Κι αν η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ έριχνε την πολιτική βόμβα; Αν δηλαδή η Φώφη Γεννηματά, βλέποντας και κάποια «μυστικά» γκάλοπ που τη φέρνουν τρίτη στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων και φίλων του κόμματος, ανακοίνωνε την απόφασή της να μη διεκδικήσει τελικά στο όνομα της ανανέωσης την επανεκλογή της και έδινε στους οπαδούς της το πράσινο φως να ψηφίσουν όποιον υποψήφιο κρίνουν καταλληλότερο για τη θέση αυτή;

Μια τέτοια εξέλιξη θα συνιστούσε ασφαλώς για κάποιους ένα πολιτικό και συναισθηματικό σοκ. Και θα έδειχνε ότι ένας πολιτικός αρχηγός δεν είναι καταδικασμένος να περιμένει μια ήττα, εσωκομματική ή εκλογική, για να αποχωρήσει, αλλά μπορεί πάντα να το κάνει από θέση ισχύος. Αλλά τίποτα τέτοιο δεν θα συμβεί. Η Φώφη Γεννηματά μπορεί να μην επιβεβαίωσε κάποιες φήμες ότι θα ανακοίνωνε την υποψηφιότητά της στην επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, θα το κάνει όμως οσονούπω. Επειδή πιστεύει ότι είναι όχι απλώς η καλύτερη, αλλά και η μόνη άξια να εκπροσωπεί τον πράσινο ήλιο.

Αυτό το σύνδρομο αυθεντικότητας την έχει βοηθήσει ήδη μια φορά, όταν κέρδισε σχετικά εύκολα τη μάχη για την ηγεσία ενός κόμματος που παραδόξως βάφτισε ένας από τους αντιπάλους της, ο Σταύρος Θεοδωράκης. Η τωρινή αναμέτρηση θα είναι πιο δύσκολη, καθώς η υπόσχεση που είχε δοθεί το 2017 για απογείωση του κόμματος διαψεύστηκε. Κανείς δεν πιστεύει πια – αν υποθέσουμε ότι το πίστευε ποτέ – πως το ΚΙΝΑΛ μπορεί να εκτοπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ από τη δεύτερη θέση. Ολη η συζήτηση γίνεται για το τι θα κάνει το ΚΙΝΑΛ του 7% μετά τις εκλογές της απλής αναλογικής.

Εχοντας στο μυαλό της και την απειλή του «δεξιού» Ανδρέα Λοβέρδου, η Φώφη Γεννηματά είναι υποχρεωμένη λοιπόν να κλιμακώσει την αντικυβερνητική της ρητορική. Δεν μπορεί φυσικά να καταγγείλει τη Νέα Δημοκρατία επειδή δύο ευρωβουλευτές της απέσχον αυτή την εβδομάδα από την ψηφοφορία για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ οικογενειών: όλοι θυμούνται ότι είχε απουσιάσει και η ίδια από τις ψηφοφορίες στην ελληνική Βουλή τόσο για το σύμφωνο συμβίωσης (2015) όσο και για τη νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου (2017).

Τα κοινωνικά δεν της ταιριάζουν, τα μέτωπα της οικονομίας και της πανδημίας είναι πιο ασφαλή. Κι εδώ η ξύλινη γλώσσα θριαμβεύει: η κυβέρνηση κοροϊδεύει τους νέους, η Συντήρηση προωθεί τη φθηνή και απαξιωμένη εργασία, ο Μητσοτάκης σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στα έντονα φαινόμενα αισχροκέρδειας, η κυβέρνηση ανοίγει τα σχολεία χωρίς κανένα μέτρο προφύλαξης. Mα αν ισχύουν όλα αυτά, πώς και δεν βλέπουμε μια εικόνα δημοσκοπικής κατάρρευσης;

Πιστή στην πολιτική των ίσων αποστάσεων, η Φώφη Γεννηματά θα εξαπολύσει ανάλογες επιθέσεις και κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι πιθανό να κερδίσει τελικά το στοίχημά της. Οπως είπε άλλωστε παλιότερα ένας από τους θαυμαστές της, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος, όσοι την υποτιμούν δεν παύουν να εκπλήσσονται.

Headlines