Politico – Η παραίτηση του Κουρτς από την καγκελαρία δεν θα σημάνει απαραίτητα το τέλος του

Μπορεί ο Σεμπάστιαν Κουρτς να αναγκάστηκε να υποβάλει την παραίτησή του από την αυστριακή καγκελαρία, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι η πολιτική του καριέρα έχει τελειώσει, εκτιμά το Politico.

Οι καταγγελίες για διαφθορά μπορεί να τον οδήγησαν στην παράδοση του αξιώματός του, όμως προς το παρόν δεν είναι βέβαιο αν οι ψηφοφόροι συμφωνούν με αυτή την εξέλιξη.

• Διαβάστε επίσης: Αυστρία – Το σκάνδαλο που οδήγησε σε «αποκαθήλωση» του Κουρτς

Παρά το γεγονός ότι η κίνηση του Κουρτς ήρθε ως έκπληξη αφού επί μέρες επέμενε ότι δεν θα παραιτηθεί, βγάζει νόημα από άποψη τακτικής, όπως αναφέρει το Politico.

Η άλλη επιλογή του θα ήταν να θέσει τον εαυτό του ενώπιον του κοινοβουλίου την ερχόμενη Τρίτη ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης, την οποία θα έχανε με βεβαιότητα, προκαλώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση που θα μπορούσε να φέρει το κόμμα του στην αντιπολίτευση.

Εκτός των προφανών μειονεκτημάτων ενός τέτοιου σεναρίου, υπήρχε και ένα ακόμη πιεστικό πρόβλημα: Ένας κυβερνητικός συνασπισμός που θα αποτελούνταν από τους ορκισμένους εχθρούς του Κουρτς, θα είχε την ελευθερία να διερευνήσει κάθε πτυχή και σκοτεινό σημείο της περίπλοκης πολιτικής μηχανής που είχε κατασκευάσει στη διάρκεια των τελευταίων ετών ο (για την ώρα) απερχόμενος καγκελάριος.

Και όχι μόνο αυτό. Μια νέα κυβέρνηση δεν θα έχανε χρόνο πριν διαλύσει το σύστημα που οικοδόμησε ο Κουρτς. Από την εκλογή του ως καγκελάριος το 2017, είχε τοποθετήσει συμμάχους σε κάθε σημαντικό θεσμό της χώρας, από τον ισχυρό δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό μέχρι το συνταγματικό δικαστήριο. Η διάλυση της επιρροής του θα ήταν η πρώτη προτεραιότητα μιας συμμαχίας των αντιπάλων του.

Αυτή η πραγματικότητα εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την ξαφνική αλλαγή στάσης του Κουρτς.

Από τη στιγμή που οι Πράσινοι, ο λιγότερο επιδραστικός συνεργάτης του Λαϊκού Κόμματος στον κυβερνητικό συνασπισμό ξεκαθάρισε την Πέμπτη, μια ημέρα πριν η αστυνομία εισβάλει στο γραφείο του καγκελαρίου, ότι δεν πρόκειται να συνεχίσουν να τον υποστηρίζουν, στην πραγματικότητα ο Κουρτς δεν είχε άλλη επιλογή από το να… «τραβήξει το καλώδιο».

Το ερώτημα είναι πού θα καταλήξει. Ο ίδιος σχεδιάζει να παραμείνει ηγέτης του κόμματός του και να πάρει τον έλεγχο της ισχυρής κοινοβουλευτικής ομάδας του. όποιες κι αν είναι οι μέθοδοι που θα ακολουθήσει, αναμφίβολα δικό του επίτευγμα ήταν η αναγέννηση του ακροδεξιού κόμματος του οποίου ηγείται – γεγονός που κάνει τους πιστούς ψηφοφόρους του να παίρνουν το μέρος του.

Αυτή η αφοσίωση έχει πυροδοτήσει την υπόνοια ότι ακόμη κι αν δεν έχει τον τίτλο του καγκελάριου, στην πραγματικότητα θα συνεχίσει να παίζει το ρόλο, έστω και από τα παρασκήνια, αναφέρει το Politico.

