Το 2019 η ΔΕΘ είχε μετονομαστεί εκτάκτως σε Thessaloniki Forum και, ελέω κορωνοϊού, δεν είχε ούτε εκθεσιακά περίπτερα ούτε τη μαζική άνοδο των… Αθηναίων (κυβερνητικών και κομματικών στελεχών) στον Βορρά. Μετά από εκείνο το «διάλειμμα», τα περίπτερα επέστρεψαν στη Θεσσαλονίκη, μαζί τους προφανώς και οι αθηναίοι, στην πρώτη Covid free έκθεση της Ευρώπης, όπως «βγήκε» από νωρίς προς τα έξω, με τιμώμενη χώρα την Ελλάδα, ως άλλο ένα σινιάλο επανόδου της χώρας σε – κάποια – κανονικότητα.

Οράματα και σχεδιασμοί ξεδιπλώθηκαν με κάθε τρόπο από τον Πρωθυπουργό και τους κυβερνητικούς στη βόλτα σε επιλεγμένα περίπτερα, σε συνομιλίες και στις πρωθυπουργικές εξαγγελίες προς τους παραγωγικούς φορείς. Ολα αυτά στις εγκαταστάσεις τις οποίες αγκαλιάζουν η Εγνατία, η οδός Αγγελάκη, η 3ης Σεπτεμβρίου και η λεωφόρος Στρατού. Δρόμοι που έκλειναν και άνοιγαν για την κυκλοφορία των Θεσσαλονικέων, που γέμισαν απαγορευτικές κορδέλες, που μπλόκαραν για ώρες την καθημερινότητα της πόλης.

«Αν δεν μπορούν να προσαρμοστούν, να μην έρχονται καθόλου. Να εξετάζουν πότε και πού κλείνουν δρόμους» μου έλεγε εκνευρισμένος οδηγός ταξί, καταλήγοντας να μου εξηγεί τη… ρυμοτομία της Θεσσαλονίκης και το δίκτυο των συγκοινωνιών. Δεν ήταν ο μοναδικός που μου μετέφερε φέτος τα… βογγητά της πόλης. Οι περισσότεροι αναγνώριζαν τη σημασία της διοργάνωσης για την οικονομική ζωή ωστόσο όλοι συμφωνούσαν ότι τελικά η έκθεση δεν αγγίζει τον κόσμο. «Ας κάνουν μια κλαδική, να τελειώνουμε» σχολίαζε ένας περιπτεράς.

«Εχει κουραστεί ο κόσμος, σας διαβεβαιώνω, να πηγαίνει σε μεγάλα απρόσωπα εκθεσιακά κέντρα έξω από τις πόλεις, να μένει σε συμβατικά ξενοδοχεία» έλεγε ο Μητσοτάκης με τη διοίκηση της ΔΕΘ Helexpo. Και για την ανάπλαση των εγκαταστάσεων στον χώρο που έχει επιλεγεί εκτίμησε ότι «θα της δώσει συγκριτικά πλεονεκτήματα και μοναδικά χαρακτηριστικά στον διεθνή εκθεσιακό χάρτη».

Υπάρχουν και σκέψεις για παραχώρηση 11 στρεμμάτων στην περιοχή της Αγίας Φωτεινής (ανήκει στην Κτηματική Εταιρεία και χρησιμοποιείται από το υπουργείο Αμυνας) για την ενίσχυση των χώρων πρασίνου του πάρκου. Ενιωσα φέτος ότι η πόλη έξω από τις οδούς Εγνατία, Αγγελάκη, 3ης Σεπτεμβρίου και Στρατού σχεδόν νοστάλγησε εκείνο το… διάλειμμα του 2019. Κατάλαβα ότι θέλει αλλαγή σελίδας στο περιεχόμενο της έκθεσης, στον τρόπο λειτουργίας της, στις εγκαταστάσεις, άκουσα «βογγητά». Και αυτά θα πρέπει να τα ακούν και οι (αρμόδιοι) στην Αθήνα.