Ναι στην ευρωπαϊκή άμυνα! Αλλά γιατί αποκλειστικά με ελληνικές δαπάνες και αιματηρές θυσίες;
Τόσο η υπερδύναμη των ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ των πολλών και όχι ισόμετρων, για τα κράτη-μέλη της ταχυτήτων και ευκαιριών, όλοι λοιπόν οι «σύμμαχοι» και ετερόρρυθμοι εταίροι μας, έχουν εθιμικά επιβάλλει στη χώρα μας τον χαρακτηρισμό του πτωχού και αφελούς συγγενούς.
Έχει πλέον εξελιχθεί σε βαρετή τηλεοπτική ρουτίνα η οργάνωση επίδειξης πανάκριβων πολεμικών αεροσκαφών στα στρατιωτικά αεροδρόμιά μας. Και από κοντά, η πανηγυρική προβολή, στο ραδιοτηλεοπτικό και αναγνωστικό κοινό, της «υπεροχής» των αμυντικών και επιθετικών δυνατοτήτων του εξοπλισμού αυτού, έναντι της πολεμικής μηχανής στην Τουρκία του Ερντογάν και οποιουδήποτε άλλου δημοκρατικού, ψευδοδημοκρατικού ή και εκδήλως φιλοφασιστικού ηγέτη της γείτονος χώρας.
Από πρώτη άποψη, κάθε εξοπλισμός μας και μάλιστα στην ανατολική Μεσόγειο, όπου κυριολεκτικά τη λεηλατεί και τη διαγουμίζει ο Ερντογανικός πολεμικός μηχανισμός, κάθε λοιπόν εφαρμογή του δόγματος si vis pacem para bello (αν θέλεις ειρήνη προετοιμάσου για πόλεμο), αποτελεί θεμιτή και επιβεβλημένη αμυντικο-επιθετική ενέργειά μας.
Η διαφωνία μας
Η μόνη ακαταμάχητη διαφωνία μας, με το δόγμα αυτό, είναι ότι το παλλαϊκό καθήκον, για αποδοχή αμυντικών δαπανών είναι όχι μόνον άδικο αλλά και προκλητικά απαράδεκτο, να το επιβαρύνεται μονομερώς, όχι μόνον για την ελληνική, αλλά και για την ίδια την ευρωπαϊκή άμυνα η Ελλάδα, που δώρισε και το ελληνικό όνομα Ευρώπη στην ΕΕ!
Αυτές οι μονομερείς αμυντικές δαπάνες μεταφράζονται κάθε τόσο, σε επιβάρυνση αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ για τους έλληνες. Ή, με άλλα λόγια, περικοπή των απαραίτητων δαπανών για την Υγεία, την Πρόνοια, την Παιδεία, την Ανάπτυξη, τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό και βάλε…
Έτσι λοιπόν το μάρμαρο, για τις αιματηρές αυτές δαπάνες, το πληρώνει κάθε χρόνο και με πολλές δόσεις, στην Εφορία, ο ελληνικός λαός σε όλες τις κοινωνικές του διαστρωματώσεις. Από τους μεγαλοεφοπλιστές με την απείρως μεγαλύτερη οικονομική άνεση και τις φοροελαφρύνσεις, μέχρι τους μισθωτούς, τους μεροκαματιάρηδες, τους ντελιβεράδες και το σύνολο των ανθρώπων της καθημερινής βιοπάλης, που σε μεγάλο ποσοστό, «το παλεύουν»… για την επιβίωσή τους.
Το στίγμα του πτωχού συγγενούς
Με άλλα λόγια, τόσο η υπερδύναμη των ΗΠΑ, όσο και η ΕΕ των πολλών και όχι ισόμετρων, για τα κράτη-μέλη της ταχυτήτων και ευκαιριών, όλοι λοιπόν οι «σύμμαχοι» και ετερόρρυθμοι εταίροι μας, έχουν εθιμικά επιβάλλει στη χώρα μας τον χαρακτηρισμό του πτωχού και αφελούς συγγενούς.
Έτσι, μας πετούν το «χρυσωμένο χάπι», δηλαδή την ανέξοδη κολακεία του παραδοσιακού και πολύτιμου εταίρου και συμμάχου, με την ανισομερή μοιρασιά από τους πονηρούς πρωταγωνιστές του Καραγκιόζη: «Ένα, δύο, τρία και όλα εγώ κι ένα δωρεάν «μπράβο» για σένα»!
