Κυπριακό, Βαρώσια – Τα νέα τετελεσμένα και πού αποσκοπούν

Σε νέα τετελεσμένα προχώρησαν οι κατοχικές Αρχές στην Κύπρο, χθες, με τον καθαρισμό ενόψει διάνοιξης ενός ακόμη κομματιού των Βαρωσίων, της περίκλειστης δηλαδή πόλης της Αμμοχώστου, πάντα κατά παράβαση των σχετικών ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών.

Πρόκειται για τις λεωφόρους Ανεξαρτησίας και Ερμού στη συνοικία της Αγίας Ζώνης, για την οποία συνοικία υπάρχουν εδώ και καιρό πληροφορίες ότι θα αποτελέσει μέρος ενός «πιλοτικού» προγράμματος με βάση το οποίο οι ελληνοκύπριοι ιδιοκτήτες των περιουσιών που βρίσκονται σ’ αυτό το κομμάτι, το 3,6% της συνολικής έκτασης της περίκλειστης πόλης, θα κληθούν να υποβάλουν αιτήσεις στην τουρκοκυπριακή Επιτροπή Αποζημιώσεων για να επιστρέψουν στις περιουσίες τους.

Το παιχνίδι που επιχειρούν να παίξουν ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ερσίν Τατάρ και η Αγκυρα βασίζεται στον εκβιασμό των ελληνοκύπριων προσφύγων της περιοχής, οι οποίοι, με δεδομένο ότι η Επιτροπή Αποζημιώσεων των Τουρκοκυπρίων έχει αναγνωριστεί ως ένδικο μέσο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΑΔ), είναι πλέον υποχρεωμένοι να προσφύγουν εκεί ούτως ώστε να θεωρείται ότι εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα χωρίς να τύχουν ικανοποιητικής θεραπείας ώστε να μπορούν να προσφύγουν στο ΕΔΑΔ.

Ετσι, οι πρόσφυγες αυτοί θα βρεθούν αναπόφευκτα ενώπιον του διλήμματος είτε να προσφύγουν στην Επιτροπή, με τον κύριο όγκο των αιτήσεων να μην εξετάζεται ποτέ, είτε να χάσουν το δικαίωμα προσφυγής στο ΕΔΑΔ, οι αποφάσεις του οποίου είναι δεσμευτικές για την Τουρκία λόγω της ιδιότητάς της ως μέλους του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αν και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι το ΕΔΑΔ θα αποδεχθεί την αναμενόμενη τουρκική θέση πως όσοι εκτοπισθέντες Ελληνοκύπριοι δεν προσφύγουν δεν ενδιαφέρονται για τις περιουσίες τους, εξίσου επικίνδυνο θα ήταν να θεωρήσει κανείς ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα απορρίψει αυτή τη θέση.

Σε τι διαφέρει η κίνηση αυτή

Πρακτικά και επί του εδάφους, λοιπόν, οι υπό τον Τατάρ κατοχικές Αρχές και η Τουρκία προχώρησαν χθες στη β΄ φάση του σχεδίου τους για την Αμμόχωστο, το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή ακριβώς πριν από έναν χρόνο με την πρώτη διάνοιξη της περίκλειστης πόλης αλλά και μέρους της παραλίας και από εκεί την πρόκληση διάφορων άλλων τετελεσμένων στο κομμάτι που διανοίχτηκε.

Ωστόσο, σε κανένα σημείο της πόλης – φάντασμα, η οποία μετατράπηκε σε ατραξιόν φρίκης και βαρβαρότητας έκτοτε, δεν επετράπη η εγκατάσταση οιουδήποτε. Ανοίχτηκαν μόνο συγκεκριμένοι δρόμοι, η πρόσβαση σε κτίρια απαγορεύεται και η είσοδος στην περίκλειστη πόλη επιτρέπεται μόνο από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις οκτώ το βράδυ. Αυτό που τώρα επιχειρείται είναι να μετατραπεί η Αγία Ζώνη σε μια προέκταση του εποικισμένου κομματιού της Αμμοχώστου, στο οποίο υποτίθεται ότι θα ζουν Ελληνοκύπριοι.

Αλλά, ως κατοικημένη περιοχή πλέον, θα ενωθεί αναπόφευκτα με το υπόλοιπο εποικισμένο κομμάτι, όσοι δε επιστρέψουν θα ζουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση. Κάτι που σαφώς παραβιάζει τα ψηφίσματα 550 και 751 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, τα οποία προνοούν ρητά την επιστροφή της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της, όχι απλά την επιστροφή των νόμιμων κατοίκων των Βαρωσίων στην πόλη υπό άλλο καθεστώς.

Προεκλογικά κόλπα

Ολα αυτά δεν έρχονται φυσικά τυχαία. Χθες η «κυβέρνηση» στα Κατεχόμενα υπέβαλε διά του «πρωθυπουργού» Σανέρ – ο οποίος επίσης προέρχεται από το κόμμα του Ερσίν Τατάρ – την παραίτησή της λόγω του αδιεξόδου που προέκυψε με την έλλειψη απαρτίας τόσο από την πλευρά της «κυβέρνησης» όσο και της αντιπολίτευσης στη «Βουλή».

Εκτιμάται λοιπόν ότι η ξαφνική εφαρμογή της β’ φάσης του σχεδίου για την Αμμόχωστο εντάσσεται στο πλαίσιο των προσπαθειών των δυνάμεων οι οποίες υποστηρίζουν τη διχοτόμηση της Κύπρου και τα δύο κράτη – και οι οποίες κυβερνούν έστω και με ισχνή πλειοψηφία και κατόπιν καταγγελιών για παρεμβάσεις της Αγκυρας στις εκλογές – να κερδίσουν συμπάθειες με μια επίδειξη ισχύος στην Αμμόχωστο.

Και εδώ φυσικά υπάρχει το ενδεχόμενο η κίνηση να γυρίσει ως μπούμερανγκ εκλογικά αφού, έναν χρόνο μετά, οι κατοχικές Αρχές δεν έχουν τολμήσει να ανοίξουν κανονικά για εποικισμό την Αμμόχωστο, όπως απειλούσαν πέρυσι ότι θα έκαναν. Και ελάχιστοι πιστεύουν ότι μπορούν να το κάνουν έτσι απλά, χωρίς όμως αυτό να μειώνει τη σοβαρότητα των τετελεσμένων στην ολοένα και περισσότερο απομακρυνόμενη προοπτική λύσης του Κυπριακού.