Πράγματι στα χαρτιά, ο διάδοχός του, τέως υπουργός εξωτερικών Αλεξάντερ Σάλενμπεργκ, μοιάζει να του παραμένει πιστός. Διπλωμάτης καριέρας, έχει εργαστεί ως σύμβουλος-κλειδί του Κουρτς, από τον ορισμό του ως υπουργού εξωτερικών το 2013 και παραμένει στενός του σύμμαχος.

Όμως η εξουσία που θα κατέχει ο Σάλενμπεργκ ως καγκελάριος διαταράσσει τις συμμαχίες με παράξενους τρόπους. Επιπλέον, ο Σάλενμπεργκ, ένας αριστοκράτης από γενιά αυστριακών ευγενών του στρατού και της κυβέρνησης με ιστορία αιώνων, ξέρει αρκετά πράγματα για την πολιτική και την άσκηση εξουσίας. Ελάχιστοι είχαν ακούσει καν για την ύπαρξη του εύγλωττου διπλωμάτη μέχρι να οριστεί ως μεταβατικός υπουργός εξωτερικών δύο χρόνια νωρίτερα – και πλέον ετοιμάζεται να αναδυθεί στο πιο σημαντικό αξίωμα της χώρας του.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, όταν ήρθαν στο φως οι κατηγορίες εις βάρος του Κουρτς για διαφθορά, ο Σάλενμπεργκ συνυπέγραψε επιστολή με άλλα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του Λαϊκού Κόμματος επιμένοντας ότι ο κυβερνητικός συνασπισμός μπορεί να επιβιώσει «μόνο αν ο Σεμπάστιαν Κουρτς είναι στην κορυφή του».

Ο χρόνος θα δείξει αν η απόφασή του να αποδεχθεί τη θέση του καγκελάριου παρά τη διακήρυξη της πίστης του στον Κουρτς οφείλεται ακριβώς στην αφοσίωσή του σε αυτόν ή στη συνειδητοποίηση μιας σημαντικής ευκαιρίας για τη δική του καριέρα.

Πιο άμεση απειλή για το μέλλον του Κουρτς είναι η ίδια η έρευνα για τις κατηγορίες περί διαφθοράς. Αυτή τη στιγμή, κατηγορείται ότι ήταν ο εγκέφαλος μιας συνωμοσίας στο πλαίσιο της οποίας πλήρωνε δημοσκόπους και δημοσιογράφους για να δημοσιεύουν ψευδείς πληροφορίες που υπηρετούσαν την πολιτική του ατζέντα, πράγμα που μάλιστα φέρεται να ξεκίνησε ήδη από το 2016, όταν ακόμη ήταν υπουργός εξωτερικών, με τον ίδιο και τους συμμάχους του να ετοιμάζουν υπογείως τη σκευωρία προκειμένου να κατακτήσουν την καγκελαρία.

Η στρατηγική του Κουρτς μέχρι στιγμής, που περιλαμβάνει την παρουσίασή του ως θύμα υπερβολικά εχθρικών αντιπάλων (στα πρότυπα των ισχυρισμών του Τραμπ περί «κυνηγιού μαγισσών») και την επιμονή στην αθωότητά του, δεν φαίνεται να πείθει κάποιον πέρα από τον στενό πυρήνα των πιστών ψηφοφόρων του.

Το ίδιο ισχύει και για την επιμονή του ότι θα πρέπει να θεωρείται «αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου». Παρά το γεγονός ότι προφανώς αυτή η δήλωση ευσταθεί από νομικής άποψης, στο πολιτικό πεδίο – όπως πολύ καλά γνωρίζει ο Κουρτς – τα πράγματα λειτουργούν με εντελώς διαφορετικούς κανόνες από ό,τι στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Τα μηνύματα της έριδος

Τα μηνύματα που αποκαλύφθηκαν από τους ερευνητές, και τα οποία ο ίδιος υποστηρίζει ότι δεν είναι πραγματικά, μπορεί να μην τον οδηγήσουν στη φυλακή, όμως είναι σίγουρο ότι μπορούν να οδηγήσουν στην καταδίκη του εκ μέρους της κοινής γνώμης. Ιδίως αν ληφθεί υπόψη πως ο Κουρτς «πούλησε» στους ψηφοφόρους το προφίλ του καλοπροαίρετου πολιτικού που θα έβαζε τέλος στις πελατειακές σχέσεις και τις παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις που χαρακτηρίζουν την αυστριακή πολιτική.

