Όταν ο Μίκης μάθαινε στον Ζωρζ Μουστακί το «Είμαστε δυο» και το «Σφαγείο»

Όταν το 1970 ο Μίκης Θεοδωράκης είχε απελευθερωθεί από το Στρατόπεδο του Ωροπού, όπου ήταν κρατούμενος, ύστερα από ένα παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης που ζητούσε την απελευθέρωσή του, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να συναντηθεί με τον Ζωρζ Μουστακί, με σκοπό ο τελευταίος να πει τραγούδια του Μίκη στα γαλλικά.

Στη συνάντηση αυτή βρίσκεται και ο σκηνοθέτης Ροβήρος Μανθούλης που τραβάει με την κάμερά του εικόνες από αυτή τη συνάντηση ανάμεσα στους δύο μουσικούς, με τον Μίκη να δείχνει τα τραγούδια και τον Μουστακί σιγά σιγά να τα τραγουδάει στα γαλλικά. Στο βίντεο που παραθέτουμε, από το αρχείο του γαλλικού Εθνικού Ινστιτούτο για τα Οπτικοακουστικά (INA), βλέπουμε έγχρωμο υλικό που τράβηξε ο Μανθούλης.

Δείτε το βίντεo

Ο Μουστακί θα ηχογραφήσει τότε τέσσερα τραγούδια του Θεοδωράκη που θα κυκλοφορήσουν με τον τίτλο «Chansons pour Andreas» (τραγούδια για τον Αντρέα – ο δίσκος θα περιλαμβάνει και το γραμμένο για τον Αντρέα Λεντάκη «Σφαγείο»)

Ο ίδιος ο Μανθούλης θα αποτυπώσει αυτή τη συνάντηση σε ένα σύντομο ασπρόμαυρο ντοκιμαντέρ:

Όταν ο… «ορθόδοξος» συνάντησε τον τροτσκιστή

Η συνάντηση είχε και ένα πολιτικό ενδιαφέρον. Ο Μίκης Θεοδωράκης ερχόταν από μια «ορθόδοξη» κομμουνιστική παράδοση, ενώ ο Ζωρζ Μουστακί, καλλιτέχνης επίσης βαθιά πολιτικοποιημένος είχε σχέσεις με την παράδοση του τροτσκισμού, έχοντας μάλιστα αφιερώσει μάλιστα σε αυτήν και το τραγούδι του Sans la nommer. Ωστόσο, πάνω στην κορύφωση του αντιδικτατορικού αγώνα οι δυο καλλιτέχνες βρήκαν την επικοινωνία που έπρεπε.

Ποιος ήταν ο Ζωρζ Μουστακί 

Ο ίδιος ο Ζωρζ Μουστακί ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα στο γαλλικό τραγούδι. Γεννημένος στην Αίγυπτο, από γονείς με καταγωγή από την Εβραϊκή κοινότητα της Κέρκυρας, θα μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον συνάντησης των πολιτισμών και θα έχει μια μεγάλη σταδιοδρομία στη Γαλλία, χωρίς ωστόσο να ξεχνά την ιδιότητα του μετανάστη, του «μετοίκου», που άλλωστε θα είναι και ο τίτλος της μεγαλύτερης επιτυχίας του.