Ας μην είμαστε ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στα αλεύρια. Δεν τρέχει και τίποτα που η Εθνική μας έχασε από την Ελβετία. Άλλοι ήταν που πανηγύριζαν επειδή λέει ήμασταν αήττητοι σε φιλικά και επίσημα από τον περασμένο Οκτώβρη. Και τι με αυτό; Αήττητοι μείναμε και με τη Γεωργία, αλλά η ισοπαλία εκείνη μάς έχει φέρει τώρα σε δεινή θέση.

Για να έχουμε ελπίδες να πάμε στο Κατάρ είναι απαραίτητο στα παιχνίδια με το Κόσοβο εκτός και τη Σουηδία να κάνουμε δύο νίκες. Εδώ είναι τα σκούρα. Πώς τις κάνεις αυτές τις δύο νίκες όταν το πρόβλημά σου είναι ακριβώς αυτό. Ότι δυσκολεύεσαι να παίξεις επιθετικά, να παραγάγεις ποδόσφαιρο κυριαρχίας και να επιβάλεις το ρυθμό σου δημιουργώντας φάσεις για γκολ.

Από το φιλικό με την Ελβετία δεν υπήρξαν απαντήσεις στο ερώτημα αυτό. Δεν τις έδωσε η παρουσία της Εθνικής μας. Το πρόβλημα δεν ήταν φυσικά η ήττα με 2-1, αλλά η αδυναμία της Εθνικής να επιβάλει το ρυθμό της και να παραγάγει φάσεις. Αυτή είναι μια γενική παρατήρηση. Διότι πρέπει να ομολογήσουμε ότι στο διάστημα αυτό κάναμε και χειρότερα παιχνίδια από πλευράς παραγωγικότητας. Πολύ χειρότερα.

Στην προκειμένη περίπτωση πετύχαμε ένα πολύ όμορφο σε δημιουργία γκολ, είχαμε ένα δοκάρι και μια-δυο καλές φάσεις. Το ανησυχητικό στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι δεχτήκαμε γκολ από λάθη στην άμυνα που δεν είχαμε συνηθίσει να τα κάνουμε. Μάλιστα, έγιναν τη στιγμή που η Εθνική μας βρέθηκε να έχει βγάλει την άμυνα της ψηλά, στην προσπάθεια να πιέσει κάπως τον αντίπαλο.

Το σύστημα με τους πέντε στην ευθεία της άμυνας με το οποίο ξεκίνησε ο Φαν Σιπ δεν βγήκε. Το άλλαξε και άρχισε ο άξονας της Εθνικής να δουλεύει κάπως. Ο Μπουχαλάκης με τον Μπακασέτα και τον Παυλίδη έκαναν ένα εικοσάλεπτο στο πρώτο ημίχρονο πάρα πολύ καλή δουλειά και η Εθνική βγήκε μπροστά και έδειξε ότι μπορεί να απειλήσει τους Ελβετούς. Αυτό το εικοσάλεπτο πρέπει να… επιμηκυνθεί στα ματς με το Κόσοβο και τη Σουηδία, για να έρθουν οι δύο νίκες. Θεωρώ μεγάλη υπόθεση ότι πήρε μπροστά ο Παυλίδης, ο μόνος κανονικός σέντερ φορ που διαθέτουμε αυτήν την περίοδο.

Δυστυχώς για την Εθνική, θα πάει και στα δύο παιχνίδια με τρανταχτές ελλείψεις στη σύνθεσή της. Το σημειώνω γιατί είναι γνωστή η κριτική που ασκώ στον Φαν Σιπ. Τώρα που είχε την ανάγκη όλων των διεθνών, η Εθνική χτυπήθηκε από τραυματισμούς. Αν ο κόουτς μπορέσει να δώσει επιθετική πνοή στην ομάδα του, ώστε να πάρει τη νίκη απέναντι στο αδύναμο αλλά όχι αμελητέο Κόσοβο, τότε πάμε για τον τελικό με τη Σουηδία. Αν αποτύχουμε στην Πρίστινα, τότε καλύτερα για τον ίδιο να πάρει αεροπλάνο με προορισμό το Άμστερνταμ και όχι την Αθήνα…

Headlines