Οι φασίστες δεν θα ηττηθούν αν δεν καταπολεμηθούν οι αιτίες που τους δίνουν δύναμη

Τα γεγονότα στο σχολείο της Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη, έρχονται να υπενθυμίσουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο αυτό εδώ και καιρό λέμε, αλλά κανείς δεν ακούει.

Ο,τι δηλαδή η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής μπορεί να έχει διαλυθεί ουσιαστικά.

Ότι η ηγετική ομάδα της μπορεί να βρίσκεται στη φυλακή για να εκτίσει πολυετείς καθείρξεις, όμως το φαινόμενο του χρυσαυγιτισμού είναι εδώ.

Οι φασίστες βρίσκονται ακόμη στις γειτονιές, στα σχολεία, σε χώρους εργασίας ή ακόμη και μέσα σε άλλους πολιτικούς χώρους.

Οι καλυμμένοι Χρυσαυγίτες μπορεί να ζουν ανάμεσά μας και να προσπαθούν να επηρεάσουν την κοινή γνώμη.

Μπορούν να κρύβονται πίσω από το αντιεμβολιαστικό κίνημα, όχι των διστακτικών πολιτών, αλλά των «ψεκασμένων» ηλίθιων που ακόμη πιστεύουν στην… αλλαγή του DNA του Ελληνα μέσω των εμβολίων.

Μπορούν να είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που «ανησυχούν» για την… αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού από μεταναστόπουλα που πάνε στα σχολεία μας για να μάθουν την ελληνική παιδεία.

Μπορεί να είναι τοπικοί άρχοντες και παραγοντίσκοι που δεν έχουν μάθει τι είναι φιλοξενία προσφύγων και με το παραμικρό δημιουργούν επεισόδια και απειλούν.

Χρυσαυγίτες μπορεί να βρίσκονται κι εντός της νεολαίας μας ή ακόμη να κρύβονται πίσω από οπαδικούς συνδέσμους.

Μπορεί να βρίσκονται σε πολιτικούς σχηματισμούς που πουλάνε «πατρίδα» με την οκά και καπηλεύονται ιερά και όσια της χώρας μόνο και μόνο για να έχουν λόγο ύπαρξης και να καμώνονται ότι αυτοί αγαπούν περισσότερα την Ελλάδα από άλλους.

Αυτοί με το «ελληνόμετρο» που το χρησιμοποιούν για να διχάσουν…

Αλλά Χρυσαυγίτες υπάρχουν και μέσα στις φυλακές κι επηρεάζουν ακόμη κάποιους Έλληνες.

Η επανεμφάνιση ενός υποτίθεται διαλυμένου κόμματος, σε συνδυασμό με την προσπάθεια των πρωτοπαλίκαρων του Μιχαλολιάκου, των Κασιδιάρη και Λαγού, να φτιάξουν κόμματα, να κάνουν συγκεντρώσεις και να κατέβουν στις εκλογές, δείχνει ότι το αυγό του φιδιού επωάζεται όταν βρίσκει έδαφος και τις κατάλληλες συνθήκες.

Κι όσοι κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου πιστεύοντας ότι ξεμπερδέψαμε με τον ακροδεξιό εσμό, γελιούνται.

Η αδιαφορία, η αφασία και η παντελής έλλειψη ενδιαφέροντος να ελεγχθεί ή και να παταχθεί οριστικά το νεοναζιστικό μόρφωμα και τα γκεσέμια του, είναι ντροπή για τα κόμματα του συνταγματικού τόξου.

Κάποιοι δεν έβαλαν μυαλό φαίνεται και θέλουν να γυρίσουμε στις σκοτεινές εποχές όπου οι Χρυσαυγίτες έκαναν παρελάσεις αίματος και δημιουργούσαν φασαρίες μέσα στη Βουλή.

Κι αν για ορισμένους αυτοί οι τύποι που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα είναι γραφικοί, η αλήθεια είναι ότι η σπορά που έριξαν μπορεί εύκολα να θεριέψει.

Το βλέπουμε τώρα στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης και θα το ξαναδούμε με την πρώτη ευκαιρία.

Να το ξεκαθαρίσουμε για να το καταλάβουν και ορισμένοι και στην κυβέρνηση που κωφεύουν. Με τους φασίστες δεν παίζεις ούτε παιχνίδια, ούτε τους αφήνεις να αλωνίζουν.

Τους κόβεις το βήχα από την πρώτη στιγμή. Τους απομονώνεις, τους αποκόβεις από τους νέους και από τους ανθρώπους που είναι σε αδιέξοδο και αναζητούν στήριγμα.

Τα κόμματα πρέπει να καταλάβουν ότι μόνο αν αρθούν οι αιτίες που γεννούν και γιγαντώνουν ακροδεξιά μορφώματα, θα γλιτώσουμε από αυτούς.

Τα κόμματα και οι πολιτικοί πρέπει να πάψουν να παράγουν φθηνό πολιτικό λόγο και οφείλουν να  εργάζονται μόνο για το λαό κι όχι για προσωπικό όφελος.

Γι’ αυτό απαιτείται κοινή προσπάθεια, συστράτευση προκειμένου να βρεθούν λύση για τους νέους. Να αρθούν τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν, να καταπολεμηθεί η τεράστια ανεργία που τους μαστίζει.

Να δοθούν λύσεις για καλύτερη παιδεία, που θα συνδυάζει τη γνώση με την επαγγελματική αποκατάσταση.

Τα παιδιά χρειάζονται αυτή την ώρα όραμα, ελπίδα, ανοικτούς ορίζοντες στη χώρα τους ώστε να μην εξαναγκαστούν να μεταναστεύσουν ή να μη μείνουν στην Ελλάδα άνεργοι ή «εργαζόμενοι πτωχοί».

Οποιος μιλήσει με 18χρονους, 25χρονους ή 30χρονους θα καταλάβει τα αδιέξοδά τους και θα αντιληφθεί τότε γιατί οι ακραίοι λαϊκιστές, οι φασίστες, οι νεοναζί, ρίχνουν δολώματα στα θολά νερά.

Όταν, λοιπόν αντιληφθούμε όλοι ότι το κεφάλι του φασιστικού φιδιού το πολεμάς καθημερινά, κι όχι μόνο με συγκρούσεις αλλά με δουλειά μέσα στην κοινωνία, τότε ίσως να εκλείψουν φαινόμενα τύπου Χρυσής Αυγής.