Κωστής Σαββιδάκης – «Στην Εκκλησία υπάρχουν αρκετοί «τενεκέδες» που κάνουν θόρυβο»

Οι «Άγριες Μέλισσες» επιστρέφουνε στην μικρή οθόνη με το πρώτο επεισόδιο της τρίτης σεζόν να περιλαμβάνει νέες αφίξεις ηθοποιών και ρόλων θα ανατρέψουν την εξέλιξη της ιστορίας.

Λίγο πριν από την πολυαναμενόμενη πρεμιέρα, το okmag.gr συναντά τον Κωστή Σαββιδάκη που υποδύεται τον παπα-Γρηγόρη.

View this post on Instagram

A post shared by ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ (@agriesmelissesgr)

Το περιμένατε ότι θα φτάσει στην τρίτης σεζόν η σειρά;

Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν το περίμενε, όσο ξέραμε και ότι η Μελίνα με τον Πέτρο είχαν σκοπό να κλείσουν τα επεισόδια και την ιστορία των «Άγριων Μελισσών». Ο τρίτος κύκλος ήρθε ευχάριστα για όλους μας γιατί το αγάπησε ο κόσμος και φαίνεται ότι υπάρχει υλικό σε αυτά τα δύο μυαλά να μας δώσει αρκετό πράγμα ακόμη. Οπότε δεν το περιμέναμε αλλά ήρθε πολύ ευχάριστα η είδηση ότι πάμε για τρίτη χρονιά.

Μια ακόμη σεζόν θα ερχόταν το ίδιο ευχάριστα;

Κάτι έχει συζητηθεί για το βιβλίο και έχει ανακοινωθεί κιόλας, δεν είναι ότι το λέω εγώ ως είδηση. Ίσως του χρόνου, αν όλα πάνε καλά και μπορέσουν, το βιβλίο που έχει γράψει η Μελίνα, «Το πρώτο πέταγμα» να γίνει η συνέχεια των «Άγριων Μελισσών». Το βιβλίο ξεκινάει από την ημέρα που γεννήθηκε η Ελένη μέχρι την ημέρα που ξεκίνησαν να προβάλλονται τα πρώτα επεισόδια. Άρα, θα δει ο κόσμος τι έχει συμβεί στους ήρωες πριν φτάσουν να τους γνωρίσουν στην τηλεόραση.

Σίγουρα θα υπάρχει ένας ρόλος και για τον παπά του χωριού.

Φαντάζομαι πως ναι αλλά θα είναι σε μικρότερη ηλικία οπότε όλοι οι ρόλοι θα είναι άλλοι σαν ηθοποιοί. Όσο πλησιάζουν προφανώς προς την ηλικία μας, ίσως ειδοποιηθούμε να είμαστε κι εμείς.

Πώς είναι το κλίμα στα γυρίσματα μετά από τη δύσκολη χρονιά εξαιτίας της πανδημίας;

Δεν έχει αλλάξει κάτι όσον αφορά τα μέτρα και τις εξετάσεις και όλα αυτά. Δύσκολη ήταν και η περσινή και η προπέρσινη χρονιά που είχαμε σταματήσει για δύο μήνες. Μείναμε κι εμείς κλεισμένοι σπίτι και δεν κάναμε γυρίσματα την πρώτη χρονιά. Πιστεύω πως και φέτος έτσι θα πάει, εκτός αν γίνει κανένα θαύμα και αλλάξουν τα πράγματα και επιστρέψουμε όσο μπορούμε πια στην κανονικότητα που όλοι γνωρίζαμε και κανείς παλιά δεν εκτιμούσε.

