Οι λόγοι για τους οποίους «ο Άρης στήθηκε» είναι τόσο προφανείς…

Είναι βέβαιο, σαφές και κοινά αποδεκτό πως η υπόθεση Άρης – Lascov βρωμάει τόσο στη διαδικασία «αποκάλυψης του «σκανδάλου», όσο – και σημαντικότερο- στη διαδικασία έρευνας, εκδίκασης και απόφασης των πειθαρχικών οργάνων της Ομοσπονδίας.

Ο δεδομένος σεβασμός προς τα πειθαρχικά όργανα και τις διαδικασίες σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μειώσει ή να ακυρώσει τη δυναμική των εκτιμήσεων ή των κρίσεων για τις αποφάσεις τους, αυτές είναι απολύτως ελεύθερες για τον καθένα που έχει γνώση της υπόθεσης και είναι σε θέση να εκτιμήσει τα στοιχεία της.

Στην κοινή πεποίθηση ότι «ο Άρης στήθηκε», με την έννοια πως σε δύο ίδιες απολύτως περιπτώσεις «πλαστογράφησηςς εγγράφου» το ίδιο όργανο (η Επιτροπή Δεοντολογίας) αποφάσισε εντελώς διαφορετικά ( στη μία δέχθηκε πλήρως τις μαρτυρίες και την ανάληψη ευθύνης και στην άλλη επέμενε πεισματικά στα έγγραφα ακυρώνοντας τις μαρτυρίες), απάντηση σοβαρή δεν υπάρχει πέραν μερικών αναμασημάτων για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης και των οργάνων της και άλλα ανάλογα και βαθιά συγκινητικά.

Οι λόγοι για τους οποίους «ο Άρης στήθηκε» είναι τόσο προφανείς, που δεν έχει κανένα νόημα η αναφορά τους, ακόμη κι οι πέτρες γνωρίζουν τι συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη και πως αυτό που εκεί συμβαίνει διασυνδέεται με την ποινή του Άρη, το χρόνο που αυτή ανακοινώθηκε και την επιβεβαίωση της αρχικής ποινής που επέβαλε η Επιτροπή Δεοντολογίας από την Επιτροπή Εφέσεων.

Μάταιος ο κόπος των κονδυλοφόρων της ΕΠΟ να αποδείξουν την αξία της σιωπής δημοσιοποιώντας μια ανακοίνωση – απάντηση στην οργίλη ανακοίνωση του Άρη, στην οποία περισσεύει η κουτοπονηριά (έτσι πιστεύουν) και η επιθυμία να θαμπωθούν από τα καθρεφτάκια οι ποδοσφαιρικοί ιθαγενείς.

Με αφορμή, λοιπόν, τις δημοσιοποιημένες γελοιότητες της ΕΠΟ ή όσων την διαχειρίζονται σχετικά με την «ιδιοκτησία» των δικαστικών οργάνων της Ομοσπονδίας και τη λειτουργία τους, όπως την αντιλαμβάνονται οι «φωστήρες» της επικοινωνίας στο Πάρκο Γουδή ας ξεκαθαρίσουμε μια κι έξω τα παρακάτω:

Οι πειθαρχικές επιτροπές είναι της ΕΠΟ. Σε αυτή ανήκουν (άρθρο 20 του ισχύοντος Καταστατικού), δικές της, ποδοσφαιρικές δηλαδή, υποθέσει αποκλειστικά χειρίζονται και εκδικάζουν, με το δικό της «δίκαιο» (όπως καταγράφεται στο καταστατικό και στους κανονισμούς) διερευνούν τις υποθέσεις και επιβάλλουν ποινές, σε δικά της όργανα επιτρέπεται η έφεση και σε ένα διεθνές αθλητικό διαιτητικό δικαστήριο τελεσιδικούν όλες οι υποθέσεις.

Οι πειθαρχικές επιτροπές είναι της ΕΠΟ. Αυτή τις «διορίζει» με τα προβλεπόμενα καταστατικά της όργανα, δηλαδή τη Γενική Συνέλευση, αυτή υποστηρίζει νομοθετικά και γραμματειακά το έργο τους, αυτή έχει την δυνατότητα από το καταστατικό της να τις αντικαταστήσει ή και να τις πάψει αν το θέλει (άρθρο 37 του ισχύοντος Καταστατικού).