Πολύ φοβούμαι, ότι αυτές οι κολακείες, προς τον αφελή «πτωχό συγγενή», έχουν καταντήσει σε κάτι σαν «υψηλή διπλωματία». Με τον αμερικανό δημοκρατικό γερουσιαστή και πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της αμερικανικής Γερουσίας, τον ομολογουμένως φιλέλληνα και κουβανικής καταγωγής Ρόμπερτ Μενέντεζ, από τη μια πλευρά ν’ απειλεί τα κατοχικά στρατεύματα της Τουρκίας με αποβολή τους από τα παρανόμως κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου και από την άλλη, να μη καλεί το Σ.Α. του ΟΗΕ να υλοποιήσει τις αποφάσεις του, για εκδίωξη με πρωτοβουλία των θεσμοθετημένων στρατιωτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Εθνών, των εγκληματιών εισβολέων, από την αδελφή μεγαλόνησο.
Η απαράδεκτη αδράνεια της ΕΕ
Η επί περίπου 45 χρόνια αδιαφορία του ΟΗΕ, για την παράνομη παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων της φονικής εισβολής και κατοχής στο 40% της κυπριακής επικράτειας, δεν αποτελεί το μοναδικό κρούσμα περιφρόνησης προς την εθνική κυριαρχία της Κύπρου.
Ακριβώς το ίδιο κρούσμα περιφρόνησης, προς την κυπριακή κυριαρχία, σημειώνεται και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία περιλαμβάνει στους διοικητικούς κόλπους της τουλάχιστον 2 ή 3 ανενεργούς οργανισμούς ευρωπαϊκής άμυνας και ασφάλειας, με κάποιες εκατοντάδες αδρανείς γραφειοκράτες, αδρά αμοιβόμενους από τα κρατικά ταμεία των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, δηλαδή από τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, στην πρόσφατη συνάντηση των υπουργών Άμυνας της ΕΕ, στη Λιουμπλιάνα της Σλοβενίας ο Ζοζέπ Μπορέλ, ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική και την ασφάλεια, παραδέχτηκε ότι η Ένωση υστερεί ως προς τη δυνατότητα «να δρα αυτόνομα (δηλαδή χωρίς το ΝΑΤΟ συμπληρώνουμε εμείς), όταν και όπου αυτό είναι αναγκαίο».
Ο ίδιος διευκρίνισε, ότι σε λίγο (Νοέμβριο), θα κατατεθεί συγκεκριμένη πρόταση για τη δημιουργία ευρωπαϊκής δύναμης άμεσης επέμβασης (Initial Entry Force) και ότι στο τραπέζι βρίσκεται η δημιουργία ευρωπαϊκής δύναμης 5.000 στρατιωτών, «που μπορεί ν’ ανταποκρίνεται άμεσα σε κρίσεις». Η συγκρότηση αυτού του υποτυπώδους ευρωστρατού αναμένεται να γίνει τον Μάρτιο του 1922.
Θυμίζουμε, ότι τα ευχολόγια για τη δημιουργία ευρωστρατού ξεκινούν με τη συμφωνία της ΕΕ του 1999 (!) για τη δημιουργία ευρωπαϊκής δύναμης 50-60 χιλιάδων στρατιωτών, ενώ το 2007 συμφωνήθηκε (άλλο ευχολόγιο αυτό), η δημιουργία πολυεθνικών δυνάμεων από 1.500 στρατιώτες, οι οποίες να αναλαμβάνουν, 2 ανά εξάμηνο, την επέμβασή τους, σε διεθνή σημεία ανάφλεξης. Δυστυχώς, όλες αυτές οι «πρωτοβουλίες» βρίσκονται ακόμη σε μηδενικό σημείο υλοποίησης. Φυσικά, τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών επαίρονται για τη συνδρομή τους, στην απομάκρυνση 17.500 ατόμων από το Αφγανιστάν, δηλαδή στην μακρινή κεντρική Ασία και ανέχονται την επί 47 χρόνια παραμονή των ληστρικών στρατευμάτων της Τουρκίας στο βιαίως και με αιματηρές επιδρομές, κατεχόμενο 40% της επικράτειας μιας Κύπρου που είναι υποδειγματικά πιστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αμείλικτα ερωτήματα
Τα τελικά ερωτήματα με τα οποία συνεχίζω και κλείνω το σημερινό μου κείμενο είναι:
