Ολυμπιακός – Έχει και… μπαλαντέρ

Σοβαρότητα, απόλυτη αφοσίωση στο πλάνο και μεταγραφικές κινήσεις που τον ανέβασαν επίπεδο. Αυτά είναι τα τρία συστατικά για την αλλαγή –προς το καλύτερο φυσικά– στην εικόνα του Ολυμπιακού.

Δέχομαι ότι μπαίνω σε ξένα χωράφια, αλλά όταν από μικρός σού μπαίνει το μικρόβιο του Θρύλου σε ενδιαφέρουν όλα τα τμήματα. Συν τοις άλλοις, ήθελα από καιρό να ασχοληθώ με την ομάδα μπάσκετ. Το ξεκίνημα των Ερυθρόλευκων έχει γεμίσει με χαμόγελα τους φίλους της ομάδας.

Δεν είναι φυσικά μόνο οι δύο νίκες στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκας. Είναι ο τρόπος με τον οποίον ήρθαν, απέναντι σε δύο ομάδες από την Ισπανία. Στην πρεμιέρα της κορυφαίας διοργάνωσης ο Ολυμπιακός διέλυσε την Μπασκόνια. Μπορεί οι φιλοξενούμενοι να είχαν σημαντικές απουσίες, αλλά το ρόστερ τους δεν είναι για να βάζει 50 πόντους. Ο Ολυμπιακός τούς κράτησε σε τόσο χαμηλό σκορ για τον απλούστατο λόγο ότι παίζει εκπληκτική άμυνα.

Το απέδειξε περίτρανα και απέναντι σε μια σαφώς ανώτερη ομάδα, που αν μη τι άλλο μπορεί να ανεβάσει αρκετά το σκορ. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει ουκ ολίγες λύσεις, αλλά όπως και οι Βάσκοι έφτυσε αίμα για να βάλει την μπάλα στο καλάθι. Συν τοις άλλοις, οι Πειραιώτες δεν φοβήθηκαν σε καμία περίπτωση τον αγώνα. Ούτε όταν η Ρεάλ στο δεύτερο δεκάλεπτο προηγήθηκε, ούτε στο τρίτο, όταν οι φιλοξενούμενοι ξέφυγαν με πέντε πόντους (44-49).

Με καθαρό μυαλό, οι Πειραιώτες κάλυψαν τη διαφορά και στο τέταρτο πάτησαν γκάζι, για να αγκαλιάσουν και στο τέλος να πανηγυρίσουν τη νίκη.

Σε τεχνικές αναλύσεις δεν πρόκειται να μπω, καθώς δεν είμαι ο καθ’ ύλην αρμόδιος. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Ολυμπιακός πήρε παίκτες που του έλειπαν και σαφώς καλύτερους από αυτούς που είχε. Δεν μπορεί καν να γίνει σύγκριση. Ο Ντόρσει είναι ποιοτικότερος από τον Χάρισον, ο Φαλ το ίδιο με τον Έλις και μάλιστα προσθέτει και διαφορετικά στοιχεία μέσα στη ρακέτα. Άφησα για το τέλος τον Γουόκαπ. Αφενός είναι η μέρα με τη νύχτα με τον Τζένκινς και αφετέρου γιατί κάνει πράγματα στο γήπεδο που δε φαίνονται στη στατιστική.

Θα βγάλει το λάδι του αντιπάλου του στην άμυνα, τοποθετεί πανέξυπνα το σώμα του ακόμα και αν στις αλλαγές πρέπει να μαρκάρει και τον σέντερ της αντίπαλης ομάδας και δημιουργεί εξαιρετικά. Το 56-56 κόντρα στη Ρεάλ έγινε 65-56 με τρεις δικές του ασίστ. Γιατί στο μπάσκετ πρωταγωνιστής δεν είναι μόνο αυτός που θα βάλει το καλάθι, αλλά και αυτός που θα το δημιουργήσει. Αν η πάσα δεν είναι καλή, και ο Κάρι θα δυσκολευτεί να βάλει τρίποντο…

Το μέλλον στον Ολυμπιακό διαγράφεται ευοίωνο και ο Γιώργος Μπαρτζώκας κρατά στα χέρια του και… μπαλαντέρ. Ο Ολυμπιακός έχει κενή θέση ξένου στο ρόστερ. Και τον μπαλαντέρ αυτόν μπορεί να τον χρησιμοποιήσει, όταν ο ίδιος κρίνει ότι πρέπει να ενισχυθεί η ομάδα. Μπορεί για παράδειγμα να πάρει ψηλό, μπορεί όμως να κάνει και άλλη επιλογή. Προσωπική μου άποψη, και σύμφωνα με αυτά που έχω δει, νομίζω ότι λείπει ένας παίκτης σε στιλ Άντιτς. Να παίζει και στο 4 και στο 5, να έχει σουτ, να δίνει πολύτιμες λύσεις και να μην γκρινιάζει εάν δεν αγωνιστεί αρκετά.

Υ.Γ. Μιας και η στήλη ασχολήθηκε σήμερα με το μπάσκετ και στο προσκήνιο βρίσκεται η απόκτηση του Γιόγκε Φέρελ από τον Παναθηναϊκό θα γράψω δυο πράγματα για τον συγκεκριμένο παίκτη. Λόγω της τρέλας που έχω με το ΝΒΑ και με το Fantasy, τον Φερέλ τον έχω δει αρκετά. Ο Παναθηναϊκός βάζει στη μηχανή του έναν ποιοτικό παίκτη, αλλά όχι με τα στοιχεία που του λείπουν. Είναι παίκτης με καλό σουτ, που δημιουργεί φάσεις για τον εαυτό του, αλλά όχι για τους συμπαίκτες του. Στοιχεία που στον Παναθηναϊκό υπάρχουν, με τον Νέντοβιτς και τον Μέικον.

Στο μυαλό του υπάρχει περισσότερο η εκτέλεση παρά η δημιουργία. Στην καλή του μέρα θα βάλει εύκολα 20 πόντους, αλλά δεν είναι ο κλασικός πλέι μέικερ. Μειονέκτημα είναι το ύψος του και επίσης δεν λατρεύει και την άμυνα. Τώρα αν θα έρθει στην Ελλάδα και αλλάξει στιλ, θα το δούμε.