Τα κακά προαισθήματα που κατέγραψα εδώ πριν 15 ημέρες -ότι ο μετασχηματισμός υπηρετεί εκλογές την άνοιξη- δυστυχώς εξελίσσονται σε δυσοίωνες προβλέψεις: μετά και τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες στη Θεσσαλονίκη, όλο και περισσότεροι θεωρούν αναμενόμενο κάτι τέτοιο. Αλλά τέτοιος προγραμματισμός, αν πράγματι υπάρχει, είναι πολύ κακός και για τη χώρα και για τον πρωθυπουργό.

Για  τη χώρα: το δημόσιο χρέος της εγγίζει τα 400 δις – εκτιμάται ότι μόλις προσπέρασε την Ιαπωνία και είναι πλέον παγκόσμια πρωταθλήτρια στον λόγο χρέους προς ΑΕΠ (236% η Ελλάδα, 234% η Ιαπωνία)-, η πανδημία της έχει κοστίσει ως τώρα κάπου 40 δις, το ιδιωτικό χρέος φθάνει τα 240 δις, οι τράπεζες της πάσχουν, μόνη της βιομηχανία είναι ο εξαρτώμενος από την εξέλιξη της covid-19 τουρισμός – τέτοια χώρα, το τελευταίο που χρειάζεται είναι πρόωρες εκλογές: θα διαλύσουν κοινωνία, οικονομία,  κράτος για μήνες πολλούς.

Ο πρωθυπουργός, αν κάνει πρόωρες εκλογές, θα εξανεμίσει το κεφάλαιο του καλού, επιτελικού διαχειριστή του κράτους αφού, όπως όλοι οι πρόσφατοι πρωθυπουργοί, αναδεικνύεται σε καλό διαχειριστή της προσωπικής πολιτικής του μοίρας:  ήρθαν κάποιοι τουρίστες και υπάρχουν λεφτά, θα έρθουν και τα κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης, τα δαπανάμε στις εκλογές για να τις κερδίσουμε – και μετά βλέπουμε.

Η Ελλάδα έχει την ατυχία ο πρωθυπουργός της να είναι ισχυρότερος (στο εσωτερικό της χώρας, φυσικά) και από τον πρόεδρο των ΗΠΑ ή της Γαλλίας. Οι δύο αυτοί συχνά κυβερνούν με αντίπαλες πλειοψηφίες στα αντιπροσωπευτικά σώματα (Κογκρέσο και Εθνοσυνέλευση). Επιπλέον ούτε πρόεδρο με στοιχειώδη, έστω, εξουσία (διάλυση της βουλής) έχουμε, ούτε γερουσία που να λειτουργεί ως αντίβαρο στη βουλή, όπως συμβαίνει σε όλες τις άλλες δημοκρατίες του κόσμου.

Ο πρωθυπουργός διορίζει επιπλέον την ηγεσία της Δικαιοσύνης και μπορεί να κάνει εκλογές όποτε τον συμφέρει – η παντοδυναμία του είναι η χειρότερη κληρονομιά που μας άφησε ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη συνταγματική αλλαγή του 1985: επιτρέπει να εκτυλίσσεται ανεμπόδιστα και να φθάνει στα άκρα ο κομματικός ανταγωνισμός και όποιον πάρει ο χάρος – παραλίγο να πάρει τη χώρα την περίοδο 2010-15.

Στην περίοδο που διανύουμε, ο χάρος θα παίρνει τους ανόητους που δεν εμβολιάζονται – μπορεί και τους εμβολιασμένους, αν η φύση, η βιολογική εξέλιξη του κορωνοϊού, υπερκεράσει την ανθρώπινη ευφυΐα. Σε τέτοιες συνθήκες, πρόωρες -διπλές μάλιστα- εκλογές αφενός  μειώνουν ανέκκλητα αυτόν που της προκαλεί, αφετέρου μπορεί να τον οδηγήσουν στην ήττα.

Headlines