Πανδημία την επόμενη μέρα

Δεν γνωρίζω τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς για την πανδημία το επόμενο διάστημα, ο νέος κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του υπό τη νέα του ιδιότητα μας προϊδέασε ότι θα τους μάθουμε τις επόμενες ημέρες. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι από τον σχεδιασμό των αρχών του καλοκαιριού έχει αλλάξει κάτι σημαντικό – και αυτό είναι τα δεδομένα που φέρνει η επικρατούσα μετάλλαξη Δέλτα.

Το καλοκαίρι κύλησε χαλαρά και, παρά τη σταδιακή αύξηση κρουσμάτων, η τουριστική κίνηση ήταν σαφώς καλύτερη από την περσινή – σε μερικές περιοχές τη συγκρίνουν με του 2019. Είναι εύλογο η κυβέρνηση να έχει δώσει έμφαση στον τουρισμό, στη λεγόμενη βαριά βιομηχανία της χώρας. Σε συνδυασμό με την αύξηση των εμβολιασμένων, είναι ευνόητη και κάποια χαλαρότητα, ιδίως σε περιοχές που προσελκύουν νεαρές ηλικίες.

Η μετάδοση του κορωνοϊού έγινε κυρίως στις ηλικίες αυτές, οι οποίες αντιμετωπίζουν και τις χαμηλότερες επιπτώσεις από την προσβολή τους. Κατά το υγειονομικό σενάριο των αρχών του καλοκαιριού, αυτοί που δυνητικά υπήρχε κίνδυνος να προσβληθούν ήταν οι ανεμβολίαστοι, γι’ αυτό και η κρατική προσπάθεια κατέτεινε στο να εμβολιαστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι.

Η στρατηγική αυτή δεν άλλαξε, αν και τον τελευταίο μήνα έχει αραιώσει ιδιαίτερα η κίνηση στα εμβολιαστικά κέντρα. Δεν άλλαξε ούτε όταν άρχισαν να προσβάλλονται και εμβολιασμένοι – σε χαμηλό ποσοστό μεν, πλην πλήρως εμβολιασμένοι. Εν μέρει, ευλόγως δεν άλλαξε.

Η κατάσταση φαίνεται υπό έλεγχο, επελέγη συνεπώς να μην επηρεαστεί δυσμενώς η λειτουργία του τουρισμού και οι αρχές παρεμβαίνουν πυροσβεστικά μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, με τοπικά λοκντάουν. Είναι μια στρατηγική που μπορεί να κατανοηθεί.

Ωστόσο, όσο το καλοκαίρι βαίνει προς το τέλος του και ενώ σε μερικές εβδομάδες θα αρχίσουν τα σχολεία, η στρατηγική αυτή είναι αναγκαίο να αναθεωρηθεί.

Καταρχήν, επειδή ο συγχρωτισμός στους κλειστούς σχολικούς χώρους είναι νέο δεδομένο για μια περίοδο την οποία ο Πρωθυπουργός έχει περιγράψει ως περίοδο κατά την οποία δεν θα επιβληθεί νέο πλήρες λοκντάουν.

Κατά δεύτερον, επειδή σύμφωνα με τις νεότερες πληροφορίες που δημοσιεύονται, τα εμβόλια εξασθενούν, με αποτέλεσμα έπειτα από ένα τρίμηνο μετά τη δεύτερη δόση να αυξάνεται ο κίνδυνος προσβολής ακόμα και των εμβολιασμένων.

Κατά τρίτον, τα κρούσματα που εισάγονται στα νοσοκομεία αυξάνονται, ενώ πληθαίνουν ξανά όσοι διασωληνώνονται σε ΜΕΘ καθώς και οι νεκροί. Με δεδομένη και τη σθεναρή αντίσταση σοβαρού ποσοστού του πληθυσμού που επιμένει να αρνείται να εμβολιαστεί, η επιδημιολογική επιτροπή οφείλει να δει τα νέα δεδομένα και να εισηγηθεί στην κυβέρνηση τροποποίηση της στρατηγικής της.

Θα είναι μια τρίτη δόση εμβολίου; Θα είναι μια επιλογή που θα τείνει στον υποχρεωτικό εμβολιασμό, κατά το ρηθέν του αποκαθηλωθέντος ειδώλου Τσιτσιπά;

Σε κάθε περίπτωση, το σοβαρότερο πρόβλημα θα είναι η άρνηση κομματιού του πληθυσμού να εμβολιαστεί και η όλο και πιο συνειδητή παρουσία αντιεμβολιαστικού κινήματος, σε μια προοπτική δημιουργίας δυναμικής για ένα νέο αντισυστημικό κίνημα. Ηδη υπάρχει συνωστισμός από επίδοξους ηγέτες ενός ακροδεξιάς έμπνευσης τέτοιου κινήματος.

Ταυτόχρονα, βεβαίως, εξασκούνται στην τέχνη της αμφισβήτησης δυνάμεις και από τα αριστερά. Ενδεικτική μόνο είναι η θέση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού των υγειονομικών διότι – λέει – η πολιτεία δεν ενημέρωσε επαρκώς τους γιατρούς.

Ετσι κι αλλιώς, η κοινωνία μας παράγει αφειδώς (κατά τον ορισμό του Νικόλα Σεβαστάκη) «αντιδραστικές εξεγέρσεις».