Χωρίς συναίσθηση της βαρύτητας που είχε η πράξη του, ο γνωστός για τη χάρη με την οποία ισορροπεί στα όρια της γραφικότητας βουλευτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Μπογδάνος αναπαρήγαγε επιδοκιμαστικά το δημοσίευμα ιστοσελίδας με τα ονόματα είκοσι νηπίων από κάποιο νηπιαγωγείο της Αθήνας. Ο σκοπός του δημοσιεύματος, το οποίο επιδοκίμασε ο βουλευτής, ήταν να αποδειχθεί ότι, επειδή η πλειονότητα των ονομάτων ήταν ξενικά, αφελληνίζεται ο θεσμός του ελληνικού νηπιαγωγείου, με ό,τι ζοφερό συνεπάγεται αυτό για το μέλλον του Ελληνισμού, που ξεκινά ως γνωστόν από το νηπιαγωγείο. (Για τους σημειολογούντες να αναφέρω ότι το δημοσίευμα ήταν σε ιστοσελίδα της οποίας το λογότυπο είναι σε γοτθικούς χαρακτήρες. Λέγεται ότι λειτουργεί υπό τη διεύθυνση της συζύγου του βουλευτή και, πάντως, ο κ. Μπογδάνος είναι ο αρθρογράφος σταρ της ιστοσελίδας…)

Δεν χωρεί αμφιβολία ότι η πράξη του ήταν αισχρή. Πρωτίστως, για το μέσον που χρησιμοποίησε, δηλαδή τη δημοσιοποίηση ονομάτων νηπίων. Εργαλειοποίησε νήπια, για να το πω με την ορολογία της μόδας. Δευτερευόντως, επειδή ήταν και άσκοπη εντέλει! Δεν συνιστά επιχείρημα, ούτε απόδειξη αφελληνισμού ένας κατάλογος με τα ονόματα τρίχρονων και τετράχρονων – εκτός, βέβαια, ότι αποδεικνύει την επικίνδυνη ανοησία εκείνων που το κάνουν. Αλλά ακόμη και αν δεχθούμε ότι έχει δίκιο ο σταυροφόρος της ελληνικότητας του ελληνικού νηπιαγωγείου και ότι πράγματι κάτι σημαίνουν τα στοιχεία που αναδημοσίευσε ο κ. Μπογδάνος. Γιατί να μη σημαίνουν το αντίθετο από αυτό που εκείνος φοβάται;

Γιατί, θέλω να πω, σε μια τάξη 20 νηπίων η παρουσία 18 παιδιών μεταναστών και μόνο δύο παιδιών ελλήνων γονέων πρέπει να σημαίνει αφελληνισμό των νηπιαγωγείων και όχι εξελληνισμό των μεταναστατών; Καλώς ή κακώς, οι μετανάστες υπάρχουν και δεν μπορεί να φανταστεί κανείς πώς θα ήταν δυνατόν να μην υπάρχουν επειδή αυτό θα προτιμούσαμε. (Πλην του κ. Μπογδάνου, ενδεχομένως…) Επομένως, τι από τα δύο είναι καλύτερο για το κοινό μέλλον μας: τα παιδιά των μεταναστών να ενσωματωθούν στην κοινωνία ή να μεγαλώσουν απονονωμένα με την πεποίθηση καλλιεργημένη μέσα τους ότι δεν ανήκουν ούτε εδώ ούτε πουθενά;

Οποιοσδήποτε προτιμά την ενσωμάτωση από την αποξένωση μάλλον να χαίρεται πρέπει παρά να ανησυχεί για τον αριθμό των παιδιών των μεταναστών που εντάσσονται στη δημόσια εκπαίδευση. Η γκρίνια και ο θρήνος για τον αφελληνισμό μπορεί να πουλάνε σε ένα ειδικό κοινό (που είναι, δυστυχώς, μεγαλύτερο από όσο φανταζόμαστε), αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι πολιτικός ρεαλισμός. Είναι μόνο ψηφοθηρική εκμετάλλευση της ξενοφοβίας, που είναι ανθρώπινη και αναπόφευκτη. Θα μου πείτε, γιατί είναι μήπως πολιτικός ο Μπογδάνος, ώστε να είναι πολιτική η στάση του; Σωστά…

Δεν είναι καν ο Πολάκης της ΝΔ ο κ. Μπογδάνος, όπως θέλουν να τον παρουσιάζουν ορισμένοι αντιπολιτευόμενοι. Ούτε φίλος του Πρωθυπουργού είναι ο κ. Μπογδάνος ούτε στέλεχος με επιρροή. Ενας επισκέπτης υπό δοκιμήν είναι. Βλέπετε, κάθε φορά που γίνονται εκλογές, τα κόμματα, μικρά και μεγάλα, κατεβαίνουν στη λαϊκή και ψωνίζουν «επωνύμους» για τα ψηφοδέλτιά τους, κατά κανόνα με κριτήρια ευκαιριακά: ποδοσφαιριστές, τραγουδιστές, τηλεπερσόνες, ινφλουένσερ κ.λπ. Τέτοια είναι η περίπτωση του κ. Μπογδάνου. Οπως και για όλους τους άλλους πολιτευόμενους της ίδιας κατηγορίας, η συνέχειά του στην πολιτική δεν είναι δεδομένη. Οχι ότι δεν είναι χρήσιμος ο κ. Μπογδάνος στο πολιτικό οικοσύστημα – προς το παρόν τουλάχιστον. Με τις προκλήσεις του μαζεύει τις ακροδεξιές ψήφους και για τις ψήφους ισχύει αυτό που είπε ο σοφός μουλαράς για το χρήμα: δεν μυρίζουν, από όπου και αν προέρχονται. Γι’ αυτό και γλίτωσε τη ξεγυρισμένη διαγραφή που του άξιζε ο κ. Μπογδάνος. Δεν ξέρω αν θα γλιτώσει τα υπόλοιπα, διότι η Εισαγγελία παρήγγειλε ποινική έρευνα προς πάσα κατεύθυνση για τη διαρροή του καταλόγου στη δημοσιότητα.

Αν πάντως πρέπει οπωσδήποτε η ύπαρξη του συγκεκριμένου βουλευτή να παραπέμπει σε κάποιον από την αντιπολίτευση, είναι μάλλον στον Βαρουφάκη. Τέτοιου τύπου νάρκισσος είναι και προσπαθεί, ο καημένος, να γίνει ένας εθνικόφρων Βαρουφάκης όταν μεγαλώσει…

Headlines