Το παρασκήνιο μιας θρυλικής μεταγραφής – Τι αποκάλυψε ο Αγγελόπουλος για Ολυμπιακό και Σπανούλη

Στη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσε ο Ολυμπιακός για την απόσυρση του Βασίλη Σπανούλη, ο Γιώργος Αγγελόπουλος αποκάλυψε το παρασκήνιο της μεταγραφής του μεγάλου αρχηγού των «ερυθρόλευκων».

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

Για τον Βασίλη Σπανούλη: «Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τον Βασίλη, όχι να τον αποχαιρετήσουμε. Πάντα θα είναι μέλος της οικογένειάς μας. Είναι ο μεγαλύτερος αθλητής στην ιστορία του Ολυμπιακού και ένας από τους μεγαλύτερους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πετύχαμε μοναδικά πράγματα, ζήσαμε μαγικές στιγμές. Μακάρι να τις ξαναζήσουμε. Από τις φωτογραφίες και τα βίντεο θα καταλάβετε για τι μιλάμε. Εννοείται πως όλα αυτά τα πέτυχε με τη βοήθεια όλου του οργανισμού του Ολυμπιακού, που ήταν δομημένος για τον Βασίλη και γύρω από τον Βασίλη. Ήταν μια μοναδική κατάσταση στα χρονικά το πώς χτίστηκε ο Ολυμπιακός γύρω από τον Βασίλη. Τον θαυμάζουμε».

Για το πώς άνοιξε το κεφάλαιο του Σπανούλη στους Πειραιώτες: «Ήταν το 2010. Μετά τον τρίτο τελικό με τον Παναθηναϊκό, τον χαμένο τελικό. Όλοι ξέρετε τι είχε γίνει και πώς χάθηκε το παιχνίδι. Ο Ολυμπιακός είχε πολύ καλή ομάδα. Το 2009 ήταν στο Final Four και το 2010 στον τελικό. Είχαν πει πως είχαμε τότε την μισή μεικτή κόσμου, αλλά στην Ελλάδα δεν πετυχαίναμε τους στόχους. Σκεφτήκαμε πώς πρέπει να δράσουμε στρατηγικά σε αυτά που βλέπαμε. Είναι γνωστά. Η απόφαση ήταν να πάμε να πάρουμε τον καλύτερο παίκτη του Παναθηναϊκού, στην καλύτερη ηλικία. Με δεδομένες τις δυσκολίες που υπήρχαν, γιατί στην ομάδα ήταν και ο Παπαλουκάς και ο Τεόντοσιτς.

Υπήρχε ένα θέμα πού και πώς θα παίξει ο Σπανούλης, καθώς και η δυσκολία του να φύγει αθλητής σε τέτοια ηλικία από τον Παναθηναϊκό για τον Ολυμπιακό. Κάναμε το μεγάλο χτύπημα. Ο Βασίλης δεν θα τα ζούσε πουθενά αλλού αυτά, είχε μεγάλο κίνητρο. Κούμπωσε η επιθυμία μας να κάνουμε τον Ολυμπιακό πρώτο σε Ελλάδα και Ευρώπη, όπως αξίζαμε, με την επιθυμία του Βασίλη να πάρει την ομάδα από το χέρι και να την οδηγήσει σε κατακτήσεις. Άρχισε δύσκολα αυτή η σχέση, υπήρχαν και δύσκολες στιγμές. Οι συζητήσεις και οι αποφάσεις ήταν δύσκολες, είχαμε φτάσει σε αδιέξοδο. Ο Μίσκο θα το θυμάται αυτό. Τότε ζούσαμε στη Βοστώνη με τη γυναίκα μου και την κόρη μου. Γυρίζαμε στην Ελλάδα για μόνιμα. Υπήρχε ένα αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις. Λίγο πριν γίνει η τελική επιστροφή μιλήσαμε με τον Παναγιώτη και είπαμε να κάνουμε την μεγάλη κίνηση και να έρθει ο Βασίλης. Ήταν Σάββατο. Κυριακή έφτασα στην Αθήνα και το ίδιο απόγευμα υπογράψαμε στα γραφεία μας το πρώτο συμβόλαιο.

Εκεί άλλαξε και η ιστορία του Ολυμπιακού. Καθυστέρησε να φανεί αυτή η κίνηση, ο Βασίλης άκουσε πολλά και εντός και εκτός οργανισμού. Αλλά απέδειξε με την αξία του ποιος είναι και πού μπορεί να φτάσει. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε την κορυφή της Ευρώπης και έμεινε εκεί ως κορυφαία ομάδα στην Ευρώπη για σχεδόν μία δεκαετία. Αυτό που πάντα λέγαμε είναι ότι ο Βασίλης δεν δίστασε να ηγηθεί μιας ομάδας και με χαμηλό μπάτζετ. Πετύχαμε απίστευτους άθλους. Είχαμε τον χαμηλότερο προϋπολογισμό στην Ευρώπη από τις Top 8 ομάδες. Όλοι οι ανταγωνιστές μας είχαν τρεις και τέσσερις και πέντε φορές μεγαλύτερο προϋπολογισμό. Παγκόσμιο φαινόμενο. Είμαστε περήφανοι για όσα πετύχαμε με τον Βασίλη αρχηγό».

Για το αν κινδύνευσε να φύγει ο Σπανούλης από τον Ολυμπιακό όλα αυτά τα χρόνια και για το αν και πώς θα τον αξιοποιήσουν οι Πειραιώτες μελλοντικά: «Τα είπε ο Βασίλης… Κίνδυνοι πάντα υπάρχουν στη ζωή, το θέμα είναι να τους αποφεύγεις. Μέσα από τη συζήτηση όλα τα θέματα είχαν αντιμετωπιστεί. Ο Βασίλης είχε προτάσεις από μεγάλες ομάδες, αλλά αποφάσιζε συνειδητά για τον καλύτερό του ίδιου και της ομάδας. Η πόρτα του Ολυμπιακού θα είναι πάντα ανοιχτή για τον Βασίλη. Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Είναι μέλος της οικογένειάς μας. Είναι νέος. Έχει πολλές προτάσεις να συζητήσει. Τελείωσε το μπάσκετ, αλλά θα κάνει πολλά όμορφα πράγματα στη ζωή του».

Για την κορυφαία στιγμή που έχει να θυμάται από τον Βασίλη Σπανούλη: «Συμφωνώ με όσα είπε ο Παναγιώτης. Ήταν τόσες και άλλες τόσες. Για να φτάσουμε στον τελικό χρειάστηκε μια μεγάλη πορεία. Δυσκολίες, προπονήσεις και στιγμές που μένουν. Υπάρχουν πολλές».