Δεξιά – Ποιοι και γιατί επενδύουν στη «συντηρητική ατζέντα»

Ο «σκληροπυρηνικός» Χριστιανοδημοκράτης Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανήκει σε μια γενιά πολιτικών που έτρεφε διαφορετικές αντιλήψεις για ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα όπως τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων. Παρά ταύτα δεν δυσκολεύθηκε να επανεξετάσει κάποιες πλευρές, όπως είπε προσφάτως στην εφημερίδα «Die Zeit».

«Εχω γνωρίσει πολλούς ομοφυλόφιλους και έχω επίσης βιώσει πόσο δύσκολο ήταν συχνά για αυτούς να το κάνουν δημόσια γνωστό» είπε, ενώ εκμυστηρεύθηκε ότι είχε δώσει στον «εκλεκτό» του και διεκδικητή της προεδρίας του CDU Φρίντριχ Μερτς (έχασε τελικά από τον Αρμιν Λάσετ) την εξής συμβουλή: «Οταν κάποιος σε ξαναρωτήσει αν ένας ομοφυλόφιλος μπορεί να γίνει καγκελάριος, υπάρχει μόνο μία (απλή) απάντηση: Δεν αντιλαμβάνομαι την ερώτηση»! Ο κ. Μερτς είχε ερωτηθεί από δημοσιογράφο της σκανδαλοθηρικής «Bild» σε τηλεοπτική εκπομπή αν θα είχε κάποια επιφύλαξη απέναντι σε έναν μελλοντικό καγκελάριο δηλωμένο ομοφυλόφιλο και είχε απαντήσει ευθαρσώς ότι «για εμένα δεν αποτελεί πρόβλημα να είναι gay ο καγκελάριος», θέτοντας ωστόσο ένα «όριο»: «Το ζήτημα του σεξουαλικού προσανατολισμού δεν αφορά την κοινή γνώμη. Οσο παραμένει σε συμμόρφωση με τον νόμο και εφόσον δεν αφορά παιδιά – κάτι που, για εμένα, αποτελεί το όριο -, δεν είναι θέμα για δημόσια συζήτηση» είχε πει, φράση πάνω στην οποία βασίστηκε ένα κύμα σφοδρών επικρίσεων.

Οι διακρίσεις στην ευρωπαϊκή ατζέντα

Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά του πόσο δυναμικά έχουν μπει τα θέματα των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων και ευρύτερα των διακρίσεων στην ευρωπαϊκή ατζέντα, κερδίζοντας όλο και περισσότερο έδαφος στον δημόσιο διάλογο, ακόμα και σε προεκλογικό επίπεδο, διχάζοντας παράλληλα και αποκαλύπτοντας βαθύτερες κοινωνικές πτυχές και χαρακτηριστικά και δοκιμάζοντας τις αντοχές της ευρωπαϊκής συνοχής, όπως στην περίπτωση της Ουγγαρίας και της Πολωνίας που βρίσκονται στη δίνη του κυκλώνα των αντιδράσεων για παραβίαση των ευρωπαϊκών αξιών. Κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά στερεότυπα συγκρούονται με την απαίτηση των σύγχρονων κοινωνιών για καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω φύλου και της ρητορικής μίσους κατά των ατόμων ΛΟΑΤΚΙ, για διασφάλιση των δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών και των οικογενειών «ουράνιο τόξο», για εξάλειψη των διακρίσεων λόγω χρώματος και εθνικής ή εθνοτικής προέλευσης.

Κάτι κινείται στα δεξιά της Δεξιάς

Μέσα σε αυτό το σύνθετο τοπίο σκοταδιστικές φωνές αναζητούν πεδίο έκφρασης και ρατσιστικές πρακτικές «χαϊδεύουν» τα ταπεινά ένστικτα ενός συντηρητικού ακροατηρίου που στο πρόσφατο παρελθόν, όσον αφορά τα καθ’ ημάς, δεν δίστασε να επιλέξει ως εκπροσώπους του στο ελληνικό Κοινοβούλιο εγκληματικά εξτρεμιστικά στοιχεία με νεοναζιστικές επιρροές. Ολα δείχνουν ότι κάτι κινείται στα δεξιά της Δεξιάς παράταξης, τόσο στο εσωτερικό της όσο και εκτός αυτής, και στην παρούσα παρατεταμένη, κατά τα φαινόμενα, προεκλογική φάση η κινητικότητα αυτή θα εκδηλώνεται όλο και περισσότερο παίρνοντας μορφή και αναζητώντας ερείσματα.

Αντιφατικά μηνύματα

Το contrast των ημερών είναι ενδεικτικό των αντιφατικών μηνυμάτων που εκπέμπονται και των αντίρροπων τάσεων που εκφράζονται: από τη μία η τελετή ορκωμοσίας – στο Μέγαρο Μαξίμου παρουσία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη – της Βερόνικας Νκεμ Αντετοκούνμπο και του Εμέκα Αντετοκούνμπο, μητέρας και νεότερου αδελφού του Γιάννη Αντετοκούνμπο, που πολιτογραφήθηκαν τιμητικά έλληνες πολίτες, και από την άλλη το «λάθος» κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου ή «βαρύτατο πολιτικό και ηθικό ατόπημα» για την Ντόρα Μπακογιάννη του «γαλάζιου» βουλευτή Κώστα Μπογδάνου που δημοσιοποίησε λίστα με ονόματα παιδιών νηπιαγωγείου για να καταδείξει ότι μεταξύ τους πλειοψηφούσαν τα παιδιά μεταναστών.

