Ανασχηματισμός – Τα νέα «καθήκοντα» του κ. Κικίλια στο υπουργείο Τουρισμού και το «γερό» στομάχι

Η εξασφάλιση της επιβίωσης των μικρομεσαίων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, κυρίως αυτών που λειτουργούν όλο το χρόνο, και έχουν επωμισθεί τα δυο τελευταία χρόνια μεγάλα βάρη, λόγω της πανδημίας, η έμφαση στον ποιοτικό τουρισμό, μέσω της περαιτέρω ανάδειξης του brand «Ελλάδα», η επιμήκυνση της τουριστικής σεζόν και η βελτίωση των υποδομών προκειμένου να «αντέξουν» την πίεση των επόμενων χρόνων από τα αναμενόμενα νέα ρεκόρ αφίξεων ξένων τουριστών είναι τα «καθήκοντα» του νέου Υπουργού Τουρισμού Βασίλη Κικίλια.

Ο διορισμός Κικίλια στο υπουργείο Τουρισμού ήταν ένα από τα σενάρια που κυκλοφορούσαν μεταξύ και των παραγόντων του τουρισμού και επιβεβαιώθηκαν τελικά στις 11 το πρωί της Τρίτης όταν ανακοινώθηκαν οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα. Και ο ίδιος ο νέος Υπουργός έβλεπε θετικά την εγκατάσταση του στην Λεωφόρο Αμαλίας.

Ο απερχόμενος υπουργός Χάρης Θεοχάρης, που όπως λέγεται είναι εκτός κυβέρνησης λόγω «καραμπόλας» διαχειρίστηκε από τις αρχές του 2020, μία πρωτοφανή τουριστική κρίση, σαν απότοκο μιας επιδημιολογικής κρίσης που ανάλογη δεν έχει αντιμετωπίσει ο πλανήτης και όχι μόνο η χώρα μας και αιφνιδίασε τους πάντες. Την φετινή χρονιά γενική πάντως είναι η αίσθηση μεταξύ των παραγόντων του τουρισμού, ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Τουρισμού ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις της κατάστασης και όπως λέγεται χαρακτηριστικά από ορισμένες πλευρές, ένα μέρος των τουριστών που επισκέφθηκαν φέτος της χώρα μας, μιας χρονιά ανάκαμψης του ελληνικού τουρισμού, τους «έφερε» στην Ελλάδα ο Υπουργός και ειδικότερα οι διακρατικές συμφωνίες που υπεγράφησαν στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς και τις αρχές της φετινής.

Σήμερα και με δεδομένο ότι είμαστε κοντά στην επίτευξη του στόχου για τουριστικά έσοδα στο 50% των εσόδων του 2019 (περίπου 9 δις. ευρώ) η ορκωμοσία νέου Υπουργού προσφέρεται για μια περιγραφή των στρατηγικών αναγκαιοτήτων του ελληνικού τουρισμού

Και σε αυτές σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ot.gr περιλαμβάνονται:

-η επιτυχημένη διαχείριση της τελευταία φάσης της κρίσης, που αφορά κυρίως στη στήριξη όλων των ξενοδοχειακών μονάδων και κυρίως αυτών της συνεχούς λειτουργίας αλλά και των εργαζόμενων στον κλάδο, ο αριθμός των οποίων φαίνεται να μην επαρκεί όπως δείχνει η φετινή εμπειρία.

-η εστίαση και εμμονή σε πολιτικές που θα ενισχύσουν την τάση ανόδου της μέση δαπάνης ανά ταξίδι και στην προσέλκυση ακόμη περισσότερων τουριστών με «πιο χοντρά πορτοφόλια»

-η επιμήκυνση της τουριστικής σεζόν κάτι που φαίνεται εφικτό με τις κατάλληλες συνθήκες και τέλος

-η βελτίωση των υποδομών κυρίως σε δημοφιλείς προορισμούς, οι οποίοι είναι κατά τεκμήριο νησιά και μάλιστα μικρά όπως πχ. Μύκονος, Σαντορίνη, Ρόδος κ.λ.π. και επομένως χρειάζονται ειδικές μελέτες και μέτρα για υποδομές μάλλον «ακριβές» αφού θα αξιοποιούνται ένα μικρό σχετικά διάστημα του έτους.

Δεδομένου τέλος ότι το Υπουργείο Τουρισμού θα πρέπει να συνεργάζεται με πολλά άλλα υπουργεία και η τουριστική πολιτική είναι «διυπουργική» ο Υπουργός Τουρισμού χρειάζεται να έχει υπομονή, επιμονή και «γερό» στομάχι, προκειμένου να «πείθει» τους συναδέλφους του για την αναγκαιότητα διαφόρων μέτρων.

Πηγή ΟΤ