– Γιατί οι δικοί μας υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, στον μισό περίπου αιώνα των τουρκικών κατοχικών ή απειλητικών, κατά της ελληνικής και κυπριακής επικράτειας ενεργειών, αποφεύγουν να καταλογίσουν ευθύνες στην ΕΕ, για τη σιωπηρή ανοχή αυτής της απειλής, για την ίδια την συνολική επικράτεια της ΕΕ, από τα ληστρικά τουρκικά στρατεύματα;
– Οι αδελφοί λαοί Ελλάδας-Κύπρου (στρατευμένοι και όχι), ενώπιον αυτών των κατοχικών ή απειλητικών πράξεων του Ερντογάν, είναι ή όχι οι Ακρίτες-φρουροί της επικράτειας και των 27 χωρών-μελών της ΕΕ;
– Οφείλουν ή όχι-κυρίως οι χώρες της ΕΕ που μας μοσχοπουλούν πανάκριβο οπλισμό, να επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος των πολεμικών δαπανών της Ελλάδας και μάλιστα στη σημερινή κατάσταση, όπου το πιο απείθαρχο ανθελληνικό, αντικυπριακό και αντιευρωπαϊκό μέλος του φιλοτουρκικού ΝΑΤΟ, δηλαδή η Τουρκία του δικτάτορα Ερντογάν «κλείνει μάτι» άλλοτε προς τη Μόσχα, άλλοτε προς το Πακιστάν, το Αζερμπαϊζάν και τώρα προς το Αφγανιστάν;
Το τελευταίο ερώτημα απευθύνεται προς την Ουάσιγκτον και συγκεκριμένα προς το αμερικανικό πεντάγωνο:
– Στη δεκαετία του 1950 οι ΗΠΑ απέκτησαν μια αεροπορική και μια ναυτική βάση στη Σούδα των Χανίων. Έκτοτε, οι βάσεις αυτές πολλαπλασιάστηκαν και διεσπάρησαν στην επικράτειά μας και μάλιστα με καλπάζοντα ρυθμό στη διάρκεια της ψευδοαριστερής και καιροσκοπικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μάθουν επιτέλους κάποτε οι ανενημέρωτοι έλληνες με ποια στρατηγική ή οικονομική αντιπαροχή προς την Ελλάδα, κυριαρχούν όλες αυτές οι αμυντικο-πολεμικές βάσεις;
– Οι γείτονές μας οι Τούρκοι εξαπολύουν κάθε τόσο τον μπαμπούλα της κατάργησης της μεγάλης αμερικανικής βάσης του Ιντσιρλίκ, εξαναγκάζοντας τον Λευκό Οίκο και το Πεντάγωνο σε διαρκή ανοχή και αμνήστευση της Ερντογανικής πειρατείας. Εμείς τι κερδίσαμε αξιότιμοι νυν και πρώην υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών με την άψογη αλλά θεωρητική και χωρίς πρακτικά αποτελέσματα επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο βέβαια το γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του ο ημιπαράφρων νεο-σουλτάνος Ερντογάν και ο αδιόρθωτος και ανυπόληπτος τούρκος ΥΠΕΘΑ, ο καραβανάς Χουλουσί Ακάρ; Πότε επιτέλους θα κηρυχθεί ο ενοχλητικός αυτός τύπος persona non grata στη χώρα μας και σε όλες τις ελληνοτουρκικές συναντήσεις;
Υ.Γ.: Δεν τολμώ να υιοθετήσω την άποψη, σύμφωνα με την οποία τα κράτη-μέλη της ΕΕ που παράγουν αμυντικο-επιθετικό οπλισμό επωφελούνται από την ψυχροπολεμική αλλά και θερμοπολεμική ένταση μεταξύ των διαφόρων χωρών, ακόμη και χωρών της ΕΕ. Μάλιστα αρκετοί υποστηρίζουν ότι χώρες που παράγουν τα όπλα συμβάλλουν ποικιλοτρόπως στη δημιουργία ψυχροπολεμικών εντάσεων, γιατί όχι και θερμοπολεμικών αναφλέξεων, για να γίνεται τζίρος με την πώληση των κατασκευών τους. Δεν υιοθετώ παρόμοιες εικασίες. Όμως προβληματίζομαι…
- Θεσσαλονίκη: «Έπαθε κάτι το παιδί μου;» – Ο διάλογος του αστυνομικού με τον γιατρό πριν μάθει για τον καρκίνο
- Παναθηναϊκός: Χωρίς Ιωαννίδη και Μαξίμοβιτς απέναντι στον Παναιτωλικό
- ΣΥΡΙΖΑ: Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
- Γιώργος Παπανδρέου κατά της κυβέρνησης: «Λεφτά υπάρχουν, αλλά που πάνε;»
- Λίβανος: Η στιγμή που ισραηλινός πύραυλος ισοπεδώνει πολυκατοικία στη Βηρυτό
- LIVE: Λέστερ – Τσέλσι