Το πλάνο του Φαν Σιπ για Κατάρ… ξέμεινε στην Πρίστινα (1-1)

Ψυχρολουσία; Ναι και είναι φυσιολογικό όταν ο εκτροχιασμός έρχεται στο 90΄+2΄.

Αδικία; Όχι. Διότι για να προβάλεις αξιώσεις για κάτι μεγάλο, προφανώς πρέπει με έναν τρόπο να το αξίζεις. Και η εικόνα που παρουσιάζει η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου δεν είναι, δεν ήταν συμβατή με τον στόχο που είχε μέχρι πριν από μερικά λεπτά στην Πρίστινα: Τη φιλοδοξία να ανταγωνιστεί την Ισπανία και τη Σουηδία για τις θέσεις 1-2 στον δεύτερο προκριματικό όμιλο για το Μουντιάλ.

Δεν βλεπόμαστε. Δεν μπορούμε να νικήσουμε ούτε το Κόσοβο (1-1) που βρίσκεται στο 115 του ranking της FIFA. Άρα για τι ακριβώς συζητάμε…

Ναι, τέλος οι –όποιες- ελπίδες για το Μουντιάλ ΄22. Για το περίφημο project Κατάρ του Τζον Φαν Σιπ που έχουμε την εντύπωση πως από απόψε μετράει αντίστροφα για τη σχέση του με τον εθνικό μας πάγκο. Απέτυχε παταγωδώς, ο Ολλανδός. Καμία πρόοδος. Καμία προσαρμοστικότητα. Κανένα μέλλον για μια ομάδα χωρίς αρχή μέση και τέλος.

Θα μπορούσε η βραδιά να μας προσφέρει ένα φιλί της ζωής, έστω μέχρι την Τετάρτη και το εντός έδρας ματς με τη Σουηδία. Ένα δώρο της μπάλας. Δεν συνέβη παρότι προηγηθήκαμε (Δουβίκας 45΄+1΄) για παραπάνω από ενενήντα λεπτά. Από το 80΄και πέρα οι Κοσοβάροι είχαν στρατοπεδεύσει γύρω από την περιοχή μας.

Γλιτώσαμε μια, δύο. Η τρίτη ήταν και η φαρμακερή. Μια γκάφα της άμυνας έδωσε το δικαίωμα στον Μουρίκι να ισοφαρίσει (90΄+2΄) αποκαθιστώντας τη τάξη σε ένα ματς που το μόνο βέβαιο είναι πως δεν ήμασταν καλύτεροι.

«Ταφόπλακα» το αποτέλεσμα. Μείναμε με 3 βαθμούς έπειτα από ισάριθμα ματς, όταν η δεύτερη Σουηδία με τα ίδια παιχνίδια έχει 9. Όταν η Ισπανία που είναι το μεγάλο φαβορί ανέβηκε στους 10 (5αγ). Δεν περνάμε ούτε το Κόσοβο που μετά τη νίκη του στη Γεωργία (2/9) και τον σημερινό βαθμό είναι στους 4. Ούτε το Κόσοβο! Μόνο ως αστείο λοιπόν μπορεί να συνεχιστεί μια κουβέντα με περιεχόμενο σε αυτή την περιπέτεια προκριματικών. Ένα ακόμη πικρό ποτήρι είναι, που οι κανόνες επιβάλλουν να το πιούμε ως το τέλος.

Παίξαμε προ ημερών ένα φιλικό με την Ελβετία, και ο προπονητής επέλεξε σχηματισμό 4-2-3-1 προφανώς έχοντας κάτι στο μυαλό του για απόψε. Εμφανίστηκε η εθνική μας στην Πρίστινα με 3-5-2. Άλλη δοκιμή στην Ελβετία, άλλη εφαρμογή στο Κόσοβο. Σχήμα με τρεις στόπερ εκ των οποίων ο ένας ο Γιαννούλης (!). Καμία λογική. Καμία ισορροπία σκέψης. Λες και απλά υπάρχει η υποχρέωση να μαζεύονται κάποια παιδιά μια στο τόσο και να παίζουν με το εθνόσημο. Λες και δεν ξέραμε πως αν απόψε δεν προκύψει τρίποντο τελειώσαμε μια ώρα αρχύτερα.

Ο Μαυροπάνος με τονΤζαβέλα και τον Γιαννούλη στόπερ. Ο Ανδρούτσος με τον Τσιμίκα στα άκρα. Ο Μπουχαλάκης με τον Σιώπη στον άξονα έχοντας πιο μπροστά σε έναν ελεύθερο ρόλο τον –φιλότιμο- Μπακασέτα. Και ο Παυλίδης με τον Δουβίκα στην επίθεση. Πρέπει αυτοί οι έντεκα με αυτόν τον τρόπο να μην είχαν βρεθεί ξανά μαζί ούτε σε προπόνηση.

Ούτε μια προσπάθεια φυσιολογικής πίεσης ψηλά σε έναν αντίπαλο πολύ χαμηλού επιπέδου. Ούτε μια οργανωμένη στόχευση σε κάτι όταν η μπάλα ήταν στα πόδια μας. Ποδόσφαιρο στην τύχη. Και κάπως έτσι ανάλογο και το τίμημα.

Διότι προηγηθήκαμε συγκυριακά στον επίλογο του πρώτου μέρους, δίχως να έχουμε μισή ευκαιρία. Και ότι μας έδωσε η μπάλα στο 45΄+1΄με την ωραία κάθετη του Μπακασέτα που έπιασε στον ύπνο τους Κοσοβάρους, μας το πήρε πίσω στο 90΄+2΄. Στο σημείο που όλη η ομάδα μας ήταν κλεισμένη στο αμυντικό τρίτο του γηπέδου επιτρέποντας μια αδικαιολόγητη πολιορκία.

Δίχως έναν άνθρωπο στον πάγκο να μπορεί να προσφέρει ηρεμία. Δίχως προσωπικότητες στο γήπεδο ικανές να λειτουργήσουν με καθαρό μυαλό. Σκλήρη αλλά ατόφια πραγματικότητα…

ΚΟΣΟΒΟ (Μπερνάρ Σαλόν): Μούριτς, Βόιβοντα, Ράχμανι, Αλίτι (78′ Φαζλίσι), Χαντέργιοναϊ, Χαλίμι (84′ Μουσλίγια), Ντρέσεβιτς, Μπερίσα (78′ Λόσαι), Κάστρατι (46′ Μπίτικι), Μούρικι, Ράσιτσα

ΕΛΛΑΔΑ (Τζον Φαν Σιπ): Βλαχοδήμος, Μαυροπάνος, Τζαβέλλας, Γιαννούλης – Ανδρούτσος, Τσιμίκας (89′ Παπαδόπουλος) – Σιώπης, Μπουχαλάκης, Μπακασέτας – Παυλίδης (80′ Φούντας), Δουβίκας (63′ Μάνταλος).