Οι πειθαρχικές επιτροπές είναι της ΕΠΟ. Ότι πλέον απλώς επικυρώνει στη Γενική Συνέλευση τον διορισμό τους από το Υπουργείο Δικαιοσύνης και δεν συνεχίζει να τις εκλέγει από διπλάσιο αριθμό υποψηφίων (όπως συνέβαινε έως το 2020) είναι η κατάντια στην οποία έχει η ίδια οδηγηθεί, επειδή αυτοί που κάνουν κουμάντο έστηναν κατάφωρα τις διαδικασίες εκλογής των πειθαρχικών επιτροπών με ένα εξωνημένο και κραυγαλέο σύστημα καθοδήγησης των ψηφοφοριών, μέχρις ότου κάποια στιγμή «έσκασε το παραμύθι», τρόμαξε το επίσημο κράτος και άλλαξε το νόμο.

Οι πειθαρχικές επιτροπές είναι της ΕΠΟ. Το δικό της σύστημα αξιών υπηρετούν, από αυτήν πληρώνονται, σε αυτήν ( δηλαδή στους νταραβεριτζήδες της) επιχειρούσαν να φανούν αρεστές οι αποφάσεις τους, όσες φορές αποφάσισαν «ανεξάρτητα και αυτόβουλα» είδαν το τσουνάμι της οπαδικής επικοινωνίας να έρχεται καταπάνω τους, να υβρίζονται σκαιότατα, να απειλούνται ευθέως, να τίθεται σε κίνδυνο η σωματική τους ακεραιότητα, να διαβάλλονται και να συκοφαντούνται.

Οι αστείες υπομνήσεις περί της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» και της στελέχωσης τους από τακτικούς δικαστές έχουν ένα νόημα για όσους δεν γνωρίζουν ή δεν πληροφορούνται τι συμβαίνει έως ότου ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και εκδοθούν οι αποφάσεις.

Ότι πλέον τις συνθέσεις των πειθαρχικών επιτροπών τις ορίζει το Υπουργείο Δικαιοσύνης και τις επικυρώνει απλώς η ΕΠΟ είναι ένας σοβαρός λόγος για να οδηγηθεί κάποιος να αναθεωρήσει, πιθανόν, τις απόψεις του, αλλά η αξία του εγχειρήματος μένει να αποδειχθεί. Μακάρι να συμβεί και να το χειροκροτήσουμε.

Υ.Γ. 1: Την απόφαση για την διατήρηση της ποινής των -6 βαθμών στον Άρη, που η εκλεγμένη από τη Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ, τον Αύγουστο του 2018, Επιτροπή Δεοντολογίας επέβαλε σε πρώτο βαθμό και ανακοίνωσε αφού τελείωσε επισήμως η αγωνιστική περίοδος ώστε να ισχύσει για την επόμενη, δηλαδή την περίοδο 2021/2022, την έλαβε η επίσης εκλεγμένη από την Γενική Συνέλευση του Οκτωβρίου 2020 στη Θεσσαλονίκη Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ.

Είναι η Γενική Συνέλευση με τα αποτελέσματα της οποίας «μίλησαν οι μουγγοί» ( για τέτοιο στήσιμο μιλάμε) κι ανάγκασε την κυβέρνηση να τροποποιήσει το νόμο και να αναλάβει όλη την ευθύνη διορισμού των πειθαρχικών επιτροπών το Υπουργείο Δικαιοσύνης, μέσω των αρμόδιων δικαστικών οργάνων, αφήνοντας στην ΕΠΟ την απλή επικύρωση των καταλόγων που της στέλνει.
Ξέρετε ποια ήταν η πρώτη απόφαση που έλαβε αυτή η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ; Η αθώωση του ΠΑΟΚ, του Ιβάν Σαββίδη και του Γιάννη Καλπαζίδη για την υπόθεση της πολυιδιοκτησίας με την Ξάνθη.

Υ.Γ. 2: Έως σήμερα, Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2021 και ώρα 10.55 στο site της ΕΠΟ δεν έχουν αναρτηθεί ακόμη οι νέες συνθέσεις των πειθαρχικών επιτροπών της ΕΠΟ και των λοιπών δικαστικών οργάνων του ποδοσφαίρου, οι οποίες επικυρώθηκαν στη Γενική Συνέλευση στις 27 Αυγούστου 2021. Συμβαίνει κάτι ή είναι απλός σταρχιδισμός των αρμόδιων υπηρεσιών της Ομοσπονδίας;