Σήμερα η ελληνογαλλική συμφωνία έρχεται στην Ολομέλεια της Βουλής για συζήτηση. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν θα την ψηφίσει και αυτό έγινε σαφές και χθες στην επιτροπή της Βουλής κατά την τοποθέτηση του τομεάρχη Εξωτερικών της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κατρούγκαλου.

Στροφή; Συνεπής στάση ενός εν δυνάμει κυβερνητικού πόλου; Αποτέλεσμα πίεσης εσωτερικής στο κόμμα; Συγκερασμός θέσεων; Πώς αλήθεια ερμηνεύεται η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο μείζον θέμα;

Το παρασκήνιο φωτίζεται καλύτερα με παρατακτικό τρόπο. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στρατηγικά θετική βρήκε τη συμφωνία ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις αυτή ανακοινώθηκε και μετά τη συνάντηση Μακρόν –  Μητσοτάκη.

Ηλθε όμως η περασμένη Παρασκευή. Και η συνεδρίαση του Πολιτικού Κέντρου του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ ο Αλέξης Τσίπρας ανέλυσε την επεξεργασμένη θέση του κόμματος που απείχε πια απ’ το άκοπο «ναι» και προχωρούσε σε κριτική πάνω σε συγκεκριμένα εδάφια της συμφωνίας.

Μια ανάγνωση έβλεπε σε συνδυασμό και με την συνολική νέα στρατηγική του κόμματος, μια είδους δομική αντιπολίτευση, μακριά από την ήπια ρητορική του πρώτου πανδημικού κύματος. Πολλοί βλέπουν τη μη συναίνεση στην εν λόγω συμφωνία, ως συνέχεια μιας σκληρής στροφής που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με σημείο αφετηρίας τη θερινή προγραμματική συνδιάσκεψη όπου και επιχειρήθηκε μια πολιτική ενοποίηση των κραδασμών εκ μέρους της ηγεσίας.

Πάμε τώρα, στην κοινή συνεδρίαση της ΚΟ και του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος που έγινε τη Δευτέρα και σύμφωνα με πληροφορίες δεν είχε αντιθέσεις παρά μόνον επιμέρους παρατηρήσεις από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Εδώ ο Τσίπρας επισημοποίησε το «όχι» με κριτική σε τρία σημεία- σχηματικά. Την αποσαφήνιση της συνδρομής της Γαλλίας σε περίπτωση εμπλοκής με την Τουρκία – μέσω ρηματικής διακοίνωσης, ή με οποιοδήποτε άλλο διπλωματικά αποδεκτό τρόπο. Τη διαφάνεια της αγοράς των νέων εξοπλιστικών. Τη μη συνδρομή της χώρας μας σε «αποικιοκρατικές στρατιωτικές επιχειρήσεις».

Λεπτομέρεια: την Κυριακή, μία μέρα πριν από τη συνεδρίαση της ΚΟ και του ΠΣ του κόμματος, είχε προηγηθεί η παρέμβαση του Νίκου Φίλη που εναντιωνόταν με τη συμφωνία και σύμφωνα με πληροφορίες απηχούσε ένα μεγάλο μέρος της θέσης πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Ισορροπίες

Τη νέα θέση Τσίπρα οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ τη διαβάζουν ως άγονη και ανεύθυνη στροφή. Ηταν ενδεικτική η σκληρή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου εξάλλου («το αντιπολιτευτικό του μένος θέλει μια Ελλάδα αδύναμη και εκτός του δικτύου των διεθνών συμμαχιών, μια Ελλάδα φοβική»).

Το παρασκήνιο λέει πως η νέα συριζαϊκή θέση, ήταν αποτέλεσμα πιο πολυπαραγοντικό. Επαιξε και έναν ρόλο η διαφοροποίηση του Ευάγγελου Βενιζέλου. Παράγοντες του κόμματος που έχουν εικόνα των χειρισμών του Τσίπρα βλέπουν το «όχι» ώριμο και συνεπές ενός κόμματος που θα «κληθεί εκ νέου να κυβερνήσει τη χώρα», όπως έλεγαν χθες στα «ΝΕΑ».

«Δεν είπαμε και δεν λέμε ένα στείρο όχι. Λέμε πως αν διορθωθούν τα δύο εδάφια θα υπερψηφίσουμε», συμπλήρωναν.

Η στάση ΣΥΡΙΖΑ πάντως ισορροπεί στο κόμμα μεταξύ των δυνάμεων που καλοβλέπουν πια τη θέση της αποτροπής στα εξωτερικά θέματα και των δυνάμεων που παραμένουν με τη ρητορική της πολεμικής στην κούρσα των εξοπλισμών – και που βλέπουν παγίως και θετικά τη Χάγη στο βάθος του τούνελ.

Headlines