Χρησιμοποιείτε συχνά τη λέξη «θαύμα» σε συνεντεύξεις σας. Προκύπτει από μια έντονη σχέση που έχετε με τη θρησκεία;

Επειδή μου έχει συμβεί κάτι -και το έχω ξαναπεί- γίνεται περισσότερο focus σε αυτό και για αυτό το ακούτε συχνά. Δεν είναι ότι μιλάω συνέχεια για θαύματα. Θεωρώ ότι θαύμα είναι που ανοίγουμε τα μάτια μας και ξυπνάμε και είμαστε ζωντανοί. Αυτό από μόνο του είναι θαύμα, το ότι αναπνέουμε, βλέπουμε τον ήλιο. Μικρά θαυματάκια που γίνονται πολύ μεγάλα γιατί έχει να κάνει με τη ζωή μας. Μου συνέβη κάποια στιγμή ο παπά Δημήτρης στους Αγίους Ισιδώρους του Λυκαβηττού με το που με σταύρωσε να μου βρει κάτι και θεωρώ τον εαυτό μου πάρα πολύ τυχερό που το βίωσα.

Δεν το λέω μόνο για την περιπέτεια της υγείας σας, αλλά γενικά στον λόγο σας υπάρχει αναφορά στον Θεό. Δείχνει βαθιά πίστη.

Αυτό το έχω από μικρό παιδί από τον τρόπο που μεγάλωσα. Ο νονός που με βάφτισε ήταν παπάς οπότε περνούσα αρκετές ώρες ως πιτσιρίκι -στον ελεύθερο χρόνο μου και ως παπαδάκι- στην εκκλησία. Δεν είναι ότι δεν έχω κάνει αλητείες στη ζωή μου, έχω κάνει και πολλές μάλιστα αλλά αυτό δεν σταματάει την πίστη μου και να λέω «δόξα τω Θεώ».

Όλη αυτή η σχέση με την εκκλησία βοήθησε και στο να είστε πιο πειστικός και στον ρόλο του παπά;

Κακά τα ψέματα, αν έχεις δει κάποιους παπάδες και έχεις πει «ο παπάς της ενορίας μου θα ήθελα να είναι έτσι», από μόνο του έρχεται και κουμπώνει. Όσο και να μην είσαι της εκκλησίας, να μη γνωρίζεις αρκετά πράγματα για τη θρησκεία μας, αν θα ήθελες να δεις έναν παπά έτσι τότε τον πλησιάζεις περισσότερο. Σίγουρα βοήθησε το ότι πιστεύω, ότι έχω συναναστραφεί παπάδες… Νομίζω ότι έχει έρθει και έχει δέσει ο παπα-Γρηγόρης πολύ καλά πάνω μου κι εγώ πολύ καλά στον παπα-Γρηγόρη.

Υπάρχουν στις μέρες μας τέτοιοι παπάδες σαν τον ήρωα που υποδύεστε;

Υπάρχουν και υπάρχουν και αρκετοί, απλά δε φαίνονται. Λένε ότι «θόρυβο κάνουν οι τενεκέδες». Δυστυχώς, στην Εκκλησία υπάρχουν αρκετοί «τενεκέδες» που κάνουν θόρυβο. Υπάρχουν όμως και φωτισμένοι άνθρωποι, άνθρωποι που δεν ακούγονται αλλά κάνουν σημαντικό έργο. Ας ακολουθήσουμε αυτούς. Ας πάμε στη σιωπή, είναι πιο σημαντική.

Θεωρείτε ότι ο ρόλος αυτός θα σας στιγματίσει;

Σίγουρα. Είναι ένας ρόλος που δεν θα φύγει από πάνω μου και δεν με στεναχωρεί αυτό και δεν με προβληματίζει. Σίγουρα ο παπα-Γρηγόρης θα ζήσει μαζί μου από εδώ και πέρα. Θα προσπαθήσω όσο μπορώ να μην κάνω άλλο παπά. Δεν θέλω να προδώσω κατ’ αρχάς τον παπα-Γρηγόρη και δεν θέλω να είμαι μόνο παπάς σε ότι αφορά τη δουλειά μου. Αλλά δεν θα τον απαρνηθώ ποτέ, θεωρώ ότι είμαι ευλογημένος και πολύ τυχερός που περνάω τώρα δύο χρόνια και μπαίνω στην τρίτη, συντροφιά με τον παπα-Γρηγόρη.

