Το καλοκαίρι του Ιωάννη Κοροβέση μέσα από πέντε βιβλία

O Κοροβέσης (Γιάννης ή Ιωάννης;) καβαλά την μηχανή του με στιλ -όλα τα κάνει με στιλ- και τριγυρνά στην πόλη, στα νησιά, οπουδήποτε.

Μαγειρεύει πολύ, τα φωτογραφίζει και ζηλεύουν οι φίλοι του στα social.

Μέσα από την μπάρα και έξω, έχει δουλέψει σκληρά στον τομέα της εστίασης: μύστης και γνώστης.

Δεν επαναπαύεται ποτέ. Η τελευταία έκπληξη ήταν η εμπλοκή του (στο επικοινωνιακό κομμάτι) με τις οπωσδήποτε έντιμες εκδόσεις ΟΞΥ. Το πάθος του για τα βιβλία από πάντα συμβάδιζε με το πάθος του για το ποτό και το φαγητό.

Άλλωστε, και το διάβασμα είναι μια άλλη όψη της απόλαυσης.

Ο Ιωάννης Κοροβέσης παρουσιάζει τα πέντε βιβλία που θα μπορούσαν κάλλιστα να συνοψίσουν το φετινό του αναγνωστικό θέρος.

Λαγέ Τρέξε – John Updike

Μετάφραση: Πάνος Τομαράς
Εκδόσεις: ΟΞΥ
«Στη μέση είναι που συγκρούονται τα άκρα», έλεγε ο Άπνταϊκ, «εκεί όπου κυριαρχεί η ασάφεια»!

Έτσι εξήγησε γιατί του αρέσουν τα «μεσαία» και γιατί έκανε θέμα του τη μεσαία τάξη στην θρυλική τετραλογία του «Λαγού» που του πήρε τρεις ολόκληρες δεκαετίες για να την ολοκληρώσει και που αποτέλεσε τη σπουδαιότερη του λογοτεχνική παρακαταθήκη. Θα το έχετε σίγουρα διαβάσει για πολλούς το «ένας από τους καλύτερους αμερικανούς συγγραφείς», πλην όμως ελάχιστοι μπορούν να αμβισβητήσουν ετούτο τον τίτλο από τον Τζον Άπνταϊκ, εντάξει, η σουηδική ακαδημία τα κατάφερε, αποκλείοντάς τον από ένα Νόμπελ.

Παρόλα αυτά, μέχρι το τέλος της ζωής του ο Άπνταϊκ είχε την αποδοχή και την παραδοχή τόσο του αναγνωστικού κοινού, όσο και των συναδέλφων του -άρα ποιος νοιάζεται για το Νόμπελ;
Θέμα της τετραλογίας του Λαγού, όπως έγραψα και παραπάνω, ο μέσος Αμερικανός και η μεγάλη του (δια)φυγή. Από το πεπρωμένο του, από την κονφορμισμό των περασμένων δεκαετιών (ή και αυτών που διανύουμε), από το «σπουδαίο» αμερικανικό όνειρο.

Το «Λαγέ Τρέξε» σε μετάφραση Πάνου Τομαρά και επίμετρο Σώτης Τριανταφύλλου, από τις Εκδόσεις ΟΞΥ, στη λίστα του Time με τα 100 καλύτερα μυθιστορήματα των 100 τελευταίων χρόνων, έφθασε και στη βραχεία λίστα των φετινών βραβείων κοινού Public στην κατηγορία Μεταφρασμένο Μυθιστόρημα.

Λευκός Σκύλος – Romain Gary

Μετάφραση: Ευγενία Γραμματικοπούλου
Εκδόσεις: Οκτάνα
Ο Λευκός Σκύλος αποτελεί το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Ρομάν Γκαρί, το οποίο 50 χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία στα γαλλικά, κυκλοφόρησε επιτέλους και στη χώρα μας από τις Εκδόσεις Οκτάνα, σε μετάφραση Ευγενίας Γραμματικοπούλου.
Ένας «Λευκός Σκύλος» –εκπαιδευμένος στον αμερικανικό Νότο για να κυνηγάει τους μαύρους- και η προσπάθεια «διόρθωσης» αυτών των επίκτητων ενστίκτων του, «χρησιμοποιείται» από τον Γκαρί για να ξεδιπλώσει το φυλετικό ζήτημα στις ΗΠΑ, αλλά και να καυτηριάσει, με κυνική και σκωπτική ματιά, τόσο το θέμα του αντιρατσισμού και της βίας εν γένει, όσο και τον υποκριτικό φιλελευθερισμό και την ιδιοτέλεια των (πολιτικών) κινημάτων για τα δικαιώματα.

