Διακήρυξη προσωπικοτήτων – «μαγιά» πολιτικού σχηματισμού στις παρυφές της Νέας Δεξιάς;

Μια διακήρυξη για την «υπογεννητικότητα, τις διαχρονικές αξίες Ελληνικού Πολιτισμού, την Παιδεία και εξωτερικές απειλές υπαρξιακής σημασίας για την χώρα μας», κυκλοφόρησε.

Την υπογράφουν ένας πρώην υπουργός της Κύπρου και μάλιστα υπουργός Παιδείας (στην κυβέρνηση όμως του Σπύρου Κυπριανού), ένας πρώην υπουργός Άμυνας όπως ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, δεκάδες Ακαδημαϊκοί (όπως πρώην Πρόεδροι της Ακαδημίας), Ανώτατοι Κρατικοί Λειτουργοί, Δικαστικοί (Αρεοπαγίτες, πρώην Πρόεδροι Εφετών, πρώην Εισαγγελείς και πρώην αντιεισαγγελείς Αρείου Πάγου κ.α), Στρατιωτικοί (πληθώρα πρώην αρχηγών ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ, ΓΕΝ και ΑΤΑ, αντιστράτηγων, αντιπτεράρχων κ.α ), Πρέσβεις (όπως ο πρώην πρεσβευτής μας στη Λιβύη και ένας Κύπριος πρώην πρεσβευτής),  δεκάδες καθηγητές ΑΕΙ, Εκπαιδευτικοί, Επιχειρηματίες, άνθρωποι των Γραμμάτων, Επιστημών και Τεχνών, Πολιτικά Πρόσωπα καθώς και Επιστημονικοί και Πολιτιστικοί Σύλλογοι, Σωματεία, Ιδρύματα  (που όπως αναφέρουν στην διακήρυξη  έχουν χιλιάδες μέλη).

Στο επίκεντρο το δημογραφικό και τα εθνικά θέματα

Βλέποντας κανείς τα ζητήματα με τα οποία ασχολείται, όπως  φερ΄ειπέιν, το δημογραφικό πρόβλημα, η Παιδεία, τα εθνικά θέματα, οι θεσμοί και οι ανθρωπιστικές αξίες και από ορισμένα ονόματα που την υπογράφουν θα μπορούσε  να είναι το προοίμιο ή η «μαγιά», θα έλεγε κανείς,  για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα, ή κίνησης που μάλλον  θα κινείται στις παρυφές  της Νέας Δεξιάς. Αν και στη διακήρυξη, αυτοί που την υπογράφουν δεν αναφέρονται σε πολιτικούς σχηματισμούς, αλλά:

–  Αναφέρονται πρώτα απ΄όλα  στο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας και καλούν την πολιτεία να έχει ως πρώτη μέριμνα την ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας και την αύξηση των γεννήσεων: « Αντ’ αυτού όμως», σημειώνουν « παρατηρούμε  με ανησυχία  να εξαγγέλλονται και να προωθούνται νομοθετικές πρωτοβουλίες στο όνομα ενός αμφιλεγόμενου και  καταχρηστικού  δικαιωματισμού, που έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, τα ήθη και τις Εθνικές  μας παραδόσεις που διαχρονικά αποτελούν τα κραταιά θεμέλια της συνέχειας, επιβίωσης και προοπτικής  του Ελληνισμού. Τελευταία, μάλιστα, συγκροτήθηκε Επιτροπή για τη διαμόρφωση Εθνικής Στρατηγικής  Ισότητας μεταξύ ετεροφύλων και ομοφύλων. Σε τι ακριβώς θα συνίσταται αυτή η ισότητα μεταξύ αφ’ ενός ανδρός και γυναικός που οδηγεί στη δημιουργία (του βασικού κοινωνικού πυρήνα) της οικογένειας και στη φυσική αναπαραγωγή, αφ’ ετέρου δε μιας σχέσεως μεταξύ ομοφύλων ατόμων ; Η κοινωνική αποδοχή  ομοφύλων προτιμήσεων είναι δεδομένη «εν ελευθερία βουλήσεως»  του ατόμου και όχι θέμα πολιτικής  ή διαπαιδαγώγησης.  Τίθεται επίσης το ερώτημα: ποιές θα είναι οι επιπτώσεις  στην  οικογένεια και στην κοινωνία από την εφαρμογή πολιτικών του  είδους αυτού»;