Βλέπουμε ότι με όλους τους συναδέλφους έχετε χτίσει μια πολύ ωραία σχέση. Αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να δημιουργηθούν φιλίες σε αυτή τη δουλειά.

Είναι δύσκολο γιατί είναι τα ωράρια τέτοια και ο χρόνος πεπιεσμένος. Για μια καθημερινή σειρά τα γυρίσματα είναι 10 με 12 ώρες, οι ρυθμοί είναι τρελοί. Πηγαίνεις, ντύνεσαι, ετοιμάζεσαι, βάφεσαι, πίνεις τον καφέ σου με όσους συναδέλφους είναι εκεί, περνάς πρόβα τα λόγια, πας στη σκηνή, μετά αλλάζεις και πας στην επόμενη. Εγώ βέβαια δεν αλλάζω, δόξα τω Θεώ έχω ένα ράσο και δεν κάνω αλλαγές.

Όλοι οι άλλοι ρόλοι όμως είναι μέσα στο τρέξιμο οπότε δεν υπάρχει χρόνος για να πεις κάποια πράγματα πέρα από τη δουλειά και να ανταλλάξεις ιδέες. Μόνο την ώρα του φαγητού ή που θα έχεις κάποιο κενό που θα μεσολαβεί άλλη σκηνή. Είναι δύσκολα αλλά παρόλα αυτά υπάρχει αγάπη, υπάρχει στήριξη από όλους και παλεύουμε όσο καλύτερα μπορούμε για να βγει το αποτέλεσμα.

Πολλοί από εμάς υπάρχουν μέρες που μπορεί να κοιμηθούν μόνο δύο με τρεις ώρες.

Από αυτά που μας λέτε καταλαβαίνουμε ότι η τηλεόραση είναι δύσκολο «σπορ» τελικά. Ειδικά για μια τέτοια σειρά όπως οι «Άγριες Μέλισσες» που έχει καθημερινά γυρίσματα.

Είναι πολύ δύσκολο και είναι επίπονο. Φανταστείτε ότι μετά από τόσες ώρες που είσαι στο γύρισμα πρέπει να πας σπίτι όπου έχεις κι άλλες υποχρεώσεις. Είναι το σπίτι, η οικογένεια, οι άλλες υποχρεώσεις. Τρέχουν τόσα πολλά και λες «Μου φτάνει το 24ωρο;» Δεν μας φτάνει. Πολλοί από εμάς υπάρχουν μέρες που μπορεί να κοιμηθούν μόνο δύο με τρεις ώρες και τις υπόλοιπες να είναι στο τρέξιμο. Ο κόσμος βλέπει μια σειρά, μια ιστορία που όμως δε βγαίνει τόσο εύκολα. Ειδικά αν είναι καθημερινό το σίριαλ. Αν ήταν μια φορά την εβδομάδα σίγουρα οι ρυθμοί θα ήταν πιο χαλαροί, στο καθημερινό όμως πρέπει να προλάβεις να βγάλεις επεισόδια για να μην αφήσεις τον κόσμο στο περίμενε. Κάποιες στιγμές γινόμαστε εργοστάσιο χωρίς όμως να χάνουμε την ποιότητα και τον έλεγχο της δουλειάς που έχουμε ήδη δώσει ψυχή.

Τι δεν βγάζετε όμως με τίποτα από το πρόγραμμά σας ακόμα και σε αυτή την «τρέλα» των καθημερινών γυρισμάτων;

Οι αγαπημένοι μου άνθρωποι για τους οποίους προσπαθώ όσο μπορώ να είμαι δίπλα τους. Από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα προσπαθώ να τα βάλω σε ένα πρόγραμμα για να χωρέσουν. Ανεπιτυχώς συνήθως αλλά υπάρχει η προσπάθεια.