Πώς η εξαφάνιση των δεινοσαύρων άφησε το πεδίο ελεύθερο για τα φίδια

Τα σύγχρονα είδη φιδιών εξελίχθηκαν από λίγα είδη που επιβίωσαν μετά την πρόσκρουση του αστεροειδή που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα.

Όπως έδειξε η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Nature Communications, η πρόσκρουση αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα όχι μόνο για την εμφάνιση μιας πληθώρας ειδών φιδιού, αλλά και για τη μετανάστευση των ειδών αυτών σε καινούρια ενδιαιτήματα.

Μελετώντας τις γενετικές διαφορές

Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό, οι ερευνητές μελέτησαν απολιθώματα φιδιών και ανέλυσαν το γενετικό υλικό των σύγχρονων ειδών με σκοπό να βρουν σε ποια σημεία αυτό διαφοροποιείται. Ο συνδυασμός αυτών των πληροφοριών επέτρεψε στους ερευνητές να κατανοήσουν με ποιον τρόπο προέκυψαν τα σύγχρονα είδη φιδιών και ποια χρονική στιγμή ήταν καθοριστική στην εξέλιξη.

Η καταστροφή ως καταλύτης της εξέλιξης

Όπως υποστηρίζουν οι συντάτες της μελέτης, τα φίδια που μπορούσαν να ζήσουν κάτω από το έδαφος κι αυτά που μπορούσαν να αντέξουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς τροφή, επιβίωσαν από τις καταστροφικές συνέπειες που επέφερε η πρόσκρουση στη Γη πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια.

Αυτά τα είδη φιδιών αποτέλεσαν τους προγόνους των σύγχρονων ειδών φιδιού όπως η κόμπρα, η οχιά, ο πύθωνας και ο βόας. Μάλιστα, η εξαφάνιση ανταγωνιστών όπως μεγαλόσωμα φίδια αλλά και οι δεινόσαυροι, επέτρεψαν στα νέα είδη να εξαπλωθούν χωρικά και να εγκατασταθούν σε καινούρια ενδιαιτήματα.

«Είναι αξιοσημείωτο ότι τα φίδια όχι απλώς επιβίωσαν μετά από τη μαζική εξαφάνιση των ζώων, αλλά μέσα σε μερικά εκατομμύρια χρόνια κατάφεραν να εξελιχθούν, χρησιμοποιώντας τα υπάρχοντα ενδιαιτήματα με διαφορετικούς τρόπους», η επικεφαλής της δημοσίευσης δρ. Κατρίν Κλάιν.

Όπως κατέδειξε η μελέτη των απολιθωμάτων, τα χρόνια που ακολούθησαν την πρόσκρουση παρατηρήθηκε και αλλαγή του σχήματος των φιδιών, με ορισμένα νέα είδη να φτάνουν σε μήκος μέχρι και τα δέκα μέτρα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα αποτελέσματα αυτά αναδεικνύουν τον ρόλο των μεγάλων καταστροφών ως καθοριστικό παράγοντα στις εξελικτικές αλλαγές.