–  Ασχολούνται με το ζήτημα της κρίσης των θεσμών και των αξιών παιδείας  οφειλομένης, όπως αναφέρουν, κατά κύριο λόγο, στο σοβαρό έλλειμμα Ανθρωπιστικής Παιδείας (που παρατηρείται εδώ και δεκαετίες) σε συνδυασμό με την υπαρξιακή κρίση , που διέρχεται η χώρα μας ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων και εντεινόμενων ασύμμετρων απειλών από τη γείτονα χώρα.  Προωθούνται, προσθέτουν, νομοθετικές πρωτοβουλίες  που έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα  και μάλιστα σε περιόδους της πανδημίας COVID- 19 και της περαιτέρω επιδείνωσης της ήδη βεβαρυμμένης από τα μνημόνια οικονομίας μας, αλλά και μιας βαθιάς και πολύπλευρης κοινωνικής κρίσεως (με την αύξηση της εγκληματικότητας, των κρουσμάτων σεξουαλικής βίας και διαστροφής, τον διαχωρισμό σε εμβολιασθέντες και ανεμβολίαστους, τις πρωτόγνωρες καταστροφικές πυρκαγιές κ.λπ.).  Μιας  κρίσεως θεσμών και αξιών

–  Επικρίνουν το επιχείρημα ότι «οι ρυθμίσεις αυτές αναφέρονται σε δήθεν κοινές Ευρωπαϊκές αξίες, που κατοχυρώνονται από Ευρωπαϊκές Συνθήκες και  κοινές Ευρωπαϊκές πολιτικές και στρατηγικές στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Είναι τραγικό, σημειώνουν, η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), ενώ δεν  κατοχυρώνει τα πιο καίρια και θεμελιώδη ζητήματα (όπως είναι η άμυνα και η ασφάλεια των χωρών – μελών της ), να παρουσιάζεται ως δήθεν αρμόδια να ρυθμίζει, ουσιαστικά παρά την θέληση Ευρωπαϊκών λαών, θέματα ιδιωτικού δικαίου, κοινωνικών σχέσεων, φύλου, γάμου και τεκνοθεσίας ομοφύλων, διαπαιδαγωγήσεως των νέων κ.λπ. Δεν είναι έργο των Βρυξελλών και της ΕΕ η επιβολή στην Ελληνική κοινωνία  από μικρές μειοψηφίες τέτοιων απαράδεκτων ρυθμίσεων με τις οποίες μάλιστα προβάλλονται ακόμη και πρότυπα  διαφορετικότητας (τραυματίζοντας τις ευαίσθητες παιδικές ηλικίες ),  καθ ‘ υπέρβαση της κοινής Ευρωπαϊκής αξίας της ανοχής.   Αλλά, οι Πατέρες και εμπνευστές της Ευρωπαϊκής  Ιδέας και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως  (τότε Ε.Ο.Κ.),  αναφέρουν, κατέστησαν σαφές και διεκήρυξαν— όπως αναφέρεται  στη Συνθήκη  της Ρώμης του 1957—ότι η Ενωμένη Ευρώπη «θα σεβαστεί την πλούσια πολιτιστική και γλωσσική της ποικιλομορφία και θα διασφαλίσει και θα  προωθήσει την Ευρωπαϊκή  πολιτιστική κληρονομιά» (άρθρο 2  Συνθήκης της Ρώμης).  Και προσθέτουν:

  «Η παρουσίαση ως δήθεν «κοινής Ευρωπαϊκής αξίας» θεμάτων που δεν αφορούν  ούτε τις σαφώς καθορισμένες κοινές Ευρωπαϊκές αξίες (όπως  ελευθερία,  δημοκρατία,  κράτος δικαίου,  ανεκτικότητα κ.λπ.) ούτε τα σαφώς καθορισμένα ανθρώπινα δικαιώματα, αποτελεί κατάχρηση, υπέρβαση της αρχής της ανοχής και απόπειρα επιβολής στην κοινωνία προτύπων,  ρυθμίσεων και πρακτικών που είναι άκρως μειοψηφικές, ξένες και απαράδεκτες σε  μεγάλες  κοινωνικές πλειοψηφίες  χωρών-μελών της ΕΕ.  Το γεγονός ότι δεν αποκρύπτεται η πρόθεση το πνεύμα αυτό να μεταφερθεί και στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας και μάλιστα από το Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό, για λόγους υποτιθέμενης διαπαιδαγωγήσεως (σεξουαλικής),  προκαλεί  ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία.

– Αναφέρονται στην Παιδεία που όπως σημειώνουν «αντιμετωπίζει ήδη μεγάλα προβλήματα, όπως  το πρόβλημα της επαρκούς και αποτελεσματικής διδασκαλίας της γλώσσας, της ιστορίας και της κλασσικής παιδείας. Τα τελευταία μάλιστα  χρόνια, όπως υπογραμμίζουν, γίνονται  απόπειρες επιβολής ιδεολογημάτων, που παραποιούν την ιστορία, κακοποιούν τη γλώσσα και  αλλοιώνουν την εθνική μας ταυτότητα.  Θα ήταν ιδιαιτέρως καταστροφικό για την Ελληνική Παιδεία, αντί της καταρτίσεως καταλλήλων αναλυτικών προγραμμάτων για την ανάταξή της, να επιβαρύνεται  με περαιτέρω σύγχυση, ακραίους και άκριτους πειραματισμούς και κακώς νοούμενους νεωτερισμούς, ερήμην μάλιστα των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών.

Τι αναφέρουν για τους μετανάστες