Μη μας πουν και «υπερεμβολιαστές» στο τέλος!

Ίσως επειδή τόσο καιρό είμαστε απορροφημένοι με το να καταλάβουμε τις σκέψεις και τις ανησυχίες των αντιεμβολιαστών, κανείς δεν σκέφτεται τους υπέρμαχους των εμβολίων. Το να έχεις πάει να εμβολιαστείς στην ώρα σου, δεν σημαίνει πως δεν είχες τους ίσως παράλογους φόβους σου, που χρειάστηκε να υπερνικήσεις, πως δεν τρελάθηκες από τις αντικρουόμενες μπαρούφες της παραπληροφόρησης , πως δεν  ανησύχησες για τα αυτοάνοσα σου, για παθήσεις εξ αιτίας των οποίων άλλοι δεν πάνε να εμβολιαστούν από φόβο, πως δεν είχες δεύτερες σκέψεις, όμως με κάποιο τρόπο, το κομμάτι της κοινωνίας που πάντα είναι εντάξει είναι το πιο σιωπηλό.

Αφήστε πως ως καλόβολοι, αδειάζουμε και γρήγορα τη γωνιά , καθώς είμαστε απασχολημένοι με χρέη και υποχρεώσεις  ως οι καλοί πρόσκοποι, οι «αφελείς» νομοταγείς, οι συνεπείς, συνετοί, αξιόπιστοι .

Οι αρνητές εξάλλου, υπήρχαν πολύ πριν την πανδημία και τα εμβόλια. Είναι οι τύποι που συχνά ήταν και αρνητές της παιδείας , της βελτίωσης του εαυτού, του επαγγελματισμού, της αρμονίας στις προσωπικές σχέσεις,  της υγείας. Αρνητές καθ’ έξιν, ναρκισσιστές της κόνξας, που επιβάρυναν τις ζωές μας από τότε που τους είχαμε συμμαθητές στο σχολείο. Και οι τελευταίοι  αρνητές των εμβολίων, ανήκουν πλέον ξεκάθαρα σε αυτή την κατηγορία.

Συνδράμαμε όλοι, για να είμαστε μοντέρνοι και ευαίσθητοι, στην «υπετροφικότητα» της άρνησης τους,  σε σημείο που οι αρνητές πάσης φύσεως, έφτασαν να μας διατάζουν, πολύ πριν τα εμβόλια και οι δικές τους ζωές πήραν την πρωτοκαθεδρία .

Θα επιστρέψω όμως στους υπέρμαχους της υπευθυνότητας, καθώς  οι περισσότεροι θέλουμε να εμβολιάσουμε και τα παιδιά μας. Κάποιοι το κάνουν με ενθουσιασμό, μερικοί  πιστεύουν πως τα παιδιά διατρέχουν κίνδυνο -ίσως μικρό-αλλά δεν θέλουν να πάρουν ρίσκο και αρκετοί, ακόμη και ορθολογιστές,  έχουν μια διστακτικότητα, οι γονείς με καταλαβαίνουν.

Άλλο να σηκώσεις το δικό σου μανίκι για να εμβολιαστείς και άλλο να πας το παιδί σου, γιατί  όσο και να είσαι βέβαιος, θα χρειαστεί να έχεις κουράγιο που θα πείσει και το παιδί καθώς ο σκοταδισμός και οι συνωμοσιολογίες έχουν κάνει τη ζημιά τους στις παιδικές ψυχές.

Μια περίεργη θεία, μια γιαγιά που δεν θέλει να μπολιαστεί και το παιδί έχει αγχωθεί περισσότερο απ’ ότι θα έπρεπε.

Οι διγλωσσίες σε αυτό το σημείο είναι κάτι παραπάνω από αχρείαστες και τα λόγια του Άκη Σκέρτσου, που είπε πως «η οικονομία και η κοινωνία δεν κινδυνεύουν από τα παιδιά που δεν έχουν εμβολιαστεί», σίγουρα είχαν πολιτική ανάγνωση, αλλά πρακτικά παραξένεψαν αρκετούς γονείς που δεν θέλουν να θεωρηθούν  στο τέλος, οι «υπερεμβολιαστές» της πανδημίας!  Να τα εμβολιάσουμε ή να μην τα εμβολιάσουμε τα παιδιά,  εφόσον δεν αποτελούν κίνδυνου για τους άλλους; Ας αποφασίσουν κι ας μας πουν …