Αν έχω καταλάβει καλά, η απάντηση που δίνει ο Αλέξης Τσίπρας, στο (εύλογο) ερώτημα αν θέλει πρόωρες εκλογές, είναι ότι… δεν τις θέλει ο Μητσοτάκης! Ο ίδιος ασφαλώς δεν τις θέλει, διότι καταλαβαίνει – επαγγελματίας αριστερός είναι ο άνθρωπος, όχι κορόιδο. Εκφράζει όμως την άρνησή του αυτή πλαγίως, με τρόπο που προσπαθεί να αποστρέψει την προσοχή από τον δικό του φόβο και να την κατευθύνει στην έλλειψη τόλμης του Μητσοτάκη. Εγώ δεν θέλω; Εκείνος δεν τολμά! Αυτή είναι η απάντησή του. Αντιπερισπασμός του επιπέδου «ναι, αλλά κι εσείς καταπιέζετε τους μαύρους», για να θυμηθούμε το ψυχροπολεμικό ανέκδοτο.

Γελοίες πιρουέτες. Ωστόσο, έχουν μία χρησιμότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ: συντηρούν τη συζήτηση περί πρόωρων εκλογών. Το ενδεχόμενο αυτό ο Πρωθυπουργός το έκλεισε με τη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας (ή κάπου εκεί κοντά…) και θα είναι διπλές. Η συντήρηση της κουβέντας δεν ευνοεί καθόλου την κυβέρνηση, διότι η πολιτική αβεβαιότητα είναι εκείνο που μακροπρόθεσμα τη φθείρει περισσότερο. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά την κρατά ανοικτή. Είναι και αυτή μία εκδοχή του σαμποτάζ – είναι η «μορφή πάλης», που έρχεται με τη λενινιστική παράδοση και την οποία ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν καλύτερα…

ΜΙΜΗΣΙΣ ΠΡΑΞΕΩΣ

Αυτή η τόσο κραυγαλέα προσπάθεια του Αλέξη Τσίπρα να παρουσιαστεί ως συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, είτε με την αναβίωση ιστορικών συνθημάτων είτε με τη μουσική υπόκρουση και το πράσινο χρώμα, μου έφερε στον νου τον ορισμό που μαθαίναμε στο σχολείο: «Μίμησις πράξεως, σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω…». Με μια λέξη, τραγωδία.

Οταν μάλιστα η μίμηση εκδηλώνεται σε φάση κατά την οποία το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ ετοιμάζεται για εκλογή νέας ηγεσίας, ο συνδυασμός ρηχότητας και κυνισμού από πλευράς του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον προκαλεί συμπάθεια για τους εναπομείναντες πασόκους και τα βάσανά τους.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ

Το άλλο ερώτημα, που προσπάθησε όσο πιο επιδέξια μπορούσε να αποφύγει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήταν με ποιους θα συνεργασθεί για να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού είναι τόσο βέβαιος ότι το κόμμα του θα είναι πρώτο στις εκλογές όποτε και αν γίνουν. Δεν είναι, πάντως, κανένα μυστήριο, ούτε υπήρχε λόγος μυστικοπάθειας από πλευράς του Αλέξη. Θα συνεργαστεί με τον Βελόπουλο! Γιατί όχι, πόσο χειρότερος δηλαδή μπορεί να είναι από τον Καμμένο; Υπάρχει το ιστορικό προηγούμενο, πώς να το αγνοήσουμε, όταν αυτός παραμένει ο ίδιος;

Η ΣΤΑΘΕΡΑ

Ηταν στ’ αλήθεια ενδιαφέρον να ακούς από τον μητροπολίτη Λάρισας Ιερώνυμο τα όσα του λένε οι αρνητές του εμβολίου. Από τη φωνή του, καταλάβαινες ότι ακόμη και ένας μητροπολίτης ντρεπόταν να επαναλαμβάνει τις ασύλληπτες βλακείες που κυκλοφορούν σχετικώς στο πιο αδύναμο (πνευματικά) και απροστάτευτο (από τον εαυτό του) τμήμα του ελληνικού πληθυσμού. Κάποιος του είπε ότι, με το εμβόλιο, σου βάζουν το τσιπάκι, ώστε να σε εντοπίζουν τα έξυπνα όπλα και να σε καθαρίζουν. (Εδώ που τα λέμε, διόλου ευκαταφρόνητος κίνδυνος, αν κυκλοφορείς με μακριά γενειάδα και πάντα ντυμένος με μαύρες κελεμπίες…)

Ας μη μας κάνει εντύπωση, όμως, η έκταση του φαινομένου, ιδίως όταν το βλέπουμε να αντανακλάται στο υψηλό ποσοστό των ανεμβολίαστων. Οι ψεκασμένοι είναι πλέον μία σταθερά της κοινωνίας μας. Το ιστορικά υψηλότερο ποσοστό τους έχει καταγραφεί, θυμίζω, στο 30%, τον καιρό που ακόμη και ο σοφός κυρ Φώτης Κουβέλης κατέθετε στη Βουλή ερωτήσεις προς την κυβέρνηση για τους ψεκασμούς. Τα τελευταία χρόνια η «παράταξη» μονίμως εκπροσωπείται στη Βουλή. Ο Βελόπουλος σήμερα είναι ίσως η πιο καθαρή και μπρουτάλ εκπροσώπηση αυτού του κόσμου.

Headlines