Το φάουλ του Τσιτσιπά, οι επικίνδυνοι «Τσιτσιπάδες» και το μείγμα που μας απειλεί

Η απόφαση του Στέφανου Τσιτσιπά να γίνει υποχείριο του αντιεμβολιαστικού κινήματος και να λειτουργήσει αρνητικά στην προσπάθεια που γίνεται για να νικηθεί η πανδημία είναι δική του.

Δική του η επιλογή να γίνει αρνητικός πρωταγωνιστής και να αναλάβει το ρόλο του λοιμωξιολόγου – επιδημιολόγου, αφήνοντας τα γήπεδα του τένις.

Η στάση του κρίθηκε, επικρίθηκε και ο κόσμος αντιλαμβάνεται αν ένας σπουδαίος αθλητής μπορεί να γίνει και σημαντικός άνθρωπος – παράδειγμα προς μίμηση.

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς βγήκε off side κι έχει χάσει πλέον ένα από τα σημαντικότερα… τουρνουά της καριέρας του. Αυτό της σοβαρότητας.

Όμως, θα πρέπει να ξεφύγουμε από το τι λέει ο γνωστός τενίστας. Αρκετά με την περίπτωσή του, ή την περίπτωση κάθε σελέμπριτι κι από το τι επιλέγει ο κάθε γνωστός με τους χιλιάδες followers που είτε τον πιστεύουν είτε όχι, είτε μιμούνται τη ζωή του, είτε όχι.

Αυτό που θα πρέπει να απασχολήσει την πολιτεία και όλους όσοι πιστεύουν πως το εμβόλιο είναι η μοναδική – αυτή τη στιγμή- επιλογή για να μη νοσήσουμε βαριά, για να μην έχουμε απώλειες νέων ανθρώπων, για να μην υπάρξουν 20χρονοι που θα ταλαιπωρούνται σε όλη τη ζωή τους από επιπτώσεις του κοροναϊού, είναι να πείσουμε τους νέους.

Να πείσουμε τα παιδιά που αισθάνονται άτρωτα λόγω της ηλικίας τους, που καμιά καμπάνια δεν τους άγγιξε, που για τα παιδιά αυτά είναι σα να μην υπάρχει πανδημία.

Δυστυχώς, υπάρχουν χιλιάδες συμπολίτες μας που πιστεύουν ακόμη και σήμερα ότι δεν θα νοσήσουν ποτέ. Ή ότι καλύτερα είναι να νοσήσουν για να «ξεμπερδεύουν» και για να μην αναγκαστούν να κάνουν το εμβόλιο.

Είναι χιλιάδες συμπολίτες μας, πολλοί νέοι, που εκτιμούν χωρίς να έχουν αναλύσει επιστημονικά δεδομένα, ότι είναι καλύτερα να περιμένουν, ότι φοβούνται για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες του εμβολίου, αδιαφορώντας για τις συνέπειες του ίδιου του ιού.

Και η αιτία αυτής της κατάστασης, αυτής της άρνησης είναι η «πανσπερμία» δηλώσεων, απόψεων, «αναλύσεων» και fake news από κάθε λογής ειδικούς του διαδικτύου.

Πολιτικοί, ακόμη και υπουργοί, «επιστήμονες», γιατροί που θέλουν να ψαρέψουν στα θολά νερά του αντιεμβολιαστικού κινήματος, δημοσιογράφοι – «όρνια» της ενημέρωσης που θρέφονται με αίμα και κάνουν περιουσίες πάνω στο φόβο ή την άγνοια των πολιτών.

Αυτοί είναι πιο επικίνδυνοι από τον Στέφανο Τσιτσιπά, που στο κάτω – κάτω ένα, δύο ποσταρίσματα έκανε.

Ολοι οι υπόλοιποι παίζουν τα ρέστα τους επηρεάζοντας την κοινή γνώμη, περισσότερο πλέον κι από την επίσημη πολιτεία, περισσότερο κι από τους εξειδικευμένους επιστήμονες, περισσότερο κι από εκείνους που έχουν τη γνώση για να μιλούν.

Κι αυτό είναι η αποτυχία της Πολιτείας. Που επιτρέπει στον κάθε λογής ψεκασμένο να κάνει σπέκουλα με τα εμβόλια και την χρησιμότητά τους.

Από την άλλη, όποιος πήγε μέσα στο καλοκαίρι στην επαρχία, στα νησιά, σε τουριστικές περιοχές, διαπίστωσε την «χαλαρότητα» που υπάρχει.

Λες κι ο φόβος εξέλιπε, λες και ο κοροναϊός πέρασε, λες και 3 χιλιάδες κρούσματα και 20 νεκροί κάθε ημέρα έγινε πλέον συνήθεια.

Το επικίνδυνο κοκτέιλ των «ψεκασμένων» θεωριών και της χαλαρότητας, ειδικά στην περίπτωση των νέων, είναι αυτό που μας απειλεί. Είναι αυτό που το φθινόπωρο θα βαρύνει τις ζωές μας και που μπορεί να οδηγήσει σε μέτρα τα οποία αυτή τη στιγμή δεν θέλει κανείς.

Η επίσημη πολιτεία οφείλει να δει πώς θα αντιμετωπίσει τους πολλούς «Τσιτσιπάδες» και ταυτόχρονα να πείσει τους πολίτες που δεν εμβολιάστηκαν να σπεύσουν να προστατευτούν.

Οι λογικές των γενικευμένων lockdown δεν φαίνεται να φέρνουν αποτέλεσμα, κι επιβαρύνουν ταυτόχρονα και την οικονομία και την ψυχολογία της κοινωνίας.

Επομένως, αυτό που χρειάζεται είναι μια κινητοποίηση της Πολιτείας και των πολιτών που πιστεύουν ότι το μοναδικό εργαλείο αυτή τη στιγμή είναι ο εμβολιασμός. Μια επιχείρηση πειθούς σοβαρή, εμπεριστατωμένη, ικανή να κάνει τους ανεμβολίαστους να πειστούν για τα οφέλη του εμβολίου.

Ενα μείγμα κινήτρων και αντικινήτρων που θα οδηγήσει στην αύξηση του ποσοστού των εμβολιασμένων.

Κι από την άλλη, πρέπει κάποτε να πάψουν όλοι αυτοί που προκαλούν με τις ψεκασμένες θεωρίες τους.

Δεν μιλώ για τους δικαιολογημένα φοβισμένους και διστακτικούς πολίτες που θέλουν καλύτερη κι έγκυρη ενημέρωση (κι αυτό είναι χρέος της κυβέρνησης).

Μιλώ για όλον αυτόν τον ακροδεξιο-αριστερό εσμό που εκμεταλλεύεται τη συγκυρία και παίζει με το μυαλό του κόσμου.

Ολους αυτούς που ποντάρουν στον ακραίο λαϊκισμό, τον ίδιο που διέλυσε τη χώρα και προκάλεσε κοινωνικές αναταράξεις από το 2010 και μετά.

Το κίνημα των δήθεν αντιμνημονιακών επανέρχεται με τη μάσκα του αντιεμβολιαστή, και είναι πιο επικίνδυνο.

Κι ευθύνη σ’ αυτό το κλίμα που διαμορφώνεται έχει και το πολιτικό σύστημα που τους ανέχεται…