Η Μαύρη Ντάλια – James Ellroy

Μετάφραση: Ανδρέας Αποστολίδης
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος
Ένα από τα πλέον διάσημα εγκλήματα στην ιστορία των ΗΠΑ, άλυτο μέχρι σήμερα, είναι σίγουρα η δολοφονία και ο ακρωτηριασμός της Ελίζαμπεθ Σορτ, γνωστής και ως «Η Μαύρη Ντάλια».

Ο Τζέιμς Έλροι, ίσως ο σημαντικότερος συγγραφέας αστυνομικού μυθιστορήματος της σύγχρονης εποχής, έχοντας βιώσει μια παρόμοια τραγωδία, με την μητέρα του να δολοφονείται όταν εκείνος ήταν 10 χρόνων, υφαίνει επάνω στα πραγματικά γεγονότα της Ντάλιας ένα αριστουργηματικό αστυνομικό μυθιστόρημα, αυθεντικά νουάρ, με φαμ φατάλ για τις οποίες κάνεις τα πάντα, ατμόσφαιρα που μαγνητίζει και συνεχείς ανατροπές στο σενάριο, αποτελώντας το πρώτο μέρος της Τετραλογίας του Λος Άντζελες.

Η τελευταία έκδοση στα ελληνικά ήρθε από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος, με νέο επίλογο του συγγραφέα και φυσικά τη σταθερή μεταφραστική αξία του Ανδρέα Αποστολίδη.

Ανταποκρίσεις από τα χαρακώματα του 20ου αιώνα – George Orwell

Μετάφραση: Δημήτρης Πολιτάκης
Εκδόσεις: ΟΞΥ
Ένα βιβλίο διαφορετικό από όσα μας έχει συνηθίσει ο Όργουελ, όχι τόσο λόγω γραφής, αφού η οξύνοια και η παρατηρητικότητα, η αλληγορία και η σιβυλλική γραφή του Εγγλέζου συναντώνται και εδώ, παρά εξαιτίας του είδους.

Μια συλλογή δημοσιογραφικών κειμένων και δοκιμίων ανθολογούνται στο παρόν βιβλίο, από την καινούρια «φουρνιά» βιβλίων της υπέρκομψης και προσεγμένης σειράς «Επίλεκτα» των Εκδόσεων ΟΞΥ.

Σε αυτό ο Όργουελ καταπιάνεται με θέματα καθημερινά, όπως τα μπαρ και οι αθλητικές διοργανώσεις, όσο και με πιο διαχρονικά και «υψηλά», όπως η φυλετική ανισότητα ή ο πατριωτισμός, αν και ακόμη και στα πρώτα, τα προσεγγίζει ευφυέστατα και διορατικά.

Η Χοντρομπαλού – Guy de Maupassant

Μετάφραση: Αμαλία Τσακνιά
Εκδόσεις: Κίχλη
Η πάλη των τάξεων, η διαφορετικότητα, η σύγκρουση των παλαιών ηθών με τα νέα, η αναγκαστική συμβίωση και προσαρμογή, η ανατροπή των κοινωνικών –και όχι μόνο- στεροτύπων, αλλά και ο (γνήσιος) πατριωτισμός και η (καθημερινή) αχαριστία θίγονται υπό την υπέροχα χιουμοριστική και σκωπτική πένα του Γκυ ντε Μωπασάν σε τούτη τη νουβέλα με πρωταγωνίστρια μια πόρνη του 19ου αιώνα.

Με φόντο το γαλλοπρωσικό πόλεμο και με όχημα –κυριολεκτικά και μεταφορικά- μια σύγχρονη Κιβωτό του Νώε, ο ντε Μωπασάν συγχρωτίζει μια ετερόκλητη ομάδα πολιτών, μικρογραφία της τότε γαλλικής κοινωνίας.

Αυτή δραπετεύει από την αβεβαιότητα του πολέμου προς τη νέα, ειρηνική (;) εποχή, σε αυτήν όπου ήρωας (ή μάρτυρας) και μέγας πατριώτης αναδεικνύεται η Χοντρομπαλού.