Το βράδυ της Πέμπτης κέντησε μια από εκείνες τις αναμνήσεις που αφήνουν το σημάδι τους ανεξίτηλο στον χρόνο: Παράσταση στην Πόλη (του) θα λένε, όσοι θυμούνται την 30η Σεπτέμβρη και τον θρίαμβο του Ολυμπιακού. Την παρέλαση στο λημέρι της Φενέρμπαχτσε που ακόμη δεν κατάλαβε πως βρέθηκε ταπεινωμένη (0-3) και εκτροχιασμένη από την δεύτερη και όλας αγωνιστική του group D στο Europa League.

Ο Γιώργος Μασούρας που όποτε περνά στην άλλη πλευρά του Αιγαίου ξεσαλώνει, κερδίζοντας ήδη τον τίτλο του Τουρκουφάγου. Ο Τικίνιο Σοάρες που επιβεβαιώνει πως πυροβολεί πιο γρήγορα από την σκιά του. Ο «δαίμονας τσέπης» που ακούει στο όνομα Αγκιμπού Καμαρά και με την πληθωρική του παρουσία δίνει την εντύπωση πως ο Ολυμπιακός μονίμως έχει στο γήπεδο έναν παίκτη παραπάνω από τον αντίπαλο. Όλοι τους στην πρώτη γραμμή, της νέας ομάδας που παρουσιάζει ο Πέδρο Μαρτίνς στη season 4 της διαδρομής του στο λιμάνι.

Την ίδια που πρόλαβε μες τον Σεπτέμβρη να στρογγυλοκαθίσει στην κορυφή του ομίλου της στο Europa και επί της ουσίας να θέσει γερή υποψηφιότητα για την προνομιούχο 1η θέση της κατάταξης: Εκείνη που οδηγεί απευθείας στους «16». Είναι ήδη στο +5 από τους Τούρκους. Έχουν στο +6 τους Βέλγους της Αντβέρπ που θα είναι ευχής έργον να απογοητευτούν μια ώρα αρχύτερα (οι Ερυθρόλευκοι πηγαίνουν στην Αμβέρσα στις 9/12 την τελευταία αγωνιστική). Έχουν και +2 από την Άιντραχτ που θα τους περιμένει στη Φρανκφούρτη στις 21/10. Ξεκίνημα ιδανικό. Και απόλυτο.

Μισό όμως. Διότι ήδη οι ώρες μετρούν αντίστροφα για το ντέρμπι των αιωνίων στο «Καραϊσκάκης». Το αντάμωμα με τον Παναθηναϊκό που τελευταία φορά που έφυγε νικητής από το Φάληρο εκμεταλλεύτηκε μια τέτοια συγκυρία. Είχε νικήσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ο Ολυμπιακός (2-0) για τους «16» του Champions League, βράδυ Τρίτης (25/2/2014). Εμφανίστηκαν οι Πράσινοι Κυριακή (2/3) και από τα αστέρια τους υποχρέωσαν να δουν… αστράκια (0-3).

Κουβαλά μεγάλη επιβάρυνση ο Ολυμπιακός στην τελευταία στροφή πριν από την «εθνική διακοπή» που έρχεται. Έβδομο ματς σε 21 νύχτες θα γράψει ο λογαριασμός του. Τρίτο έπειτα από δύο ταξίδια (Τρίπολη, Πόλη) στη σειρά από το περασμένο Σάββατο.

Και αναπόφευκτα μετρά και πληγές. Η απουσία του Γιαν Εμβιλά πρωτίστως -θα είναι το 6ο φετινό ματς, στα 13, που θα χάσει ο Γάλλος-. Η απουσία του Χένρι Ονιεκουρού κατ επέκταση. Ο Νιγηριανός υπέστη θλάση στον προσαγωγό. Είναι καλό ότι αυτό συνέβη πριν από διακοπή. Είναι όμως και ένας μυϊκός τραυματισμός που συνήθως θέλει 3-4 εβδομάδες ( ο Μασούρας έμεινε έξω έναν μήνα), άρα το πιθανότερο είναι να τον ξαναδούμε κοντά στον Νοέμβρη.

Το κενό του Εμβιλά στην Πόλη δεν φάνηκε. Και αυτό διότι ο Ανδρέας Μπουχαλάκης στην 4-1-4-1 διάταξη έκανε πολύ καλή δουλειά, αλλά και γιατί οι… Καμαράδες έδωσαν πάρα πολλά τρεξίματα και αριθμητικό πλεονέκτημα στα μισά του γηπέδου. Λογικά αυτή η συνταγή δεν θα χαλάσει ούτε αύριο. Δεν έχει λόγο να την χαλάσει ο Πέδρο Μαρτίνς που δύσκολα θα πάει σε πολλές αλλαγές.

Υπάρχει μια συζήτηση για το δεξί άκρο της άμυνας, εκεί που η μετοχή του Κένι Λαλά ανέβηκε έπειτα από την εμφάνιση του στο δεύτερο μέρος της αναμέτρησης με τη Φενέρ. Ο Γάλλος είναι πολύ πιθανό να πάρει μια ευκαιρία 11άδας. Υπάρχει βεβαίως και ο Ανδρούτσος που ταιριάζει αρκετά στις συνθήκες του ματς, αλλά η αίσθηση στον Ρέντη είναι πως ο Λαλά έχει το προβάδισμα.

Μια δεύτερη μεγαλύτερη συζήτηση αφορά στην επίθεση. Ο Ονιεκούρου είναι νοκ άουτ, ο Τικίνιο «καυτός» αλλά και με μεγάλη επιβάρυνση από τα συνεχόμενα ματς. Ο μόνος σίγουρος στην τρόικα είναι ο Γιώργος Μασούρας. Μια λύση θα μπορούσε να είναι η παρουσία του Ματιέ Βαλμπουενά αριστερά αντί του Ονιεκούρου και φυσικά ο Ελ Αραμπί στην κορυφή. Μια άλλη, να δοκιμάσουν ξανά μαζί Ελ Αραμπί και Τικίνιο: Και αυτή την ιδέα ο Πέδρο Μαρτίνς, παρότι ως τώρα δεν του έχει βγει, δεν την έχει εγκαταλείψει.

Headlines