Το κείμενο των «160»

Το πρόσφατο κείμενο των «160» για τους ΛΟΑΤΚΙ και οι επικλήσεις τους περί «επιβίωσης και προοπτικής του Ελληνισμού» ήρθε να προστεθεί στη θεματολογία της «συντηρητικής ατζέντας» που κάποιοι κύκλοι επιδιώκουν να επιβάλουν στον δημόσιο διάλογο. Το κείμενο που υπέγραφαν 160 προσωπικότητες (ακαδημαϊκοί, δικαστικοί, στρατιωτικοί, πρεσβευτές, καθηγητές, συγγραφείς, επιχειρηματίες κ.ά.), εκ των οποίων ήδη τέσσερις διαχώρισαν τη θέση τους, στρεφόταν κατά της Εθνικής Στρατηγικής για την Ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ που επεξεργάστηκε η Επιτροπή υπό τον διακεκριμένο νομικό Λίνο-Αλέξανδρο Σισιλιάνο στο πλαίσιο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών στρατηγικών κατ’ εντολή του κ. Μητσοτάκη και ήταν προάγγελος των αντιδράσεων όσων θεωρούν ότι πίσω από την υιοθέτηση προτάσεων όπως η κατοχύρωση του δικαιώματος του πολιτικού γάμου μεταξύ ομοφύλων, ή η εισαγωγή ζητημάτων σεξουαλικού προσανατολισμού στην εκπαίδευση κ.λπ., απειλείται η εθνική μας υπόσταση, καθώς «στο όνομα ενός αμφιλεγόμενου και καταχρηστικού δικαιωματισμού» οι προωθούμενες προτάσεις «έρχονται σε αντίθεση με το δημόσιο αίσθημα, τα ήθη και τις εθνικές μας παραδόσεις που διαχρονικά αποτελούν τα κραταιά θεμέλια της συνέχειας, επιβίωσης και προοπτικής του Ελληνισμού». «Από πότε η επιβίωση του Ελληνισμού βασίζεται στην καταπίεση και στη στέρηση των δικαιωμάτων των πολιτών της Ελλάδας;» ήταν η αντίδραση του υφυπουργού Πολιτισμού Νικόλα Γιατρομανωλάκη, η οποία αποτυπώνει τις διαφορετικές οπτικές που συγκρούονται.

Το ψήφισμα για τους ΛΟΑΤΚΙ και η αποχή του ΕΛΚ

Την περασμένη εβδομάδα δύο ευρωβουλευτές της ΝΔ, η Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης, διαφοροποιήθηκαν από τη «γραμμή» που χάραξε η «γαλάζια» ευρωομάδα η οποία στήριξε το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ στην ΕΕ. Οι δύο ευρωβουλευτές συντάχθηκαν με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), στο οποίο ανήκει η ΝΔ, απέχοντας από την ψηφοφορία. Η θέση του ΕΛΚ ήταν ότι η υποχρεωτικότητα που προωθεί το ψήφισμα σε όλα τα κράτη-μέλη ως προς την πλήρη άσκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων από τους ΛΟΑΤΚΙ και την «κοινή προσέγγιση» στην αναγνώριση των γάμων και των συμφώνων συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, όπως και των δικαιωμάτων των οικογενειών «ουράνιο τόξο», παραβιάζει την αρχή της επικουρικότητας.

Εξηγώντας τη στάση της η κυρία Ασημακοπούλου είπε (στα «Παραπολιτικά») ότι το ψήφισμα «πήγαινε πάρα πολύ μακριά, στα όρια της παραβίασης της αρχής της επικουρικότητας», και ότι «θέματα όπως είναι οι ομόφυλοι γάμοι, η υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια κ.λπ. εμπίπτουν στην εθνική αρμοδιότητα των κρατών-μελών», ενώ διευκρίνισε: «Εγώ στα θέματα αυτά εκφράζω τους ανθρώπους που πιστεύω ότι με έστειλαν εκεί και οι οποίοι έχουν τις επιφυλάξεις τους για τον ρυθμό με τον οποίο γίνεται αυτή η συζήτηση».

Σημειώνεται ότι στο επίμαχο ψήφισμα εκφράζονται ανησυχίες για τις διακρίσεις που υφίστανται οι οικογένειες «ουράνιο τόξο» με στέρηση των δικαιωμάτων τους λόγω γενετήσιου προσανατολισμού ή ταυτότητας φύλου ή χαρακτηριστικών φύλου των γονέων ή συντρόφων. Το ψήφισμα που εγκρίθηκε τελικώς με 387 ψήφους υπέρ, 161 κατά και 123 αποχές θέτει θέμα πλήρους άσκησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ σε όλα τα κράτη-μέλη και υιοθέτηση «κοινής προσέγγισης» όσον αφορά την αναγνώριση των γάμων και των συμφώνων συμβίωσης μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΒΗΜΑ