ΗΠΑ – Από το γραφείο… στα χωράφια

Πτυχιούχος νευροεπιστήμης και μεταπτυχιακός φοιτητής στην επιδημιολογία, ο Τζέιμς Μάριοτ φεύγει χαράματα για τη δουλειά, από το σπίτι του στη Βοστώνη.

Δεν πάει όμως πια στην εταιρεία βιοτεχνολογίας, όπου εργαζόταν μέχρι πρότινος, αλλά σε ένα αγρόκτημα.

Η παραίτησή του και η αλλαγή επαγγέλματος «ήταν μια πολύ συνειδητή απόφαση», λέει στο CBS. «Κάπως έτσι θέλω να είναι η ζωή μου».

Στην ίδια φάρμα, στη Μασαχουσέτη, εργάζονται διάφοροι άλλοι 20αρηδες, που επίσης αποφάσισαν να αλλάξουν πορεία μέσα στην πανδημία.

Μεταξύ αυτών είναι ο κειμενογράφος Σον Μοριόρτι και η φυσικοθεραπεύτρια Κατ Στέκμπεκ, που η αρχή της πανδημίας τη βρήκε να εργάζεται σε νοσοκομείο.

«Οι περιπτώσεις τους δεν με εκπλήσσουν», λέει ο υπεύθυνος του αγροκτήματος, Ματ Σελόνα, πρώην ακαδημαϊκός ο ίδιος. «Έχουν δοκιμάσει μια δουλειά, δεν τους άρεσε. Θέλουν να δοκιμάσουν κάτι άλλο. Επιπλέον, ενδιαφέρονται για το περιβάλλον»…

Φυσικά, ο Τζέιμς, ο Σον και η Κατ δεν είναι οι μοναδικοί που, μεσούσης της πανδημίας, έκαναν αυτή τη μεγάλη αλλαγή, κόντρα στο γεγονός ότι αυτό σήμαινε, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, μείωση του εισοδήματός τους.

Αλλαγή σελίδας

Έρευνα που έγινε τον περασμένο Ιούλιο στις ΗΠΑ -όταν πάνω από 4 εκατομμύρια παραιτήθηκαν και τις θέσεις εργασίας τους- κατέδειξε ότι το ένα τρίτο των Αμερικανών εργαζομένων κάτω των 40 ετών σκέφτηκαν σοβαρά να αλλάξουν καριέρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Για ορισμένους, όπως λέει και για τον εαυτό του ο Τζέιμς, η αλλαγή αυτή αποτελεί περισσότερο ένα διάλειμμα, παρά οριστική επιλογή. Άλλοι αμφιταλαντεύονται, όπως παραδέχεται η Κατ. Και άλλοι, σαν τον Σον, δηλώνουν ότι βλέπουν το μέλλον τους στη γεωργική παραγωγή.

Αν και η υγειονομική κρίση ήταν  για αρκετούς ο καθοριστικός παράγοντας που συνέβαλε σε αυτή την αλλαγή σελίδας, η στροφή νέων Αμερικανών προς τον αγροτικό κλάδο δείχνει να παγιώνεται τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ.

Οι ρυθμοί μπορεί να μην είναι θεαματικοί -στην τελευταία (ανά πενταετία) απογραφή του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας, το 2017, ο μέσος όρος ηλικίας των Αμερικανικών αγροτών ήταν 57,5 έτη, αυξημένος κατά 1,2 χρόνια συγκριτικά με 2012, καταδεικνύοντας μία μακροπρόθεσμη τάση γήρανσης του πληθυσμού των παραγωγών του κλάδου στις ΗΠΑ.

Ωστόσο, για τρίτη φορά από το 2000, ο αριθμός των νέων αγροτών, ηλικίας κάτω των 35 ετών -εκ των οποίων οι περισσότεροι απόφοιτοι κολεγίων- συνέχισε να καταγράφει αυξητική τάση.

Νέο «αίμα», νέες ιδέες

Οι νεοεισερχόμενοι θεωρούνται σαφώς πιο εξοικειωμένοι με την χρήση της τεχνολογίας, πιο επιδέξιοι στην ενσωμάτωση νέων μεθόδων για βιώσιμη παραγωγή, πιο πιθανό να επιλέξουν βιολογικές καλλιέργειες και να περιορίσουν τη χρήση φυτοφαρμάκων,

«Είτε πρόκειται για αγρόκτημα, ράντσο, αγροτική επιχείρηση ή άλλη οντότητα που εξυπηρετεί τη γεωργία, η επιτάχυνση της μετάβασης έχει αρχίσει», γράφει σε σχετικό πρόσφατο άρθρο του ο Δρ. Ντέιβιντ Κολ, επί σειρά πολλών ετών καθηγητής Αγροτικής Οικονομίας και Διοίκησης Μικρών Επιχειρήσεων στο Τμήμα Γεωργίας και Εφαρμοσμένων Οικονομικών στο Πολυτεχνείο της Βιρτζίνια.

Η συγκυρία, επισημαίνει, «αποτελεί μια ευκαιρία για την επόμενη γενιά να εφαρμόσει νέες μεθόδους παραγωγής, λειτουργιών και διαχείρισης, που ενδέχεται να έχουν συναντήσει αντίσταση πριν από την Covid-19».

Δίνοντας, δε, έναν τόνο αισιοδοξίας παρά τις αντιξοότητες στον κλάδο -οικονομικές και πλέον και περιβαλλοντικές- μνημονεύει πρόσφατη δημοσκόπηση, στην οποία το 57% των πιστωτών του κλάδου δηλώνουν πολύ αισιόδοξοι ή αισιόδοξοι για τις προοπτικές των νέων στη γεωργική βιομηχανία.