Σε όποιο σημείο της Ελλάδας κι αν βρεθείς υπάρχει ένα ξεχωριστό γλυκό του κουταλιού να δοκιμάσεις!

Φρούτα, άνθη, λαχανικά ακόμα και ρίζες δένονται με τη ζάχαρη σε ένα γλύκισμα ονειρικό που συναρπάζει μικρούς και μεγάλους.

Τα γλυκά του κουταλιού υπερτερούν σε ένα μεγάλο βαθμό διατροφολογικά των υπολοίπων γλυκών.

Άλλωστε, έχουν μηδενική περιεκτικότητα σε λιπαρά και χοληστερόλη.

Με σαφώς χαμηλότερη θερμιδική αξία αρκεί να αναλογιστεί κανείς πως μία μερίδα γλυκό του κουταλιού έχει 100-200 θερμίδες όταν για παράδειγμα μία μερίδα γλυκό ταψιού έχει περίπου 600 θερμίδες!

Καθώς η πρώτη τους ύλη είναι φυτικής προέλευσης τα περισσότερα από αυτά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και φυτικές ίνες που βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου.

Η ιστορία τους

Η ιστορία τους ξεκινάει στην αρχαία Ελλάδα και αναφορές τους συναντάμε τόσο στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία όσο και στις μετέπειτα ρωμαϊκές και βυζαντινές.

Η βάση του σιροπιού στα αρχικά χρόνια ήταν το πετιμέζι καθώς η ζάχαρη εισήχθη αργότερα στον ελλαδικό χώρο από τους Άραβες.

Η εξάπλωσή της ήρθε κατά την οθωμανική αυτοκρατορία δίνοντας ακόμα περισσότερες δυνατότητες στους παρασκευαστές τους.

Μπορεί κατά παράδοση την προετοιμασία του γλυκού να την έκαναν οι νοικοκυρές διάσημα όμως είναι και τα γλυκά του κουταλιού που παρασκευάζονταν σε μοναστήρια από τους μοναχούς, άλλωστε πρόκειται και για ένα νηστίσιμο γλυκό.

Τα γλυκά του κουταλιού προσφέρονται συνήθως ως γλυκό καλωσορίσματος στο ανάλογο μικρό γυάλινο πιατάκι με το κατάλληλο κουταλάκι και συνοδεύονται από κρύο νερό για να πάρει την πολύ τη γλύκα.

Η διαδικασία παρασκευής

Η διαδικασία είναι λίγο πολύ η ίδια για την παρασκευή των γλυκών και περιλαμβάνει τον καθαρισμό ή το «ξεπίκρισμα», την προετοιμασία του σιροπιού και το «δέσιμο» του γλυκού.

Κρίσιμο είναι το σημείο όπου πρέπει να σταματήσει ο βρασμός του σιροπιού προκειμένου να μην γίνει καραμέλα και χαλάσει το γλυκό.

Εξίσου σημαντικό είναι η αποθήκευση του γλυκού να γίνεται σε αποστειρωμένα βάζα ώστε να μην υπάρξει η οποιαδήποτε αλλοίωση.

Από τα δημοφιλέστερα γλυκά που συναντάμε στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας είναι αυτά τα οποία γίνονται με πρώτη ύλη τα εσπεριδοειδή.

Πορτοκάλια, νεράντζια, μανταρίνια, λεμόνια, κουμ κουάτ και κίτρα μεταμορφώνονται στα πιο αρωματικά γλυκά. Η φλούδα τους ξύνεται και βράζεται πριν από την έναρξη της παρασκευής.

Τα άνθη απαιτούν μία διαφορετική προετοιμασία αλλά και ένα πιο ντελικάτο χειρισμό λόγο της ευαίσθητης πρώτης ύλης.

Στην περίπτωσή τους συνήθως τα άνθη απλώς ζεματίζονται και μετά μπαίνουν σε παγωμένο νερό μέχρι να σιροπιαστούν.

Παράξενα γλυκά του κουταλιού

Ωστόσο ανά την Ελλάδα ή την Κύπρο συναντάμε και ορισμένα γλυκά του κουταλιού από απρόσμενες πρώτες ύλες.

Όπως για παράδειγμα το γλυκό μελιτζανάκι από μελιτζάνες φλάσκες, το τοματάκι, το καρότο, το αγγούρι, το καρπούζι και το πεπόνι.

Ακόμα πιο περίεργα φαντάζουν τα γλυκά του κουταλιού από βολβό κυκλάμινου, από ανθούς ιβίσκου, από ελιές, από μανιτάρια ακόμα και από κρεμμύδι ή από σκόρδο!

*Με πληροφορίες από delifair.gr

Headlines