Πόλεμος για την ίδια μας την ύπαρξη

«Θα μπορούσε άραγε να γίνει σήμερα λόγος για μίσος προς τη δημοκρατία;» με αυτό το ερώτημα που ακολουθεί μια φράση του κορυφαίου συνταγματολόγου Αριστόβουλου Μάνεση, ξεκινάει το βιβλίο του «το μίσος για τη φιλελεύθερη δημοκρατία», ο καθηγητής της Νομικής Σχολής Αθηνών Φίλιππος Βασιλόγιαννης.

Ξεφυλλίζοντας πάλι προ ημερών το συγκεκριμένο βιβλίο οδηγήθηκα σε σκέψεις για το τι είναι πραγματικά μίσος για τη δημοκρατία. Ποιες είναι εκείνες οι εχθρικές ενέργειες μελών της κοινωνίας μας για το ίδιο το δημοκρατικό σύστημα;

Ο Φιλ. Βασιλόγιαννης στο ενδιαφέρον βιβλίο του (εκδόσεις Ευρασία) συνεχίζει, απαντώντας στο ερώτημα που ο ίδιος θέτει: «Αν ναι, όπως είναι μάλλον εύλογο να ισχυριστεί οποιοσδήποτε στοιχειωδώς ενημερωμένος ως προς την πολιτική επικαιρότητα και τις εκ πρώτης όψεως κοινωνικές διεργασίες, πώς, κατ’ αρχάς, εκδηλώνεται, γιατί και εναντίον ποίων συγκεκριμένα στρέφεται το μίσος;».

Ας αναλογιστούμε με βάση αυτό το ερώτημα τι είναι μίσος σήμερα για τη Δημοκρατία και από πού εκπέμπεται. Αυτό το μίσος το είδαμε πολύ έντονα τα προηγούμενα χρόνια της μνημονιακής Οδύσσειας.

Δεν τελείωσε όμως, υπάρχει και ενισχύεται, ιδιαίτερα σήμερα λόγω και της πανδημίας και αυτό είναι το ανησυχητικό. Το βλέπουμε με την σύγκρουση για τα εμβόλια, αν και υπάρχει εύλογη ανησυχία για τις παρενεργειέες τους. Είναι άλλο όμως ανησυχία για τυχόν παρενέργειες και άλλο συνωμοσιολογία και θεωρίες εξωπραγματικές.

Είναι ζήτημα Δημοκρατίας, εάν θέλουμε να προστατεύσουμε τη Δημοκρατία, να αντιμετωπίσουμε αυτό το μίσος. Το οποίο εν τέλει είναι και μίσος για την ίδια μας τη ζωή.

Κατά τον Πλάτωνα, όπως θυμίζει ο Φιλ. Βασιλόγιαννης, στη δημοκρατία «συνυπάρχει κάθε καρυδιάς καρύδι». Αυτό φαίνεται σε όλο το φάσμα της καθημερινότητας και ειδικά αυτή την εποχή του διαδικτύου που κάθε «καρυδιάς καρύδι» δίνει υποτίθεται τη δική του μάχη για τις ιδέες του, πολλές εκ των οποίων βάλλουν ευθέως κατά της Δημοκρατίας.

Πως να το εκλάβει κανείς, παρά μόνο ως πλήγμα στη Δημοκρατία, όταν το κίνημα των αντιεμβολιαστών ενισχύεται και στην Ελλάδα και το βλέπουμε και στις έρευνες. Όχι γιατί διαφωνούν αλλά με τα «μη επιχειρήματα», με την ακραία φρασεολογία και τους αφορισμούς συλλήβδην.

Οι απόψεις που εκφράζονται για την πανδημία, για το εμβόλιο, ακόμα και για τη χρήση της μάσκας ενδυναμώνουν, δυστυχώς, τις φωνές κατά της ίδιας της Δημοκρατίας.

Γιατί είναι ζήτημα Δημοκρατίας να περιφρουρήσουμε τη Δημόσια Υγεία και ουσιαστικά να προστατεύσουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Στο επίκεντρο της θεωρίας της ιδιοκτησίας του μεγάλου φιλοσόφου Kant, είναι η σφαιρικότητα της γης και όπως γράφει ο Φιλ. Βασιλόγιαννης, «τα πρόσωπα οφείλουν να συμβιώσουν επί της γης».

Πως όμως εάν επικρατεί το μίσος τους για αυτό που ονομάζουμε Δημοκρατία, η οποία και τους προστατεύει τα ατομικά τους δικαιώματα, ακόμα και αυτό της διαφορετικής άποψης; Πως θα συμβιώσουμε, όταν οι συνωμοσιολόγοι πάσης φύσεως βάλλουν κατά της ίδιας μας της ζωής;

Η συνωμοσιολογία που κυριαρχεί για τον κορωνοϊό και τα εμβόλια απλά μας υπενθυμίζει ότι η μάχη για την προάσπιση της Δημοκρατίας δεν έχει τελειώσει. Θα είναι διαρκής, έντονη και θα έχει πολλές αναμετρήσεις.

Είναι ένας πόλεμος πρωτίστως ιδεολογικός που αφορά όμως την ίδια μας την υπόσταση, τον τρόπο ζωής μας.