Ηρακλής Βλάχος – Εξομολόγηση ψυχής

Μία μοναδική εξομολόγηση του Ηρακλή Βλάχου, για τον πατέρα του Ανέστη Βλάχο που έφυγε από τη ζωή πριν από λίγο καιρό

Ο γιος του «κακού» του ελληνικού σινεμά ανοίγει την καρδιά του στον Νίκο Νικόλιζα και μιλά για την απώλεια της αδελφής του που ο Ανέστης Βλάχος δεν ξεπέρασε ποτέ τις δύσκολες τελευταίες του στιγμές και τους λιγοστούς καλούς φίλους που του στάθηκαν.

«Μεγάλο κενό, μεγάλη απώλεια. Επειδή ο πατέρας ήταν αυτός που ήταν, ο πατέρας μου στα μάτια μου ήταν σαν σούπερ ήρωας, σαν αθάνατος, πίστευα ότι ποτέ δεν θα πεθάνει. Αυτό με τα χρόνια ρίζωσε μέσα μου, και ακόμα και σε αυτή τη ηλικία που τον έχασα, δεν είμαι πια παιδί, δεν πίστευα ότι θα φύγει ποτέ. Οι τελευταίες στιγμές του ήταν στο νοσοκομείο και δυστυχώς είχαμε και ένα κρούσμα covid και δεν μπορούσαμε να τον δούμε. Είχε ζητήσει να δει και τα εγγόνια του, αλλά δεν μπόρεσα να του κάνω αυτή την χάρη, την επιθυμία και ήταν λίγο μοναχικές και άσχημες αυτές οι στιγμές», σχολίασε ο Ηρακλής Βλάχος.

Και συνέχισε: «Ο πατέρας μου ήταν έντιμος άνθρωπος. Δεν έκανε χρήματα γιατί βοηθούσε κόσμο».

Ακόμα, είπε: «Ο πατέρας μου ήταν ένας εκ των ιδρυτών του ΠΑΣΟΚ, επιστήθιος φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου και ιδεολόγος».

Ο θάνατος της κόρης του που τον σημάδεψε:

«Ο χαμός της αδελφής μου της Σοφίας, σε ηλικία 5 ετών, έκανε τον πατέρα μου να ασπρίσει σε μια νύχτα. Αυτό τον αρρώστησε πραγματικά. Κοιμήθηκε με μαύρα γένια και ξύπνησε με άσπρα».