Σπάνιοι λύγκες φιλοξενούνται στον Αρκτούρο – Είδος που εξαφανίστηκε στην Ελλάδα

Ένα άγριο θηλαστικό που έχει εξαφανιστεί από την Ελλάδα, έχουν την ευκαιρία να δουν οι επισκέπτες στο Διεθνές Περιβαλλοντικό Κέντρο του Αρκτούρου. Πρόκειται για τον ευρασιατικό λύγκα (Lynx lynx), ένα εξαιρετικά σπάνιο είδος, το οποίο εδώ και πολλά χρόνια δεν συναντάται στην Ελλάδα, ενώ οι ελάχιστες μαρτυρίες θέασής του δεν θεωρούνται αξιόπιστες.

Τρία ζώα του είδους μετακόμισαν πλέον στην Ελλάδα, ο Ντοράι (10 ετών), η Κάρμεν (11 ετών) και η Μίσσι (2 ετών), μαζί με τέσσερις λύκους. Μεταφέρθηκαν από το πάρκο Naturland της Ανδόρρας, το οποίο σταμάτησε να λειτουργεί ως ζωολογικός κήπος.

Υπολογίζεται ότι λιγότερα από 50 άτομα ζουν ακόμα ελεύθερα στη φύση και για τον λόγο αυτό το υποείδος του βαλκανικού λύγκα θεωρείται «κρισίμως κινδυνεύον».

«Θέλοντας να καθιερώσει την προστασία του λύγκα και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που καθιστούν εφικτή την επιστροφή του είδους στη χώρα μας, ο Αρκτούρος προχώρησε στη μετατροπή του Καταφυγίου του Λύκου σε Κέντρο Προστασίας Λύκου και Λύγκα. Οι 3 λύγκες φιλοξενούνται σε ειδικά διαμορφωμένη πτέρυγα και πλέον δίνεται η δυνατότητα φιλοξενίας και άλλων λυγκών στο μέλλον» αναφέρεται σχετικά.

Με δεδομένη την εξαφάνιση του λύγκα από την Ελλάδα, η οργάνωση έχει προχωρήσει σε πρωτοβουλία μελέτης και προστασίας του, η οποία επικεντρώνεται σε έρευνα στο πεδίο με την εγκατάσταση αυτόματων καμερών στα βουνά της Φλώρινας, με στόχο την καταγραφή τυχών ενδείξεων της παρουσίας του είδους και σε δράσεις περιβαλλοντικής ενημέρωσης.

Γιατί εξαφανίστηκε ο λύγκας;

Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του Αρκτούρου, ο λύγκας εξαφανίστηκε από τις πεδιάδες της Ευρώπης μετά την καταστροφή δασικών εκτάσεων, την επέκταση και εντατικοποίηση της γεωργίας και την αύξηση του πληθυσμού της υπαίθρου.

Στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες, μεγάλο ρόλο έπαιξε επίσης και η εξόντωση των μικρών οπληφόρων, κυρίως του ζαρκαδιού αλλά και του αγριόγιδου, που αποτελούσαν μεγάλο μέρος της τροφής του.

Η έλλειψη άγριων θηραμάτων έστρεψε το ενδιαφέρον του λύγκα στα οικόσιτα ζώα (αιγοπρόβατα) που ανέβαζαν οι βοσκοί το καλοκαίρι από τα πεδινά στα ορεινά. Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς ήταν η συχνή θανάτωση μεγάλου αριθμού λυγκών.