενετικά τροποιημένος ιός

Ο Δρ Ρίτσαρντ Ουρμπάνοβιτς από το Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, και ένας από τους κύριους συγγραφείς, εξηγεί πώς η ομάδα αξιοποίησε μια ασφαλή, αλλά αποτελεσματική μέθοδο για τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας των αντισωμάτων στην εξουδετέρωση του ιού στους επαγγελματίες υγείας.

Διευκρίνισε ότι: «Χρησιμοποιήσαμε έναν τροποποιημένο ιό ποντικού, ο οποίος εκπέμπει φως μόλις μπει στο κύτταρο και καλύψαμε την επιφάνειά του με την πρωτεΐνη – ακίδα του SARS-CoV-2. Αυτό το σύστημα, που ονομάζεται ψευδοτυπία, μας επιτρέπει να «ανταλλάξουμε» την πρωτεΐνη – ακίδα διαφορετικών παραλλαγών, η οποία μας επιτρέπει να δοκιμάσουμε τα αντισώματα από τους εργαζόμενους στην υγεία έναντι αρκετών παραλλαγών που μας απασχολούν».

Οι ψευδοτύποι έχουν χρησιμοποιηθεί για μια ποικιλία διαφορετικών ιών στο εργαστήριο και είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για τη διερεύνηση του τρόπου με τον οποίο ο ιός εισέρχεται στο κύτταρο.

«Η ανάγνωση είναι απλή – εάν ο εργαζόμενος υγείας έχει εξουδετερωτικά αντισώματα, εμποδίζει τον ιό να εισέλθει στο κύτταρο και δεν εκπέμπεται φως. Εάν δεν έχει εξουδετερωτικά αντισώματα, τότε οι ψευδοτύποι εισέρχονται στο κύτταρο και μπορούμε να μετρήσουμε το φως που εκπέμπουν από τη στιγμή που βρίσκονται μέσα στο κύτταρο».

Headlines