Δύο εκατ. Αφγανοί στα σύνορα. Ε, και;

Σύμφωνα με έκθεση, λέγεται, κρατικών υπηρεσιών γύρω στα 2 εκατομμύρια Αφγανοί θα βρεθούν στα ελληνικά σύνορα με την Τουρκία. Και λοιπόν; Γιατί κάτι τέτοιο θα πρέπει να ανησυχεί την Ελλάδα; Εχουν αυτοί οι άνθρωποι κάποιο κατοχυρωμένο δικαίωμα να μπουν στη χώρα; Εχει η χώρα κάποια υποχρέωση να ανοίξει τα σύνορά της και να τους φροντίσει; Τους έχει κάποιος καλέσει να έλθουν εδώ και οφείλουμε να τηρήσουμε κάποια σχετική υπόσχεση; Υπάρχουν κάποιου είδους ιστορικοί, εθνικοί ή, έστω, θρησκευτικοί δεσμοί μαζί τους που να επιβάλλουν κάποιου είδους συμπεριφορά;

Αν σε όλα αυτά η απάντηση είναι αρνητική, τότε δυσκολεύομαι να καταλάβω την ανησυχία που προκαλείται. Τα σύνορα είναι και πρέπει να παραμείνουν κλειστά. Ουδείς δικαιούται να ισχυριστεί πως διεκδικεί την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα όταν η χώρα στην οποία υποθετικά κινδυνεύει βρίσκεται τέσσερις ή πέντε χώρες μακριά από τα σύνορα που θέλει να διασχίσει. Ηδη η νέα κυβέρνηση του Αφγανιστάν περιλαμβάνει τατζίκους και ουζμπέκους πολίτες στη σύνθεσή της. Ατομα λοιπόν που ανήκουν στις εθνικότητες αυτές δεν μπορούν να προβάλλουν την εθνική τους προέλευση σαν αιτία αίτησης ασύλου. Εάν πάλι είναι της φυλής των Παστούν, όπως ο κορμός των Ταλιμπάν, ή και Ουζμπέκοι ή Τατζίκοι που όμως έχουν σταθεί ενάντια στις σαλαφιστικές δοξασίες των νέων κυβερνητών, οι γειτονικές ομόθρησκες χώρες εύκολα και με ασφάλεια μπορούν να τους δεχθούν.

Οι Χαζάρας σιίτες του Κεντρικού Αφγανιστάν μπορούν πράγματι, σαν κατηγορούμενοι για πολυθεϊσμό, να βρεθούν σε κίνδυνο κάτω από το νέο καθεστώς. Στις γειτονικές όμως σιιτικές χώρες (Ιράν και Αζερμπαϊτζάν) είναι απόλυτα ασφαλείς και προφανώς θα γίνουν χωρίς δυσκολία δεκτοί. Υπάρχει όμως και η Τουρκία, στην οποία υποχρεωτικά θα βρεθούν αν επιχειρήσουν να φθάσουν στην Ελλάδα ή να περάσουν στην Ευρώπη. Κι εκεί όμως, αν φθάσουν, η ασφάλειά τους είναι εξασφαλισμένη. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία βάση στον ισχυρισμό πως κάποιοι μπορούν να φθάσουν μέχρι τα σύνορά μας δηλώνοντας πρόσφυγες ή δηλώνοντας κίνδυνο για τη ζωή τους. Δικαιολογία λοιπόν ακόμη και εξέτασης αίτησης ασύλου δεν υπάρχει. Η χώρα οφείλει να ακολουθήσει την πολιτική της Αυστραλίας (No Way) απορρίπτοντας εξαρχής κάθε προοπτική αποδοχής μεταναστών.

Απομένει μόνο το σοβαρό πρόβλημα που λέγεται Ευρωπαϊκή Ενωση. Με καταιγισμό δηλώσεων περί ανθρωπισμού και αλληλεγγύης ευρωπαίοι αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανόμενου του έλληνα αντιπροέδρου, άρχισαν να προετοιμάζουν την Ευρώπη για υποδοχή μεταναστών. Για ποιον λόγο; Αγνωστο. Με ποια αιτιολογική βάση; Απροσδιόριστη. Συνήθως φιλεύσπλαχνοι ακούγονται φορείς από χώρες που βρίσκονται πολύ μακριά από το πρόβλημα. Κυρίως χώρες της Βόρειας και της Δυτικής Ευρώπης. Των οποίων οι λαοί όμως τοποθετούνται απόλυτα αντίθετοι με τέτοιες φιλομεταναστευτικές ενέργειες. Αν λοιπόν υπάρξουν πιέσεις προς τη χώρα μας για άνοιγμα συνόρων, η απάντηση είναι η εγκατάσταση τέτοιων μεταναστών στη χώρα τους. Και ότι ουδέποτε η ένταξη της χώρας στην ΕΕ περιελάμβανε όρο περί ένταξης εισερχόμενων χιλιάδων μουσουλμάνων τρίτων χωρών στο έδαφός της…