Σε μια από τις ανταλλαγές μηνυμάτων που δημοσιεύθηκαν στη διάρκεια των τελευταίων ημερών, ο Κουρτς ρωτά έναν έμπιστό του αν υπάρχει τρόπος να ανακοπεί το σχέδιο χρηματοδότησης περισσότερων κέντρων φροντίδας παιδιών μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου. Εκείνη την εποχή, το κόμμα του Κουρτς ήταν το μικρότερο σε μια κυβερνητική συμμαχία υπό την ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών. Η ομάδα του Κουρτς είχε αναπτύξει σχέδιο προκειμένου να οδηγήσουν τον τότε επικεφαλής του ίδιου τους του κόμματος να παραιτηθεί, προκειμένου στη συνέχεια να απαιτήσει πρόωρες εκλογές, τις οποίες περίμενε να κερδίσει, και να εκλεγεί καγκελάριος. Όμως ακόμη δεν είχε θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο αυτό με αποτέλεσμα να ανησυχεί ότι η ενίσχυση των προγραμμάτων φροντίδας παιδιών, που είχε την υποστήριξη του επικεφαλής του κόμματός του, θα έχαιρε της αποδοχής του κοινού, θέτοντας σε κίνδυνο τις δικές του φιλοδοξίες για την καγκελαρία.

«Αυτό δεν είναι καθόλου καλό!!!!», έγραφε εκνευρισμένος ο Κουρτς σε έναν συνάδελφό του, ρωτώντας τον τι θα μπορούσαν να κάνουν για να το σταματήσουν.

Στο τέλος, η απόπειρά του να σαμποτάρει το πρόγραμμα απέτυχε. Όμως μέσα σε ένα χρόνο, ο Κουρτς κατάφερε να γίνει πράγματι καγκελάριος. Το κατά πόσον η νίκη του προέκυψε ως αποτέλεσμα της προσπάθειας που φέρεται να έκανε η ομάδα του Κουρτς να στρεβλώσει τις δημοσκοπήσεις και να εξαγοράσει δημοσιογράφους για να τις αναπαράγουν, είναι και το επίκεντρο της τρέχουσας διαμάχης.

Είτε έχουν ποινικό ενδιαφέρον είτε όχι, οι ανταλλαγές μηνυμάτων δείχνουν την τάση του Κουρτς να παίζει με τους δικούς του κανόνες – ορισμένοι εκ των οποίων εμφανίζονται μάλλον ανάλγητοι. Άλλη μια κρυφή εσωτερική επικοινωνία του Κουρτς με στενούς του συνεργάτες που δημοσιεύθηκε εντός του έτους, παραπέμπει στο είδος των τακτικών που ήταν πρόθυμο να χρησιμοποιήσει το κόμμα του. Οι τελευταίες αποκαλύψεις προχωρούν ακόμη περισσότερο αναδεικνύοντας τον Κουρτς ως εγκέφαλο αυτής της υπόθεσης.

Αυτό που μένει να κριθεί, ωστόσο, είναι το κατά πόσον όλα αυτά… ενδιαφέρουν στ’ αλήθεια τους Αυστριακούς, ιδίως αν όπως όλα δείχνουν η έρευνα διαρκέσει καιρό.

Ο Κουρτς είναι μακράν ο πιο δημοφιλής πολιτικός της γενιάς του και το ιστορικό των πολιτικών του χαίρει γενικώς της αποδοχής μεγάλου μέρους των πολιτών. Και το σημαντικότερο: Η αντιπολίτευση είναι αδύναμη.

Ένα από τα κυριότερα γνωρίσματα ενός καλού πολιτικού, καταλήγει το Politico, είναι η ικανότητά του να πείθει τους ψηφοφόρους του να ξεχάσουν τα αρνητικά. Αν το σκάνδαλο Κουρτς μας έχει δείξει κάτι μέχρι στιγμής, αυτό είναι ότι ο νεαρός Αυστριακός είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να τους βοηθήσει.